แม้จะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีไม่ต่างจากลูกสาวในไส้จากผู้เป็นป้า ทว่าฟ้าพราวก็รู้ตัวดีว่าตนเองเป็นแค่เด็กกำพร้า
ดังนั้นตั้งแต่เล็กจนโต เธอจึงไม่เคยนิ่งดูดายอยู่บ้านเฉยๆ อะไรที่ช่วยแบ่งเบาภาระป้านุ่นกับลุงธีได้เธอเหมาทำเองทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นงานบ้าน ทำกับข้าว ดูแลบ้าน ดูแลน้องๆ
ตอนที่แนนนี่กับนนท์ยังเป็นเด็กเล็กๆ จึงได้ฟ้าพราวที่อายุแค่สิบกว่าขวบเป็นพี่เลี้ยง เธอลุกตั้งแต่เช้ามืดทำกับข้าวให้น้อง อาบน้ำให้น้อง เตรียมน้องส่งขึ้นรถประจำก่อนเธอถึงจะไปโรงเรียน นั่นจึงเป็นสาเหตุว่าทำไมฝีมือการทำอาหารของเธอถึงอร่อยมากๆ
มื้อเย็นวันนี้ วิณณ์กับวันนีจึงเจริญอาหารอย่างเห็นได้ชัด
ไม่ใช่เพียงวันนีที่ปลื้มว่าที่ลูกสะใภ้ แต่ฟ้าพราวเองก็ปลื้มว่าที่แม่สามีเช่นกัน หญิงสาวเรียกคุณแม่อย่างนั้นคุณแม่อย่างนี้อย่างไม่เคอะเขินแล้ว
หลังจากนั่งพักท้องที่เพิ่งกินอิ่มจนได้เวลาที่เหมาะที่ควร ฟ้าพราวยังพาวันนีออกไ
