"ของขวัญ พี่เก็บได้เยอะเลย" ดอกไม้สีขาวเต็มมือของเด็กชายที่เก็บมาใส่ตะกร้าของเด็กหญิงเอาไว้
"ที่นี่ดอกไม้เยอะจังเลย หนูก็เก็บได้เยอะ"
หญิงสาวกับชายหนุ่มมองลูก ๆ ที่วิ่งไล่เก็บดอกปีปที่ร่วงโรยเต็มพื้น ส่งกลิ่นหอมที่ชวนเศร้ารัญจวน มือใหญ่ค่อย ๆ เคลื่อนมาวางบนมือของหญิงสาว ในเวลาที่มาริสาพยายามจะชักมือหนี แต่กลับโดนสายชลจับเอาไว้
"เล่นตัวเก่งจัง นี่ผัวนะ นี่ผัว" มือใหญ่จับมือของมาริสาเอาไว้แน่น
"หุบปากน๊า!!! ห้ามพูด ไม่ต้องมายุ่งกับฉ้านนนนน อย่ามาง้อ ฉันไม่ให้อภัยพี่หรอกหน่า หาผัวใหม่ยังดีซะกว่า" มาริสากดเสียงในลำคอแต่เต็มไปด้วยอารมณ์
"เออ ไม่ง้อแล้ว"
"อะไร แค่นี้ก็ถอดใจ อยากง้อไม่จริงนี่หว่า แล้วนี่พี่จะไปอุ้มลูกฉันไม่ได้นะ พี่ชลลลล" มาริสาดึงเสื้อของคนที่จะเข้าไปอุ้มเด็กน้อยเอาไว้
"อัณณ์ลูก กอดน้าเซียงเซียงเอาไว้ เราจะเล่นซ่อนแอบกัน น้าเซียงเซียงกับอัณณ์เป็นคนหาลูก" การเล่นกันเป็นเ
