‘น้องกานต์น่ารักว่ะ เขามีแฟนยังวะ?’
‘ถามทำไมวะ?’
‘กูจะจีบ’ ด้วยความที่มีเพื่อนเพียงคนเดียว ในช่วงเวลานั้นผมก็เลยพูดความคิดของตัวเองออกไปให้นัทฟังจนหมด และได้รู้ความจริงว่า…
‘กานต์เป็นลูกสาวเพื่อนสนิทแม่กู ถ้ามึงจะจีบกูก็ไม่ขัดนะ’
ตอนแรกผมคิดว่าไอ้นัทจะช่วย แต่เปล่าเลย…
‘แต่ถ้ามึงจีบ กูก็จะจีบ’
‘อ้าว ได้ไงวะ?’
‘กล้าๆ ดิมึง อยากได้ก็ต้องเสี่ยง แต่กูอ่ะ มีเครดิตลูกชายเพื่อนสนิทแม่น้องเขานะ มึงกล้าวัดใจจีบน้องเขาไหมล่ะ?’
ทุกอย่างในตอนนั้นดูเหมือนเกม Story หนึ่งที่ผมต้องลงเล่น แต่มันดันไม่ใช่ความรู้สึกที่พยายามเข้าหาเธอ แต่ก็อย่างว่าน่ะนะ สุดท้ายแล้วเครดิตลูกชายเพื่อนสนิทแม่แบบไอ้นัทก็ได้รับคะแนนความนิยมมากกว่า ส่วนผมก็เลยต้องรับความพ่ายแพ้ไป
ถามว่าอิจฉาไหม มันก็มีบ้าง อยากแย่งมาแทบตายเพราะคิดว่าสำหรับไอ้นัทแล้ว น้องกานต์คงเป็นแค่เกมสนุกๆ เกมหนึ่ง แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผมก็ต้องเปลี่ยนความ
