Episode3
1263 Words
-3-
สองอาทิตย์ สองอาทิตย์แล้วที่ฉันต้องใช้ชีวิตเหมือนนักโทษหนีคดีจะเพราะใครล่ะ
นายฌอนอะไรนั่นไงโดนฉันช็อตแค่นั้นถึงกับขู่จะฆ่าแถมไปผับฉันทุกวันอีก
“ฮัลโหลไอมินมึงหายหัวไปไหน”
พี่ชายบังเกิดเกล้าของฉันเองทำไมรอบตัว
น้องมินิมาร์ทไม่มีคนอ่อนโยนเลยนะ
“อยู่ดาวอังคาร เฮียมีอะไร”
“อย่ามาตลก คืนนี้มึงเข้าผับด้วยนะมีลูกค้ารายใหญ่”
“แล้วเฮียไปไหนอะ”
“กูอยู่แค่สี่ทุ่มถ้ามึงไม่มาจะให้เฮียทิ้งเขานั่งคนเดียวหรอวะ”
เบื่อมากตั้งแต่ไอเฮียมีเมียเด็กนี่เบื่อมากสี่ทุ่มต้องกลับไปนอนกกเมียละ -_-‘
“ลูกค้าเฮียใหญ่มากปะ”
“มึงหมายถึงอะไรใหญ่ ฮ่าๆถ้าไอนั่นกูว่าใช้ได้เลยแต่คงไม่เท่าของกู”
“โอ๊ย ไอเฮียหมายถึงอิทธิพลสิโว้ย”
“ฮ่าๆหรอ ใหญ่นะเจ้าพ่อคาสิโนอะ”
โอเค อิทธิพลขนาดนี้นายฌอมไม่กล้าเข้ามายุ่งแน่ เอาวะใช้ไอเจ้าพ่อคาสิโนนี่แหละเป็นเกราะกันบัง
“เออ เจอกันเฮียไม่ต้องโทรมาล่ะนะจะนอน”
@ผับ H3O
“สวัสดีครับเจ๊ไม่มาหลายวัน คิดถึงจัง”
“พอเลยไอตรี ฌอนมามั้ย”
“วันนี้ยังไม่เห็นเลยครับเจ๊”
ฉันยิ้มพอใจเมื่อได้รับคำตอบก่อนจะพุ่งตรงไปหาเฮียที่โซนวีไอพี
“เฮียวิสกี้ที่รัก น้องคิดถึงเฮียจังเลย”
เฮียส่ายหน้าเอือมระอาเมื่อฉันถลาเข้าไปหา
“ไงตัวดี หายหัวไปเลยนะ”
“แหะๆ แล้วไหนลูกค้าเฮียอะ”
“กำลังมา”
ฉันนั่งลงตรงข้ามเฮียสายตาสอดส่องหาฌอนด้วยความหวาดระแวง
“แล้วมึงหายไปไหนมามิน”
“คืองี้เฮีย สองอาทิตย์ที่แล้วน้องเจอผู้ชายคนนึงมันอยากได้น้องเป็นเมีย”
“มันเป็นใครวะ!!”
เฮียทุบตกเสียงดัง สีหน้าโกรธจัด
“เฮียอย่าไปรู้เลยน้องจัดการมันแล้ว”
“กูอยากรู้กูจะไปจัดการมัน ทำไมจับมึงทำเมียไม่สำเร็จวะปล่อยให้น้องกูค้างบนคานอีก”
“ไอเฮีย!!”
ฉันตวาดเฮียเสียงสูง ไอพี่เวรนึกว่าจะรักน้อง
“ฮ่าๆ อ้าวคุณฌอนเชิญนั่งก่อนครับ”
ฌอน!! ฌอนไหนวะ ฉันรีบหันขวับไปมองด้านหลังทันที
“ไงว่าที่เมีย”
ฌอนยิ้มมุมปากอย่างที่เขาชอบทำก้มลงกระซิบข้างหู
“คุณฌอนครับ นี่มินิมาร์ทน้องสาวผมเอง
มินนี่คุณฌอนลูกค้ารายใหญ่ของเรา”
เสียงเฮียแนะนำไม่ได้เข้าโสตประสาทเราสองคนเลย ฉันและฌอนยังคงจ้องหน้ากันนิ่ง
“แฮ่ม ผมว่านั่งก่อนมั้ยครับคุณฌอน”
เฮียพูดเสียงเข้ม ฌอนเลยไปนั่งลงเก้าอี้อีกตัวก่อนจะหันไปคุยกับเฮีย
“สรุปพรุ่งนี้ที่ผมเหมาโอเคนะครับ”
“สบายอยู่แล้วครับ”
“เหมาอะไรเฮีย”
“อ๋อ พรุ่งนี้คุณฌอนเขาขอปิดผับจัดปาร์ตี้หนะ”
“พรุ่งนี้เป็นเวรดูแลขอมินถ้าจะเหมาก็สามสิบล้านไม่มีให้ก็ไปจัดที่อื่น”
ฉันยักคิ้วกวนๆให้ฌอน ฉันและเฮียสลับกันดูแลผับคนล่ะวันซึ่งวันไหนที่ฉันดูแลฉันก็จะมีสิทธิขาดในวันนั้นและบังเอิญพรุ่งนี้มันวันของฉัน อิอิ
“ตกลง เรย์เอาเช็คกูมา”
ฉันมองการกระทำของฌอนตาค้าง เขาบ้าไปแล้วรึไงเช่าผับแค่คืนเดียวยอมจ่ายตังสามสิบล้านแต่ด้วยศักดิ์ศรีฉันเลยต้องเก็บอาการตกใจไว้
“ขอบคุณ เฮียมินไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
ฉันรับเช็คจากฌอนก่อนจะรีบลุกออกมาทันที ฉันทนสายตาที่เขามองฉันไม่ไหวอะมันยิ่งทำให้คิดเรื่องวันนั้นด้วยขอไปล้างหน้าล้างตาหน่อยล่ะกัน
@ห้องน้ำ
“หลบหน้ากันทำไมวะ”
ฉันสะดุ้งเมื่อออกจากห้องน้ำเจอฌอนยืนสูบบุหรี่พิงพนังอยู่
“ใครหลบ”
หมับ!
ฌอนดันตัวฉันชิดพนังก่อนใช้เเขนสองข้างกักตัวฉันไว้
“ขอโทษ”
“ห๊ะ?”
“เรื่องวันนั้นขอโทษ”
ฌอนพูดเสียงเบา เมินหน้าไปอีกทางส่วนฉันได้แต่ตาโตอ้าปากค้างไม่คิดว่าจะได้ยินประโยคนี้
“นายโอเคนะ”
ฉันตบแก้มเขาไปมาเพื่อเรียกสติ ฌอนดึงมือฉันออกมาจับไว้แน่นน
“ต่อไปนี้เธอก็เตรียมตัวล่ะกัน”
“เตรียมตัวอะไร?”
ฌอนยกยิ้มมุมปากในขณะที่ฉันได้เเต่ทำหน้างงตอนนี้ในหัวเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม
“เตรียมตัวมาเป็นเมียกู กูตัดสินใจแล้วว่าจะจีบมาเป็นเมียให้ได้”
จุ๊บ
ริมฝีปากร้อนของเขาก้มลงประกบปากฉัน
ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมากฌอนดูดริมฝีปากล่างฉันเบาๆก่อนจะผละออกไปและไม่ลืมทิ้งคำพูดที่ทำให้หน้าฉันแดงซ่านไว้อีก
“แล้วเจอกันครับว่าที่เมีย”
กว่าฉันจะได้สติก็กินเวลาไปหลายนาทีเมื่อได้สติฉันเลยรีบเดินกลับมาที่โต๊ะของตัวเอง
ตอนนี้ที่โต๊ะไม่มีใครแล้วเฮียคงกลับไปกกเมียเด็กเรียบร้อยแล้วส่วนฌอนก็คง อร๊ายอย่าไปคิดถึงเขาเลย เขาจะไปไหนก็เรื่องของเขา
ชวนพวกไอกาย่ามานั่งดื่มดีกว่า
“ฮัลโหล กาย่าอยู่ไหนผับกูด่วนมีเรื่องปรึกษา”
“เรื่องไรย่ะถ้าไม่สำคัญกูไม่ไปนะ”
“เหมือนกูกำลังจะมีผัว”
“กรี๊ด ว๊าย ตายตุ๊ดจะเป็นลมเออเดี๋ยวกูโทรตามสาลี่ด้วย กรี๊ด เพื่อนจะมีผัว”
-ปิ๊บ-
นี่ฉันคิดถูกปะวะที่เลือกปรึกษาพวกมันแต่นอกจากพวกมันฉันก็ไม่มีเพื่อนที่ไหนแล้วนะ
งี้แหละคนสวยมากจะไม่มีใครคบ -_-‘
“ผัวมึงเป็นใคร!?”
“เหลามาคะชะนี!!”
ทันทีที่สาลี่และกาย่าเดินเข้ามาทั้งคู่ก็ยิงคำถามใส่ฉันเสียงดัง
“พวกมึงจำคนชื่อฌอนได้มะ”
“เออที่หล่อๆรัศมีเปล่งปลั่งตั้งแต่ห้าร้อยเมตรปะ”
“มึงก็เว่อร์ไปไอกาย่า”
เห็นเป็นผู้ชายหน่อยไม่ได้ชมซะเว่อร์วังเลยถึงมันจะเป็นความจริงก็เถอะ
ฉันตัดสินใจเล่เรื่องตั้งแต่ต้นให้เพื่อนฟัง
“โรแมนติก”
“หล่อ แบดบอย”
แทนที่พวกมันจะด่าฌอนแต่กลับทำท่าเคลิบเคลิ้มแบบนี้มันหมายความว่าไง
“พวกแกต้องเข้าข้างฉันสิ”
“นี่ชะนีมึงเลิกฐิติได้แล้วจะอยู่บนคานจนคานหักตายรึยังไง”
“แต่มันเลวนะมึง”
“มึงก็ไม่ใช่คนดีไอมิน”
สาลี่พูดก่อนจะหันไปหยิบเฟรนฟรายกิน แหมะเพื่อนก็พูดเกินไป
“คือสรุปกูต้องปล่อยเขาให้ทำแบบนี้ต่อไปหรอ”
“ก็ปล่อยไปสิ มึงทำอย่างกับปกติคนมาจีบมึงถ้ามึงไม่ชอบแล้วมึงจะสนใจกูเห็นมึงไม่เคยแคร์ด้วยซ้ำ”
ก็จริงปกติใครเข้ามาจีบฉัน ฉันก็ไม่เห็นคิดมากแบบนี้เลย
“หรือคนนี้มึงคิด”
กระเทยจ้องหน้าฉันอย่างจับผิด ฉันเลยรีบปฏิเสธ
“จะบ้าหรอกูก็แค่รำคาญ”
“จ้ะ ให้มันได้ตลอดเถอะ”
มันต้องได้ตลอดอยู่แล้วสิ คนอย่างมินิมาร์ทไม่หวั่นไหวกับใครง่ายๆหรอกยิ่งเป็นฌอนด้วยแล้วลืมไปได้เลยฉันไม่เอาคนที่เหี้ยพอกันแบบนั้นมาเป็นผัวหรอก
——
ไหนใครเชียร์ฌอนบ้างจ๊ะ^^?
ถ้าเป็นมินิมาร์ทจะเอาเจ้าพ่อคาสิโนของไรท์กันมั๊ย อิอิ
- Writer
