"Bitiwan niyo ho ako! Hindi niyo ako kailangang kaladkarin!" Sinusubukan kong bawiin ang kamay ko mula sa kanya ngunit mahigpit niya pa ring hawak.
Pinagtitinginan na kami ng mga tao sa daan at halos magkandarapa na nga ako dahil sa pangangaladkad niya kaya pati ang palda ko kusang umaangat sa bilis ng lakad naming pareho.
Ngunit para naman wala siyang narinig, dire-diretso lang siya ng lakad at hindi niya alintana kung pinagtitinginanan man kami ng mga tao o mas tamang sabihin na wala siyang pakialam, basta maibalik niya lang ako sa building.
"Sir! Ang palda ko!" batid ko na kung patuloy niya akong kakaladkarin baka umabot na ito hanggang baywang ko.
Tumigil siya at tiningnan ang itsura kong stress na at habol ang hininga. Bumaba ang tingin niya palda ko at ang mukha nanatiling busang
