EP 1.2 งานเข้า
693 Words
ครืดดด... โครม!!
ฉันหันหลังกลับมองตามร่างนั้นที่ย่อตัวกระโดดข้ามหัวฉันไป ก่อนจะเป็นอันต้องหยีตาลงอย่างเสียวไส้เมื่อเขาล้มหน้าคะมำ แบบที่ขาขึ้นกับขาลงต่างกันโดยสิ้นเชิง
“ระวัง!”
เสียงนุ่มห้าวคุ้นหูดังขึ้นใกล้ตัวมาก ซะจนไม่ทันหันกลับไปก็ถูกฉุดข้อมือรั้งไว้ เพื่อให้พ้นจากวิถีการชน ร่างกายปลิวตามแรงดึงหมุนคว้างจนตาลาย และเสียหลักล้มลงทับผู้ชายคนที่สองตามแรงฉุด
แต่ที่แย่ไปกว่านั้น คือเราสองคนล้มลงไปกระแทกผู้ชายคนแรกเต็มรัก!
“พ... พวกนายเล่นบ้าอะไรกันเนี่ย!!”
ฉันโวยทันทีที่ตั้งสติได้ ก่อนชะงัก... เพราะทันทีที่ลืมตาขึ้นก็สบประสานสายตากับดวงตาหวานละมุนที่อยู่ใกล้เพียงลมหายใจคั่น ก... กรี๊ด! >///”
“หยุด!!!”
เงียบ... สงัด... ปากบางๆ สองปากที่กำลังเถียงกันไฟแลบหุบสนิทก่อนค่อยหันมามองฉันช้าๆ แล้วพากันยิ้มแหยเพราะเห็นสภาพฉันที่หัวฟู หน้ามอม ปานไปฟัดกับสุนัขข้างทางมา อ๊าก!
ฉันหมดความอดทนกับพวกมันแล้วนะ!!!
“ถอยไปซะ ก่อนที่ฉันจะควักตับไตไส้ม้ามของพวกนายออกมากิน!”
สองหนุ่มฮอตแห่งโรงเรียนผู้เป็นมือเบสและมือกลอง(คนใหม่)ของวง Nightmare พากันหลีกทางให้ฉันพรึบ! แถมยังโค้งทำความเคารพและผายมือให้เดินเข้าไปก่อนด้วยซ้ำ ฉันเลยเดินฮึดฮัดๆ เข้ามาด้วยอารมณ์อยากกระโดดกัดหูพวกมันมากๆ
แต่ไม่อยากให้เขี้ยวสวยๆ ของฉันมีมลทินจากเลือดสกปรกของพวกมัน -_-^
แค้น! แค้น! แค้น!
ใครมาทิ้งกระป๋องน้ำอัดลมไว้ตรงนี้วะ ขอระบายอารมณ์หน่อยเถอะ
ย้าก!
ปึ้ก!
“...”
ฉันชะงัก ยืนตัวแข็งเพราะเงื้อขาไปทางด้านหลังเต็มแรงโดยไม่ทันมอง เลยไม่รู้ว่ามันไปกระแทกกับใครเข้ารึเปล่า... แต่เสียงนั่น แต่ความรู้สึกจากส้นเท้า มันทำให้ฉันค่อยหันไปมองด้านหลังและวางเท้าลงกับพื้น ก่อนอ้าปากกว้างปานสระอโนดาตแห่งป่าหิมพานต์ เมื่อเห็นหนุ่มหล่อแปลกหน้ากำลังกุมมือกับเป้ากางเกง หน้าเบ้ แล้วทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดท่า
หล่อลากไส้แบบนี้... เอ๊ย! ไม่เกี่ยวสิ! >///<
ช... ชุดกาวน์สีขาวแบบนี้...
อย่าบอกนะว่า...
งานเข้าแล้วค่ะ พี่น้อง T0T!
- Writer
