16
1186 Words
ลิลลี่ทำหน้าฉงน “ตามหาซาลาเปาอีกแล้วเหรอ คนบ้านนี้แปลกจริง” ลิลลี่รีบปิดประตู แล้วต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงดังขึ้นอีก คราวนี้ดังถี่ๆ
“แอ๊ แอ๊”
“เฮ้ย เสียงอะไร!”
ลิลลี่พึมพำแผ่วเบาแล้วกลั้นใจเดินไปตามเสียงนั้น ซึ่งดังอยู่อีกฟากของเตียง เพียงเท่านั้นคนสวยก็ถึงกับพูดไม่ออก เมื่อเห็นร่างอวบกลมกำลังคลานอยู่ที่พื้น
“แอ๊ แอ๊” แม่หนูยิ้มกว้างทักทายเธอ
“เด็กเหรอ! .มาอยู่ในนี้ได้ยังไง” ลิลลี่มองไปที่ประตู เมื่อครู่เธอเปิดประตูค้างไว้ เด็กคงจะคลานเข้ามา
เด็กผู้หญิงหน้าตาน่าเอ็นดู เนื้อตัวขาวเกลี้ยงเกลา ใบหน้าจิ้มลิ้ม ที่สำคัญส่งยิ้มฟันขาวแล้วคลานไวๆ ตรงมาที่เธอ
“แอ๊ แอ๊”
“น่ารักจัง”
ลิลลี่ชอบเด็ก สมัยเรียนจึงเลือกวิธีหารายได้พิเศษด้วยการรับเลี้ยงเด็ก ร่างสวยรีบเข้าไปหาพลางย่อตัวลงเพื่อจะอุ้มแม่หนูน้อยขึ้นมา
เหมือนยัยตัวกลมจะดีใจที่ถูกสาวสวยอุ้ม หรืออาจดีใจเพราะเห็นต่างหูของลิลลี่ มันแกว่งตุ้งติ้งไปมาเรียกสายตาของเด็กน้อย
“แอ๊ แอ๊” ซาลาเปาน้อยชี้นิ้วชี้ป้อมๆ มาที่ใบหน้าสวยของลิลลี่ แล้วยิ้มกว้าง
ลิลลี่เขิน “ชอบพี่ใช่ไหมคะ”
ซาลาเปาถลึงตากลม ดวงตาใสซื่อนั้นราวกับเคลือบไว้ด้วยน้ำ แวววาวดุจนัยน์ตากวาง “แอ๊ แอ๊”
“ปากหวานนะเรา ชมว่าพี่ลิลลี่สวยใช่หรือเปล่า” เห็นเด็กน้อยตรงหน้าหน้าตาน่ารัก ดูท่าทางฉลาดหัวไว ลิลลี่ก็อดคิดถึงสองแฝดจอร์แดนกับจัสตินไม่ได้ เด็กเดี๋ยวนี้ทำไมหน้าตาดีกันนัก
ซาลาเปายักษ์ขยับดิ้น มือป้อมๆ ส่ายไปมา เป้าหมายของเธอไม่ใช่ลิลลี่ แต่ซาลาเปาน้อยอยากไล่คว้าต่างหู มือป้อมไล่คว้าต่างหูแต่พลาดเป้าหมาย ในมือบางส่วนกำได้เพียงเส้นผมสลวยของลิลลี่
“โอ๊ย เจ็บ” ลิลลี่ครางซี้ดเสียงดัง
พี่เลี้ยงสาวมากประสบการณ์เคยเจอเคสแบบนี้มาก่อน เด็กเล็กเวลาจะเกาะกำสิ่งใดจะจับไม่ปล่อย ลิลลี่พยายามมองหาสิ่งของมาหลอกล่อ เพื่อให้อาหมวยน้อยที่อุ้มอยู่ยอมคลายมือ
“คนสวยขา ปล่อยผมพี่ลิลลี่นะคะ”
“แอ๊ แอ๊” ซาลาเปาน้อยหยุดชะงัก เหลือบดวงตากลมโตขึ้นมามองใบหน้าสวยๆ ของลิลลี่ แม่หนูรู้สึกถูกชะตากับสาวสวยแปลกหน้า แต่ดวงตาเคลือบความสดใสปนเจ้าเล่ห์ เหลือบขึ้นไปมองต่างหูมีห่วงห้อยย้อยลงมาเป็นรูปปลาโลมา
ลิลลี่มองอย่างตะลึง ดูแล้วอาหมวยน้อยคนนี้อายุคงไม่ถึงขวบ แต่กลับออกเสียงภาษาจีนคำว่าปลาได้ค่อนข้างชัดเจน ดูมีพัฒนาการที่ไวมาก ต่างหูของเธอที่กวัดแกว่งไปมาคงจะเรียกสายตาแม่หนูคนนี้ แต่หากปล่อยให้มือน้อยๆ ได้กระชากปลาโลมาละก็...
“พี่ลิลลี่หูขาดแน่เลย เอาอย่างอื่นแทนได้ไหม” ลิลลี่ต่อรอง
แล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อเด็กน้อยส่ายศีรษะกลมๆ ไปมา ราวกับเธอฟังเข้าใจ
“แย่แล้ว” ลิลลี่รีบมองหาสิ่งสะดุดตา เพื่อความปลอดภัยของใบหู
เป็นเวลาเดียวกับที่ประตูห้องนอนถูกผลักเข้ามาพร้อมกับร่างสูงใหญ่ “ซาลาเปา หนีมาอยู่นี่เอง” ดีแลนใจหายวาบ ช่วงนี้ตั้งแต่คลานได้ ซาลาเปาตัวกลมก็ทำคนทั้งบ้านใจหายใจคว่ำแทบทุกวัน วันละหลายรอบ เพราะชอบคลานหนี แล้วยังชอบเล่นซ่อนแอบ
ลิลลี่มองแม่หนูน่าเอ็นดู สลับกับใบหน้าคนที่เธอเกลียดที่สุดในบ้าน “อย่าบอกนะ ว่าแม่หนูน่ารักคนนี้คือลูกคุณ” แล้วหันมาจ้องสาวน้อยที่อุ้มอยู่ ดูไม่มีส่วนใดคล้ายกับผู้ชายตรงหน้าเลยสักนิด
“ขโมยลูกใครมา หน้าตาไม่เหมือนกันเลย”
“ยุ่ง” ดีแลนดุ แล้วมองหลาน พลางอ้าแขนสองข้าง “ซาลาเปามามะ”
ลิลลี่เห็นเขาเรียกแม่หนูน้อยว่าซาลาเปา แล้วยิ่งเห็นแก้มกลมๆ เนียนใส จึงทำให้นึกอะไรขึ้นได้ “อย่าบอกนะคะ ว่านี่คือซาลาเปาที่ทุกคนตามหา”
“ก็ใช่สิ ส่งคืนมา เดี๋ยวนิสัยไม่ดีจะตกใส่ซาลาเปา”
“บ้า นิสัยมันติดกัน ตกใส่กันได้ด้วยเหรอ”
“มาหาลุงดีกว่า” ดีแลนพูดเสียงนุ่ม จนลิลลี่ฟังแล้วขัดหู ไม่เหมือนไอ้คนบ้าที่ชอบตะคอกก่อนหน้านี้เลยสักนิด สายตาที่เขามองแม่หนูคนนี้ดูอ่อนโยนราวกับเป็นคนละคน
ซาลาเปาน้อยได้ยินเสียงคุ้นหู แม่หนูน้อยจึงหันไปหาลุงดีแลนครั้งหนึ่งแล้วส่งยิ้มหวานให้
“แอ๊ แอ๊” ประมาณว่าไม่ไป ก่อนหันไปสนใจลิลลี่ เพราะวันนี้ลิลลี่มีของถูกใจทำให้อยากอยู่ใกล้ “ปา ปะ ปา”
“แกอยากได้ต่างหูของฉันแน่เลย ตัวเล็กแค่นี้ยังไม่ต้องรีบเจาะหูหรอก สงสัยจะรักสวยรักงามน่าดู” ลิลลี่อุ้มเด็กจ้ำม่ำ แล้วยังต้องคอยระวังใบหูจากมือเล็กๆ นั้นอีก
เป็นภาพที่ดีแลนมองเห็นแล้วถูกใจไม่น้อย “อยากได้เหรอซาลาเปา ลุยเลย บุก”
“นี่คุณอย่ามายุเด็กนะ หูฉันขาดทำไง”
ลิลลี่กัดริมฝีปากแน่น ทั้งเจ็บที่ถูกทึ้งผม แล้วยังต้องคอยระวังใบหูอีก เพราะซาลาเปาน้อยจะเอาต่างหูปลาโลมาให้ได้
ดีแลนมองภาพแล้วนึกขำ แต่ก็นึกชมอยู่ในใจ ถึงแม่ตัวแสบจะถูกซาลาเปาทึ้งผม และไล่กระชากต่างหู แต่เขาเห็นเธอกอดเซียงเซียงแน่นไม่ยอมปล่อย เพราะถ้าเธอปล่อยมือ ทำหลานเขาตก เธอเละแน่...
“ซาลาเปาคงทนไม่ไหว ต้องมาจัดการให้ลุงดีแลนเองเลยหรือครับ หลานสาวลุงเก่งมาก” ถึงจะหัวเราะชอบใจ แต่คนที่เคยถูกเด็กน้อยกระชากผมบ่อยๆ ก็รู้ดีว่ามันเจ็บจนน้ำตารื้น สองขาจึงเข้าไปจับร่างอวบกลมแยกออกมา
“ไม่เอาๆ ไม่ใช่ของเล่น นั่นต่างหู ซาลาเปายังใส่ไม่ได้ ไว้โตเป็นสาวแล้วลุงดีแลนจะซื้อให้” เขาอุ้มหลานแยกออกมา แต่ซาลาเปาของเขาก็ดิ้นตะกายจะไปหาแต่ลิลลี่
“แอ๊ แอ๊”
เด็กน้อยชี้ไปที่ปลาโลมา
“ไว้ลุงดีแลนพาไปดูปลาโลมาที่ทะเลนะครับ”
เด็กน้อยหยุดดิ้นแล้วหันกลับมามองหน้าคนเป็นลุง “แอ๊ แอ๊”
แม่หนูเหมือนจะถามว่าสัญญากันไหม เธอเห็นลุงดีแลนสัญญาว่าจะพาไปกินไอศกรีม ไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์ แต่พอมีสาวสวยมาที่บ้าน ลุงดีแลนก็บอกสาวใช้ในบ้านว่าพาเซียงเซียงไปดูแลที แล้วหันมาบอกว่า
‘วันหลังนะครับซาลาเปา วันนี้ลุงยุ่ง’
ลิลลี่ยิ้มเยาะ แววตาแม่หนูจ้องลุงของเธอเขม็ง
- Writer
