4
1428 Words
อีกฟากหนึ่ง
Pollock ‘s Path (The Peak) คือย่านที่มีราคาที่ดินสูงมากบนเกาะฮ่องกง มีเศรษฐีในแถบยุโรป รวมถึงเหล่าดาราดังอาศัยอยู่มาก สาเหตุที่ราคาแพงเพราะเป็นย่านที่มีวิวผืนน้ำและภูเขาโอบล้อมซึ่งถูกหลักฮวงจุ้ย ราคาอัตราเฉลี่ยอยู่ที่ตารางเมตรละเกือบสี่ล้านบาท
และที่นี่เองเป็นเซฟเฮาส์ของดีแลน คาร์เตอร์ นักธุรกิจเจ้าของบ่อนกาสิโนชื่อดังในลาสเวกัส มาเก๊า และอีกหลายประเทศ ครอบครัวของดีแลนถูกพูดกันปากต่อปากว่าสืบเชื้อสายมาจากตระกูลมาเฟียชื่อดังกระฉ่อนโลก บิดาชาวอเมริกันแต่งงานกับลูกสาวมาเฟียชาวจีนทำให้ดีแลนซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวต้องเดินทางไปมาสองทวีปตั้งแต่เด็ก
หลังจากบิดามารดาเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ดีแลนต้องนั่งแท่นกุมอำนาจทั้งหมดของคาร์เตอร์ เขาทำธุรกิจด้านมืด ลงทุนในหลายๆ ประเทศมีทรัพย์สินมากกว่าแสนล้านดอลลาร์ฯ
ชีวิตเขาสุ่มเสี่ยง ดีแลนไม่สามารถจะคิดถึงการมีลูกและครอบครัวได้อย่างแบรดลีย์ อาเชอร์ เพื่อนสนิทที่สุดในกลุ่มที่มีครอบครัวอบอุ่นไปแล้ว
แน่นอน หากเขามีครอบครัวจะกลายเป็นจุดอ่อน กว่าจะยิ่งใหญ่เท่าวันนี้ และกว่าพวกมาเฟียแห่งเกาะฮ่องกงจะยอมรับไม่กล้ามาแหยมเขาต้องเสียอะไรไปไม่น้อย
เขาเกือบตายหลายครั้งถ้าหากไม่มีการคุ้มกันหนาแน่น แล้วตัวเขาเองก็เก่งด้วยไม่อย่างนั้นคงลงไปเฝ้ารากมะม่วงนานแล้ว การมีธุรกิจเยอะทำให้มีคนที่ถูกเขาขัดผลประโยชน์ด้วย จึงคิดทำลายล้างตลอด เขาไม่คิดจะมีเรื่องกับพวกมาเฟียเจ้าถิ่นก่อนหากไม่จำเป็น จนกระทั่งเมื่อสองอาทิตย์ก่อน
ไอ้สารเลวจางจิ้งเหวินอาศัยช่วงที่เขาเดินทางไปตรวจกิจการที่ลาสเวกัส แล้วจับตัวเพชรลดา สาวไทยคนสวยที่เขาช่วยเหลือได้ก่อนที่เธอจะถูกจับไปขายตัวให้กับซ่องกลายเป็นสินค้าส่งออกไปยังประเทศมาเลเซีย
เพชรลดาเป็นหนี้บุญคุณเขา เขาเองก็ชอบหล่อนมากเช่นกัน ด้วยใบหน้าสวยหวานแบบสาวไทย ดวงตาน่าค้นหาราวกับมีความลับซ่อนไว้
เขายังไม่มีใครเป็นตัวตน แต่ถ้าคู่นอนดีแลนจำไม่เคยได้ว่าผ่านมามากเท่าไหร่ ทั้งผมบลอนด์ ผมทอง สาวยุโรป หรือจะฝั่งเอเชีย ดีแลนก็ชิมมาจนเบื่อแล้ว แต่ตั้งใจว่าจะดูแลเพชรลดา โดยมีข้อตกลงกันเรียบร้อย เพชรลดายอมเป็นผู้หญิงของเขา แต่เธอขอทำงานเป็นนักร้องเพราะอยากมีอะไรทำ เนื่องจากเพชรลดาเสียงดีมาก
ดีแลนไม่ว่าอะไร เพราะคลับที่เธอจะไปทำงานเป็นคลับของเขาเอง ไม่มีใครกล้าแตะผู้หญิงของเขาแน่ ดีแลนชอบที่เพชรลดาเจียมเนื้อเจียมตัว เขาจึงสร้างบ้านสไตล์โคโรเนียลหนึ่งหลังเอาไว้เป็นรังรัก แต่ยังไม่ได้ร่วมรักกับเจ้าหล่อนสักครั้ง จางจิ้งเหวินกลับมาลักพาตัวผู้หญิงของเขาไป แต่อะไรก็คงไม่เจ็บแสบเท่าเขาไปลากน้องสาวคนสวยของมันมาทดแทนสิ่งที่เสียไป
แน่นอนเขาไม่ได้คิดจะเอาแม่สาวที่นอนหลับสนิทมาซักผ้า ถูบ้าน กวาดบ้าน ล้างจาน หน้าที่แบบนั้นเขามีคนทำอยู่แล้ว แต่แม่ตัวดีที่มีพี่ชายเป็นมาเฟียตัวเอ้ แล้วยังส่งลูกสมุนมาก่อกวนธุรกิจที่เขาดูแล มิหนำซ้ำยังมีปัญหาแย่งพื้นที่ในแถบจิมซาจุ่ยกันหลายครั้ง แล้วยังแข่งขันกันขยายธุรกิจในมาเก๊าอีก เรียกได้ว่าแข่งขันกันทุกเรื่อง และตอนนี้ก็เป็นเรื่องผู้หญิงด้วย เขาจะจัดการเอาคืนให้สาสมเลยทีเดียว
สาวน้อยรู้สึกลำคอแห้งผาก ไม่รู้ตัวว่าหลับอยู่ในชุดผ้าขนหนูพันกายผืนเดียวมานานเท่าไรแล้ว ผมที่ยาวเคลียบ่าสยายกระจายล้อมกรอบใบหน้าช่างเป็นภาพที่ชวนเชิญให้ดีแลนเดินเข้าไปหา แล้วเอื้อมมือไปแตะที่ปมผ้า มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งกำลังจะกระตุกมันออกแล้วเชียวหากเธอไม่ลืมตาขึ้นมาก่อน
กรี๊ดดด
“แก!” ลิลลี่ดีดตัวลุกขึ้นมานั่ง ในขณะที่มืออีกข้างตะปบชายผ้าขนหนูเอาไว้ได้ทัน “แกจะทำอะไรฉัน”
ดีแลนขึงตาดุใส่ “ทำให้เธอสบายตัวไง ก็เธอนอนรอให้ท่าฉันอยู่แล้วไม่ใช่หรือ”
“ปากโสโครก”
ดีแลนกระตุกยิ้ม “ปากดีแบบนี้ ฉันควรเอาลิ้นอุดปากเธอนะว่าไหม”
ไอ้หมียักษ์หน้าดุส่งสายตาจาบจ้วงใส่เธอรัวๆ ไม่หยุด ดีแลนขยับร่างสูงมานั่งบนเตียงสีขาวที่รอไว้ใช้กับเพชรลดา แต่ไม่เป็นไร เขาใช้กับใครก็ได้ ที่ทำให้เขามีความสุขกับเรื่องบนเตียงสมกับราคาแพงหูฉี่ของมัน
ลิลลี่มองหน้าเขาแล้วถลึงตาถาม “ที่นี่ที่ไหน” เธอถามเสียงห้วน จำได้ว่าถูกจับโยนลงเรือราวกับเป็นสินค้ารอส่งขาย เพราะไอ้คนบ้าที่จับตัวเธอมา มีกาสิโนลอยน้ำ ใช่แล้ว เขาเปิดบ่อนในเรือสำราญ แล้วดีแลนก็ลากเธอลงเรือไปพร้อมกับเขา
ส่วนเธอเมาเรือ แพ้การนั่งเรือมาตั้งแต่เด็ก สองสามวันที่ต้องติดอยู่บนเรือ เธอถูกขังไว้ในห้อง แล้วอาเจียนแทบหมดไส้หมดพุง ฟื้นมาอีกทีก็พบว่าอยู่ในสภาพที่เห็น
“เสื้อผ้าของฉันไปไหนหมด” ความหนาวเย็นทำให้ลิลลี่ก้มมองตัวเอง ดวงตาคู่หวานเบิกกว้าง สมองประมวลได้ว่าก่อนหน้านี้เธอสวมกระโปรงยาวลวดลายเก๋กับเสื้อเข้ารูปโชว์เอวคอดบางสีขาว
ดีแลนกระตุกยิ้ม จ้องหน้าคนสวยก่อนจะลากสายตาลงมาตามเนินเนื้ออวบอิ่มที่โผล่พ้นขอบผ้า เห็นแล้วทำให้บางอย่างกลางกายคึกคัก
“ขาวอวบ เต็มไม้เต็มมือ”
“อย่ามองนะ”
เจ้าของร่างสูงไหวไหล่ แต่ปากยังยกยิ้มเจ้าเล่ห์ “เศษผ้าขี้ริ้วที่เธอใส่ไว้คอยยั่วฉัน ฉันเอามาทำผ้าขี้ริ้วเช็ดอ้วกเธอแล้วโยนทิ้งทะเลไปแล้ว”
“ใครไปยั่วแก ฉันไม่เคยคิดอะไรโง่ๆ แบบนั้น”
ยิ่งฟังคนสวยพูด ดีแลนก็อยากจะจับตัวมากดจูบให้หนำใจ แต่เขาไม่อยากรังแกเธอไปมากกว่านี้ เห็นเมาเรือ อ้วกแตก อาหารก็ไม่ได้กิน นี่เขาไม่ได้เป็นพ่อพระหรอกนะ แต่สมเพช
“หึ ใช่ เธอไม่ได้ยั่วฉัน แต่ฉันเห็นเธอชอบยั่ว ชอบเข้าไปยุ่งกับคนที่เขาไม่ชอบ” ดีแลนว่าแล้วยกยิ้มมุมปาก ทำให้คนมองต้องกัดฟันกรอด
“แกพูดอะไรฉันไม่เข้าใจ”
“ที่ผ่านมาคิดจะยั่วใครก็แล้วแต่ แต่ตอนนี้คนของเธอมายุ่งกับคนของฉัน เพราะฉะนั้นต่อไปนี้เธอต้องมาอยู่ที่นี่”
“อะไรนะ แกหมายถึงเรื่องอะไร”
“ก็หมายถึงพี่ชายเธอไง ไอ้จางจิ้งเหวินมันจับตัวผู้หญิงของฉันไป ฉันเลยจับตัวเธอมา กะจะฟาดเธอให้สมใจแล้วค่อยส่งคืนให้มัน” เขาพูดแล้วยักคิ้วกวนๆ
“แก ไอ้คนเลว ไม่เป็นสุภาพบุรุษ” ลิลลี่พอรู้มาบ้างว่าพี่ชายของเธอมีศัตรูอยู่มาก แต่ไม่คิดว่าจะลามมาถึงตัวเอง
“ฉันก็ไม่เคยบอกว่าเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ อีกอย่างถ้าจะด่าก็ด่าพี่เธอที่มายุ่งกับของของฉันก่อน”
ลิลลี่เห็นดวงตาสีน้ำตาลวาววับคุกรุ่น เขาคงรักผู้หญิงคนนั้นมากเลยจับตัวเธอมาแก้แค้น แต่อีกใจหนึ่งที่เธอสัมผัสได้ เนื้อแท้แล้วพี่ชายของเธอเป็นคนดีและมีน้ำใจมาก เรื่องรังแกผู้หญิงแทบเป็นไปไม่ได้ มีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหาเขามากกว่า
“พี่จิ้งเหวินไม่ทำแบบนั้นหรอก พี่ฉันหล่อขนาดนั้นมีแต่สาวๆ วิ่งไล่ ไม่จำเป็นต้องยุ่งกับผู้หญิงของแก”
“หึ จะบอกว่าพี่เป็นคนดี แต่ฉันเป็นคนเลว พี่เธอมันเลวกว่าฉันอีก”
“ไม่จริง ฉันจะคุยกับพี่จิ้งเหวิน”
- Writer
