Napatitig na lang ako sa kanya, sa pamamaraan niya ng pagbabawal sa akin. Pero sige, ayos lang naman dahil nandito ako sa loob ng kumpanya niya.
Pero! Isang pero lang, kapag nasa labas na ako bawal niya na akong pakialaman pa dahil hindi na iyon sakop pa ng oras ng trabaho ko.
"And next time, don't eat in the cafeteria, meron tayong telepono p'wede mo naman itawag sa staff ang gusto mong kainin na meron sila, hindi mo na kailangan pang bumaba, sila na maghahatid dito."
P'wede pala iyon?? Sana pinaakyat ko na lang pala kanina p'wede naman pala akong makisuyo. Nakita ko kasi na bumaba si Lizzete kaya bumaba na rin ako.
Naalala ko ang food tray ko, hindi ko pa halos nagagalaw nanghinayang ako. Hindi pa ako busog, gutom pa ako dahil wala pa akong masyadong nakakain.
"Sayang nga po iniwan
