When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
สายชล Say :: เช้าวันนี้มีโนติสยื่นมาถึงเรา ผมเลยเอา ให้เซียงเซียงดู ครีมเอาจริง เธอฟ้องการเลี้ยงดูลูกแล้ว สิ่งที่ผมกำลังกลัวมาถึงแล้ว อยู่ที่ว่าตอนนี้อัณณ์พร้อมจะเจอเรื่องนี้ไหม มือเล็ก ๆ ลูบหลังของผมเบา ๆ "ฉันอยู่ตรงนี้เพื่อช่วยพี่ พี่ต้องห้ามถอยนะ" "อื้มมม" ผมมองคนที่ทำหน้าเหมือนโกรธแทนผม ทั้งที่มันเป็นเรื่องของผมแท้ ๆ ผมรวมเธอเข้ามากอดเอาไว้ แม้เธอจะต่อต้าน แต่บอกเลยการที่ผมมีเธอกับลูก มันก็โคตรกำลังใจแล้ว "เราไปทำงานกันได้แล้วค่ะ กอดแบบนี้ไม่ได้อะไร พี่เองก็เถอะ มีอะไรโทรมา" "มีรถมาหาหรือไง เอารถพี่ขับไปทำงานไหม เดี๋ยวพี่ให้ไอ้พลมันมารับที่ Love Tarvel รถที่บ้านมีอีกหลายคัน แต่รถเธอยังต้องเก็บเอาไว้ก่อน ไม่ได้ใช้เร็ว ๆ นี้แน่" "รถพี่ พอร์ชคันนี้อ่านะ!!! จะดีเหรอ" แต่สายตาของเธอไม่ได้บอกว่าลำบากใจเลยนะ เป็นประกายสุด ๆ "งั้นฉันไปรับไปส่ง" "อย่าเลยค่ะ พี่จะลำบาก ฉันไปเอง ไหนกุญ