ปริญยังทำเหมือนกับเธอไม่ใช่เมียอยู่ดี ความน้อยใจประดังประเดเข้ามาในใจของเธอ จนทอดาวหลั่งน้ำตา เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น หญิงสาวยกมือขึ้นมาลูบหน้าท้องที่มีลูกน้อยอยู่ข้างในนั้น
“ทำไมแม่ต้องร้องไห้ด้วย แม่เสียใจใช่ไหม และที่แม่ร้องไห้อยู่เนี่ย เป็นเพราะว่าแม่ท้องหนู ใช่สิ... ฮอร์โมนของแม่กำลังเปลี่ยนนี่เอง ฮือ...” ซึ่งทุกอย่างผสมปนเปกันไปหมด
อีกทั้งการกระทำของคุณปริญด้วยต่างหากที่ทำให้ทุกอย่างในความรู้สึกของทอดาวนั่นดูแย่ลง ทอดาวล้มตัวลงนอน เธอเพลียมาก ๆ ดีเหมือนกันที่ไม่ต้องออกไปนั่งกินข้าวกับพวกเขา ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องมีอาการพะอืดพะอมต่อหน้าพวกเขาแน่ ๆ อะไรในใจของทอดาวบางอย่างที่เธอยังไม่อยากให้ปริญรู้ว่าเธอท้องในตอนนี้
เพราะพฤติกรรมของเขา กับความไว้วางใจที่ดูเหมือนจะเสียไปตั้งแต่เห็นภาพบาดตาบาดใจนั่น
‘ขอร้องเถอะให้ฉันนอนหลับไปโดยไม่รับรู้เรื่องราวอะไรแบบนี้อีกเลย’ ทอดาวล้มตัวลงนอนและพย
