The Governor's Slave (SPG)

04 - His Plan

Hindi maitago ni Alfonso ang ngisi niya hanggang sa makapasok na siya ng sasakyan. He couldn't believe that someone just walked straight into his trap, someone from the company he loathes the most. Pero agad na nawala ang ngisi niya nang makitang nakatitig sa kanya si Riguel, ang matalik niyang kaibigan at head ng security niya. Maloko itong nakangisi sa kanya na tila ba may naiisip na kalokohan.

"That chick was hot!" bungad na sambit nito. "Who is she? Your new chick?"

Umiling si Alfonso bago dumiretso ng upo. "I don't personally know her. She just wanted me to sign a few documents," paliwanag niya sabay sandal sa upuan at agad na pumikit para ipahinga ang mga mata niya. Tatlong oras lang kasi ang tulog niya dahil may kinailangan siyang tapusing mga papeles kagabi.

"I see. Can I have her?" tanong nito na para bang humihingi lang ng laruan. "She's a great toy to play with. She’s incredibly hot. She’s my type.”

"No," matigas niyang sagot bago nagmulat ng mga mata at tinitigan ang kaibigan. "She's mine. I have already set up my traps and she just walked into them," dagdag niya bago ngumisi. Hindi niya mapigilan ang kasabikang nararamdaman. Hindi na siya makapaghintay na makausap muli ang babae at mailatag ang kondisyon niya para pumirma siya sa dokumento. He has been waiting for this time—the time where he can toy with them. Sakto rin at kailangan niya ng bagong paglalaruan.

Sigurado siyang hindi hihindi ang babae. He can sense her desperation. Mukhang mahalagang-mahalaga para dito ang pirma niya; na para bang nakasalalay sa pirma niya ang buhay nito. Dahil kung hindi 'yon importante, hindi siya kukulitin nito. At isa pa, he already turned down that project once. Having it signed again only means one thing—they are desperate to execute the project.

Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isip ng CEO ng Consunji Estates at nagpadala pa ito ng panibagong tauhan, pero wala na siyang pakialam. If they decided to use her to bait him, then he will gladly take the bait.

Wala naman talagang problema sa proyekto. The plan was well executed. Provided lahat ng detalyeng kailangan niya. The plan is perfect. The only reason why he didn't approve of it was because of the company proposing it. He has made a vow to never let anyone from Consunji Estates to build a project in his province. Never. Nakatatak na 'yon sa isipan niya.

But he is willing to let it slide this time. He's willing to risk it just to have that girl dance on his palm. Giving them what they want will never mean defeat for him. He has other ways to make them pay.

“Bro, ano na palang balita kay Carmela?” tanong ni Riguel kaya napatingin sa kanya si Alfonso. “I haven’t seen her for months now.”

“I dumped her,” simpleng tugon niya sa kaibigan. “I got tired of her. Nakakasawa siyang paglaruan, so I threw her away,” dagdag niya bago muling ipinikit ang mga mata. “She wanted more than our set-up, and you know I hate it when girls want more than what I can give.”

Narinig niya ang pagsipol ng kaibigan kasunod ang mahinang hagikhik nito. “Bro, you should change your ways. You’re in your thirty’s already, you need to find someone to settle with.”

Kumunot ang noo niya sa naging sagot ng kaibigan. Muli niyang iminulat ang mga mata niya at tinignan ito nang diretso sa mga mata. “That will never happen, Riguel. Women exist to be played with. They are just mere objects to satisfy my desires.”

Tanging pagkibit na lang ng balikat ang naisagot ni Riguel. “Ikaw bahala, bro. That’s your life—you get to decide what to do with it.”

“Yeah.”

---

PABAGSAK na umupo si Alfonso sa kanyang swivel chair. Nakabalik na siya sa kapitolyo upang gawin ang responsibilidad niya bilang gobernador ng probinsiya. Pagod na pagod pa ang katawan niya mula sa biyahe at sa meeting na dinaluhan pero wala siyang pagpipilian kundi ang magtrabaho dahil may ilang oras pa naman bago magsara ang kapitolyo.

Habang pumipirma siya ng mga dokumentong ipinasa for approval ay muli niyang naalala ang babae. Sumilay ang isang mapaglaro at sabik na ngisi sa kanyang mga labi bago kinuha ang cellphone at tinawagan ang isa pa niyang kaibigan na si Leon.

Ilang ring lang ay sumagot na ito, “Make it quick, Alfonso. I’m busy,” bungad nito kaya napangisi na lang siya sa kasungitan ng kaibigan.

“About what I asked,” makahulugan niyang sambit.

“Oh, I got it already. I will send it to you right now,” sagot nito sabay baba ng tawag.

Ilang sandali pa ay dumating na ang email ng kaibigan. Agad niya 'yong binuksan at napangisi na lang siya nang makumpirmang tama nga ang hinala niya. Hindi talaga sumasablay ang kutob niya. Iyon ang isa sa mga katangian niya kung bakit siya naging gobernador.

Napasandal siya sa upuan niya. "Now, what should I do with her?" bulong niya sa hangin habang pinaglalaruan ang panulat sa isang kamay. Nakagat niya ang labi nang maramdaman ang kasabikan na rumaragasa sa buong katawan niya. He has never felt this excitement before. Hindi niya maipaliwanag ang sayang nararamdaman niya. He's more than thrilled. Even thinking about the things he's about to do with her excites the hell out of him.

Matapos ang ilang saglit ay inabot niya ang telepono sa mesa at tinawagan ang sekretarya niya. “Rusell, empty my schedule tomorrow from 11:00 AM to 12:30 PM. And kindly make a reservation to El Caridad and call the number I’ll send you after this call. Tell that person to meet me at that restaurant,” tuloy-tuloy niyang sambit. Hinintay niya muna ang sagot ng sekretarya bago ibinaba ang tawag.

Napatitig na lang siya sa kawalan habang hindi mapigilan ang pagngisi. “Now, it’s time to play. Hindi na ako makapaghintay na paglaruan ka sa mga palad ko, Agatha. Let’s see what fun you have for me.”