Ipinahinga ko ang mga mata ko matapos ng pagbababad sa computer at tinapos nang lahat ng dapat tapusin.
Dumako ang tingin ko sa pwesto ni Lizzete ngunit wala siya sa pwesto niya. Hindi na ito nag-abala kausapin ako matapos ko siya masungitan kanina.
Gusto ko sana humingi ng paunmanhin, mamaya na lang siguro pagbalik niya at baka nag-cr break lang.
Malaya akong sumandal sa swivel chair sabay kusot ng mga mata at pumikit para sandaling ma-relax. Anong oras na ba? 'Di ko na namalayan ang oras dahil itinuon ko na lang ang atensyon ko sa trabaho para kumalma.
Ngayong kalmado na ang isip ko, saka ko napagtanto ang mga inasta ko kanina sa boss ko, lumamang ang hiya sa akin kung paano kong nagawang makipag-sagutan nang ganoon sa taong magpapasahod sa akin.
Pero kasalanan niya rin naman... kun
