CHAPTRE 5 ส่งไปโรงเรียน

1025 Words

สัปดาห์ต่อมา... วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนที่ 2 ของหนูในการศึกษาชั้นม.2! แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั่นค่ะ เพราะเมื่อวานนี้เฮียชาร์คบอกว่าจะไปส่งแต่ตอนนี้มันจะสายแล้วง่ะ! เฮียชาร์คยังไม่ตื่นเลยเพราะว่าเมื่อคืนนี้เฮียชาร์คไปเที่ยวกับเพื่อนมาด้วยล่ะ ทำไงดี? ถ้าปลุกจะโกธรมั้ย? และถ้าไปเองจะโดนดุหรือเปล่า? ที่จริงโรงเรียนหนูไม่ได้ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ถ้าไปแท็กซี่น่าจะได้ แต่ประเด็นคือถ้าหนูไปเองแล้วเฮียชาร์คโมโหล่ะหนูต้องโดนตีแน่ๆ งั้นหนูปลุกก็ได้ทุกคนช่วยให้กำลังหนูด้วยนะ! แอดดดด~ หนูค่อยๆเปิดประตูห้องเฮียชาร์คเข้าไปเป็นครั้งแรกที่เข้ามาเลยเพราะตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาหนูอยู่แค่ห้องนอนกับห้องนั่งเล่นเท่านั้นเอง “เย็นจัง” หนูมองที่องศาของแอร์บ่งบอกว่าเขาเปิดอุณหภูมิ 14° “ฮะเฮียชาร์ค” จึก! จึก! หนูจิ้มไปที่แขนของเขา...ไม่ตื่น “เฮียชาร์ค!” หนูเรียกดังขึ้นกว่าเดิมแต่ก็ไม่มีถ้าทีจะตื่นเลย สงสัยต้องได้ไปเองแล้วแหละถ้าโดนดุก็บอกไปว่ามาปลุกแล้วแต่เฮียไม่ตื่นเองแล้วกันเนอะ? หมับ! พอจะเดินออกเฮียชาร์คก็คว้ามือหนูไว้ “เข้ามาทำไม?” เสียงแหบๆที่บ่งบอกว่าพึ่งตื่นและถามทั้งๆที่ยังไม่ลืมตาเลยด้วยซ้ำ “เฮียบอกจะไปส่งหนู...” “แล้วไม่รีบบอกว่ะ!!” พรึ่บ! เฮียชาร์คตื่นลืมและลุกขึ้นด้วยความเร็วแสง เฮียชาร์ควิ่งวนในห้องไปทั่วเพื่อหาเสื้อใส่ คือเฮียชาร์คใส่แค่กางเกงนอนตัวเดียวหนูพึ่งเห็น -///- “เร็วดิ!! เดี๋ยวหรอก!” “ค่ะๆ” เฮียชาร์คได้เสื้อยืดสีดำใส่มาพร้อมกันกางเกงลายหมีพูจะบอกแต่ไม่ทันแล้วเพราะเฮียชาร์คออกจากห้องไปแล้ว บนรถ “ทีหลังปลุก!!!” “กะกลัวโดนดุ” หนูก้มหน้ามองมือตัวเอง “จะมากลัวห่าอะไรนักหนา ถ้าไปเรียนสายมึงโดนทำโทษทำไงว่ะ?!” “ฮึก! หนูขอโทษ...” หนูไม่รู้ว่าหนูมีความผิดมากไหม...แต่โดนดึแบบนี้แปลว่าหนูต้องทำผิดแน่ๆเลย “อย่าร้องนะไม่งั้นกูจะตีให้ดู!” จากที่น้ำตาใกล้ร่วงเต็มที่ต้องรีบเช็ดออกทันที “...” “อ๊ะ!” เฮียชาร์คยื่นเงินจำนวนหนึ่งมาให้ตรงหน้าหนูมองอย่าง งงๆ “คะ?” “ตังไง?ไม่รู้จักไงหรือโง่?” “ไม่ใช่แบบนั้น...หนูหมายถึงเฮียให้หนูทำไม?” เพราะที่จริงแล้วคุณมี๊เอาเงินใส่บัญชีให้แล้ว และก็มีของพ่อแม่ฝากไว้ให้ด้วย “เอาไปแดกขนมซื้อของเล่นอะไรก็เรื่องของมึง” ปึก!! เมื่อหนูไม่รับเงินสักทีเฮียชาร์คก็เลยโยนมาที่ตักของหนูแทน “คุณมี๊ให้แล้ว...” “เงินแม่ก็เก็บไว้แหละ” “แต่...” “อย่ามาดื้อซี..” เสียงดุๆทำให้หนูเถียงอะไรไม่ได้ “งั้นก็ขอบคุณนะคะ” หนูยกมือไหว้ไหนว่าไม่ชอบเด็กไง? “เออ! ไหว้หมาเถอะ” โรงเรียนเอกชนเจวา เอี๊ยดดดดดด “ทันพอดี...ไปเรียนตั้งใจเรียนอย่าแรด!” เมื่อรถจอดสนิทเฮียชาร์คก็พูดขึ้น “นะหนูไม่ใช่คนแบบนั้น...” “ก็ดี...ไปได้แล้วใครแกล้งมาบอกกูเดี๋ยวพายกพวกไปตี!” “มะไม่มีใครมาแกล้งหนูหรอกค่ะ งั้นหนูไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ^_^” ปึก! บรื้นนนนนนนนนนนน “ยะยังไม่ทันบ๊ายบายเลย” หนูบ่นอุบอิบนิดหน่อยก่อนจะก้มหน้าและเดินเข้าโรงเรียน “ซี!” “อ้าว! ไตเติ้ลมาสายเหมือนกันเหรอ?” ไตเติ้ลคือเพื่อนในห้องของหนูเอง “เรามาตั้งนานแล้วแต่รอซีน่ะแหละ” “รอซี?” หนูเอียงคออย่างสงสัย “อืม จะถามว่าโอเคหรือยังกับเรื่องที่เกิดขึ้น เรื่องที่...” ไตเติ้ลอึกอักแต่หนูก็รู้ว่าไตเติ้ลถามเรื่องอะไร “เรา...โอเคแล้ว” “แล้วใครมาส่งเหรอ?” “เฮียชาร์คน่ะ^_^” “เฮียชาร์ค? คือใครเหรอ?” “เป็น...” “ซี!!!!!ไปเรียนได้แล้วววววว” คนที่ตะโกนเรียกเสียงดังนั่นคือเจด้า เพื่อนสนิทของหนูเอง! ลืมไปเลยว่ามาสายแล้วหนูเลยรีบวิ่งไปหาเจด้าที่ยืนรออยู่โดยไม่ลืมเรียกไตเติ้ลมาด้วย โรงเรียนของหนูไม่มีเข้าแถวนะเพราะเป็นโรงเรียนเอกชน ตอนเย็น... เลิกเรียนแล้ว เย้!!! หนูกำลังเก็บของเพื่อรอเฮียชาร์คหน้าโรงเรียนเหมือนเมื่อเช้าวันนี้เรียนวันแรกเลยยังไม่มีอะไรเท่าไหร่แค่แนะนำตัวเท่านั้นเอง ดีย์~ “ซีกลับยังไงเหรอ?” ไตเติ้ลถามหนู “เฮียชาร์คมารับ” “ใครๆๆ เหรอ?” เจด้าถามอย่างสงสัย “พี่ชายเรา...” เรียกว่าพี่ชายได้มั้ยนะ ได้แหละเนอะ “ไม่เห็นเคยรู้เลยว่าซีมีพี่ชายด้วย” ไตเติ้ลสงสัย “คือ...” Rrr ‘เฮียชาร์คสุดหล่อ สุดเท่’ หนูมีเบอร์เฮียตั้งแต่เมื่อไหร่? ชั่งเถอะ... เดี๋ยวโดนบ่นอีก “ค่ะ” (ออกมารอนานแล้ว) เสียงเรียบๆนิ่งๆแปลกๆ “ค่ะๆหนูกำลังไปแล้ว” (อืม) ติ๊ก! “เราไปก่อนนะเดี๋ยวันหลังเล่าให้ฟัง บายย~” หนูโบกมือลาเพื่อนๆ ก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากโรงเรียนเพื่อไปหาเฮียชาร์คที่กำลังรออยู่ ปึก! “แหะๆ สะสวัสดีค่ะ รอหนูนานมั้ยคะ?” พอขึ้นรถมาหนูก็รีบถามทันทีเพราะกลัวเฮียชาร์ครอนาน “จะวิ่งทำไมว่ะ?” “ก็เดี๋ยวเฮียรอไงคะ” “กระโปรงสั้นฉิบหายโรงเรียนหรือซ่องว่ะ ทีหลังไม่ต้องวิ่งกูรอได้” “คะค่ะ” เหมือนจะอารมณ์ไม่ค่อยดีเลย... “เดี๋ยวกูไปส่งที่คอนโดและไม่ต้องออกไปไหนนะ” “แล้วเฮียล่ะคะ?” “ทำธุระ” “ที่ไหน...” “เรื่องของกูไหมไม่ต้องถาม!!!” “ค่ะ...”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more