My Brother-in-law is Nasty (Nasty Series #2)

제 2 장

이

"Saan kaya maganda mag-bakasyon?" She wondered.

"Where do you want, then?" He sweetly answered.

Intently, staring at her like his masterpiece.

"I can't even choose." Anito.

He smiled gently, "anywhere you want, my."

Ate was too focus on the brochures she's reading, not minding how sweet his husband is looking at her. Pitiful, kuya Marckus! Tss.

We just finished watching Fifty Shades of Grey. Napagkamalan pa ako ni Rafaela nanonood ng pornography kasama si kuya Marckus. Baliw lang! Mabuti't naliwanan agad si Rafael kung hindi ay mag-iisip pa 'yon ng kakaiba. Pagkatapos naming manood ay iba naman ang pinagkaabalahan nina kuya Marckus, at first it was all business but later on a surprise. Ngayon ay nagpa-plano sina kuya at ate sa kanilang outside the country trip. As kuya promised her, he's taking her to anywhere she wants. Nakakuha si kuya ng two weeks break from work. Pinayagan siya ng kaniyang dad na mag-leave. So this trip wouldn't be a business trip but a personal. Lucky bastard, I mean my sister.

Todo si Ate sa pamimili kung saan pupunta. Ako naman ay nakatunganga lang sa kanilang dalawa halos hindi manguya ang kinakaing sushi. Kuya Marckus is just too sweet for Ate Kath. Napakaswerte niya sa lalaking ito! Napakaswerte niya kay kuya Marckus. Nakakainggit sila! Mas lalong nakakainggit ang outside the country trip nila. Pwe! Kailan kaya ako magkakalalaki? I want to grow up!

"I'd like to take these 5 countries in a week trip. Singapore to Malaysia to Thailand to Cambodia to Vietnam. But..." looking sad at the Sydney, Australia trip brochure.

"You know what? You choose. Kung gusto mo mag-Southeast Asia for the 1st week and to the second is Sydney. It's fine!" Tumatawang sabi ni kuya na parang wala lang.

Wow! Sosyal ang hinayupak kong kapatid.

Ngumunguso si Ate Kath, "Hindi ba masyadong nakakapagod 'yon, dy? Don't we have time to rest? I have my shop to run."

He shrugged. Hindi na rin makapagdesisyon si kuya dahil sa mga atras abante ni ate Kath. That endearment though, my and dy. In short of mommy and daddy. Wala namang anak! Tss

I don't know how many times I rolled my eyes. Bakit ba kasi hindi ako kasama?

Malamang, couple goals trip ito. At malamang, may pasok pa ako. This isn't just two days trip but two weeks. Nakakainggit talaga! Ba't ba kasi si ate Kath pa ang nagustuhan ni kuya Marckus? Sa dinami-raming babae sa mundo. Ang swerte niya tuloy ngayon. Sinaniban yata si Ate Kath ng kaswertehan. Napakaswerte! Hindi ko mabilang kung ilang beses ko na iyon nasabi dahil napakaswerte niya talaga! May iba pa bang lalaki tulad niya? Pwede ipa-reserve?

"Should we go to Singapore and 4 countries trip or Sydney? Nakakalito!"

Paulit-ulit na, Ate Kath! Pwede ba? Madesisyon ka na? Mas lalo akong naiinggit!

"Why don't you leave your business to me for the mean time? Ang swerte mo na, ate! 6 countries in 2 weeks. Huwag ng maarte!" Umismid ako.

"Pwe! Inggit ka lang." She rebut.

Ewan ko sa inyo! Tumayo na ako't pumanhik sa kwarto ko para makalayo sa kanila. Ang swerte swerte na nga, mamimili pa. Not all woman in this world can this be lucky. Hindi lahat ng lalaki kayang ibigay ang ganitong bagay sa mga babae. Hindi rin lahat ng lalaki willing ibigay ang lahat para sa taong mahal. Ate Kath, she's one of the luckiest woman in this world. Sana ako rin! Kung pwede lang sanang magpareserve ng lalaki tulad ni kuya Marckus. Maniniwala pa ba ako sa destiny? I'm not that sentimental though.

Sampal sa akin na hindi ako makakasama sa kanila. Sampal sa akin na isa pa lamang akong palamunin ni Ate Kath at mag-aaral pa para makapagtravel sa future.

Pity me.

On the next day, hinatid ako ni kuya Marckus sa school. Bigat na bigat sa mga libro na pasan. Ate Kath chose the Sydney, Australia trip. She doesn't trust me with her business, that's why. I can't blame her though I'm busy with school after all. Bahala siya kung ayaw niyang pulutin ang lahat ng blessings. Hindi ko naman kawalan 'yon. Hindi rin naman mauubusan ng pera si kuya Marckus para manghinayang siya.

But that means, kuya Marckus will spend his time at home or at the Kath's Florist.

"Are you sure you are good with your books? Kailangan mo ba 'yan lahat para ngayon?" Tanong ni kuya nang makita akong nahihirapang bumaba dahil sa mga libro.

"I'm good. I need these. All of these." Ngumiti ako at nagpumilit pang kumaway, "see you later kuya."

I'm not a 'nerd' type of girl but I will be needing these books today. May plano akong mag-aral ng mabuti. Nakapag-isip isip lang nitong mga nakaraang araw. I decided to become an independent woman in the near future. I'm a adventuress. I'm a girl with dreams! Napagtanto kong hindi ko makakamit ang mga gusto ko kung hindi ako mag-aaral ng mabuti ngayon pa lang. That I won't reach what I want in the nearest future without studying what's today. I'm pretty much determine! Hindi ko nga lang alam kung saan ko nakuha ang kasipagan. Hindi ko lang din alam kung pangkinabukasan na ba ito o panandaliang mentality lang. I know myself really well, madaling magbago ang isip ko. Hindi ako nagpupumilit kung hindi talaga kaya. That's one of my worries. Hanggang saan ako tatagal sa goals kong ito.

"Whoa! That's a lot of books," si Blanca.

Bumungad agad ang kaniyang nakakasawang mukha.

She was eating chocolate early in the morning. Para siya 'yong nakikita ko sa TV na nambubully ng mga kaklase. Her ponytail and the way she wore her uniform makes it a complete package. Pagkapasok ko ng classroom ay siya pa lang ang naroroon. Rafaela's bag is also here but she's somewhere flirting with Zeek. Baka may morning practice o nasa tambayan sila. Now, I'm stuck with this young lady in a bully attire. Ngumiwi ako sa kaniya. Do I have to answer saying she's stating the obvious, or what? Nope! I'm all good.

Maaga kami para makaiwas sa listahan ng mga cleaners. Last 5 students na late makakaattendance ay sila ang maglilinis ng classroom. Yeah, there's some kind of a rule. Some kind of a classroom rule. Kahit na nagbabayad naman kami ng mga janitors. Well, this might be a part of moral values or a what so ever thing. Hindi naman kami maarte nina Blanca. We just don't like cleaning sometimes. May mga after school activities din kami kaya kailangan naming maging exempted. Sometimes, you don't need to be a good student. Nakakasawa din 'yon minsan!

"I need to study."

"Pfft—"

"'Wag kang tatawa! Seryoso ako." Mariin kong sagot. Nilapag ko ang bag pati na rin ang hawak na mga libro. "I'm very, very serious."

"I heard pinayagan kang manood ng Fifty Shades? Totoo ba 'yon?" Blanca trying to ignore my words. She doesn't believe that I'm into studying now.

"Rafaela and her mouth." I ignore her question too.

"What do you expect? Mas bff kami. She's loyal to me," tawang-tawa si Blanca.

Whatever! I thought. Umupo ako at inignora si Blanca. She is seated beside me. She was scanning from her distance the books I brought today. From Science, Calculus to Business English. I brought everything I could study with. Like I said, I'm pretty much determined. Hindi ko lang alam kung kailan ito tatagal.

"You are not freaking serious, right?" She said.

"Hindi ito pang-one day realization lang. Pang-kinabukasan na 'to." I said, proudly.

Napasinghap si Blanca at nanlalaki ang mata. "You are kidding me! Seriously, Winona!"

"So, sino ang nag-udyok sa 'yo?"

Para bang may lamang ang mga sinasabi niya. Para bang kahina-hinala ang nangyayari sa akin ngayon. Hindi ako sinasaniban at mas lalong hindi ako nababaliw. Nasa katinuan pa ako for your information, Blanca.

Kumunot ang noo ko sa kaniya. May natutunugan ako sa kaniyang pangungusap. "What do mean, who? May tinutukoy ka ba?"

Nilingon ko siya't nagtatanong ang binibigay kong ekspresyon. Siguro ay may naiisip na naman itong kalokohan. Kilala niya ako! She knows me more than myself. Hindi ako madaling magkagusto sa tao pero marunong naman akong lumandi. Hanggang doon lang 'yon. Nagkaroon ako ng boyfriend dati pero hindi rin kasing seryoso. Hindi talaga ako madaling magkagusto at madali din akong magsawa kung magkakagusto man. I'm that type of a girl. I'm different. I don't play around usually, but when I do, it will get into you so bad. Let's say, I'm bipolar.

*smirks*

"Mamaya, susunduin ka 'di ba? Pasakay ako."

Ang kapal ng mukha nito.

"Why should I let you?" Sinamaan ko siya ng tingin. She ignored our last conversation. This girls...

"Oo nga noh! Why am I asking permission? Hindi naman ikaw ang driver. I should ask Marckus later." Aniya.

"Bakit ka makikisakay?"

"Because I want to. Hindi ako pwede kay Rafaela, so sa inyo nalang." Nagkibit balikat pa ito.

"Wala ka bang kuya, Blanca? Try to call him." Sabi ko.

Ano kaya ang problema ng babaeng 'to? She's not the usual, Blanca. Hindi naman siya nakikisabay sa amin lagi. Kung hindi kay Rafaela nakikisabay, umuuwi siya ng mag-isa. She's unusual. Pinagtaasan ko ng kilay si Blanca na may pagtataka. Mabilis naman siyang umiiwas ng tingin na para bang may nais iwasan.

"I just want to..." pangangatwiran niya.

"May gusto ka ba sa bayaw ko, Blanca?" Pag-uungkat ko.

Nanlaki ang mata niya, "NAHIHIBANG KA NA BA? Hindi no! Excuse me?" Her facial expression. Her defensive move. She's uncomfortable and easy to read. Mas umiwas pa ito ng tingin sa akin but it's positive, she's telling the truth. "I mean, guwapo siya. Si Rafael, full package. Si kuya Marckus naman, kung hindi lang siya kasado ay paniguradong dudumugin din 'yon. At paniguradong isa din ako sa dudumog." She said, proudly.

"Kabaliwan! Kung naririnig ka ni Ate Kath, siguro'y wala ka na sa mundong ito." Natawa ako.

"Close kami ni Ate Kath para gawin 'yan. I'm just saying..."

Feelers. Ano na naman ba ang nakita nito't ang kuya ko ang pinalilihi ng panlasa niya? Nilapag ko isa-isa ang mga libro sa mesa ko. Pati ang sling bag ko ay nilagay sa upuan. I should arrange my books accordingly. Mas uunahin ko ang mga libro na mahirap sa akin para mas mapagtuunan ko ng pansin.

I started ignoring, Blanca. Umupo ako at tinitigan ang mga libro. I'm not sure if I'm just convincing myself but I'm so positive. Just staring at the books, it's making me proud. Tumatango-tango ako habang hinahaplos ang mga ito.

Let's see! Calculus is interesting...

Blanca became unusual silent. Peace of mind but unusual...

So, I chose you Calculus... dahil babagsak ako kapag hindi kita pinagtuunan ng pansin. I grabbed the Calculus book at niyakap-yakap. Oh come on, Calculus, huwag mo akong ilalaglag.

Then all of the sudden...

"Teka..." napatingin ako sa kaniya. Kumunot ang noo ni Blanca at parang microscopic device na sinusuri ang katawan ko.

Napataas ang kilay ko. I moved my head backward thinking that there's something in my face or what. Pabigla-biglang nagsasalita si Blanca na parang baliw. I'm wondering what she has seen.

"Are you freaking kidding me, Winona!"

"Hmm? Bakit?" I wondered, also.

"I can see something from here." Aniya.

Sinuri ko ang aking katawan at hinanap ang kahina-hinala.

"Oh Jesus, Winona!" Nandidiri siyang tumuturo sa banda ko.

"What is it!"

"Nakakahiya kang kaibigan!" Tangi niyang sagot.

"Bakit nga?"

Tinuro-turo niya lang ako. Then I immediately scanned my body. From my shoulder to the every inch part of my clothes. Napakurap-kurap ako nang mahanap ko ang nakikita ni Blanca galing sa kaniyang kinatatayuan. Napatikom ako ng bibig at kasunod ay napakagat. What the freaking drama is this, Winona? Winona! Anong katangahan na naman ba ito? Anong kagagahan ba ito?

"You aren't wearing bra, Winona." She declared an obvious statement.

"s**t!" Napatingin ako sa kaniya't namutla.

Napayakap ako sa sarili. I can't believe, nakalimutan kong magsuot ng bra. Kaya pala sobrang comfortable ako. Ni hindi ako nagreklamo na masikip ang bra ko o anuman. I'm such a crazy b***h. What am I thinking? I mean, I shouldn't be shocked at this anymore. But I shouldn't do this oftentimes. Baka sabihin ng mga tao, gusto kong mag-ikandalo sa school. Things like this should not be tolerated. I shouldn't do this. Kapag nakita ito ng teacher, baka sabihin niyang bulgaran ako masyado at baka iba din ang maisip nila sa akin. May delikadesa pa ba ako? Why am I like this?

"Ito na naman tayo! Hindi ka ba nahihiya kapag sakay ka sa sasakyan ni kuya Marckus? You aren't wearing brassiere, my lady. Hindi ba nakikiliti ang n*****s mo kapag dumidikit sa damit mo?" Nag-aalintana ito habang binubuksan ang bag ni Rafaela sa likuran namin. Hinalukay niya ang loob hanggang sa mga nilabas itong cardigan. "You should at least be shameful. Ano ka, taga Estados Unidos na okay lang hindi magsuot ng bra? Baka iniisip mo masyadong napro-promote ka ng women rights kaya minamabuti mong kalimutan nang magsuot ng bra. Ito, at least wear her cardigan. Hindi na iyan mahahalata. Nakakahiya kang kaibigan!"

Nanginig pa ito na parang nandidiri.

"Hoy! Huminga ka naman habang nagsasalita. Nakalimutan ko lang! Ang dami mong sinasabi diyan. You know, I'm comfortable with only like this." Kinuha ko ang cardigan na inaabot ni Blanca at sinuot.

"Maghunos dili ka naman. Kahit paminsan-minsan." Aniya at bumalik sa kaniyang seating arrangement. "Nakakahiya ka..."

Inismiran ko lamang ang kaibigang nag-aalintana. Ang daming sinasabi akala mo naman ay nanay mo. I stared on the two mounts safely... just there. Showing their ability to seduce men but I'm not like that. I am not doing this because I want to seduce them. I just feel confident and free without wearing anything behind clothing. This black cardigan will hide the mounts. Hindi na mahahalata ng mga taong wala akong suot na bra sa ilalim. I don't have big breasts so it won't make a fuss. 32A cup is not a big deal. Hindi naman din kapansin-pansin. Unless kung tititigan mo talaga ng maigi.

This is not a big deal.

"Makikita mo... Rafaela will react."

Later on, nagsimula na ang klase at panay tanong ni Rafaela kung sino ang nagbukas ng kaniyang bag at nawawala ang kaniyang cardigan. She was staring at me all the time and was accusing me. Well, kitang-kita naman na ako ang may suot ng cardigan but she shouldn't accuse me of thief. I didn't get it! It's Blanca. Sinabihan ko nalang na hindi ako nakapag-bra kaya napilitan kaming halughugin ang kaniyang bag.

"You should've told me!" Rafaela reprimand.

"Hindi naman nagasgasan ang mamahalin mong bag. What's the brand again?" Tanong ni Blanca.

"Michael Korrs." Pagmamaktol ni Rafa.

"Yeah, that Michael Korrs thing bag. Hindi naman siya nagasgas." Sabi ni Blanca.

She crossed her arms and stared directly to my chest. "Stupid girl. Kung tititigan ka, makikita talaga. Stupid!"

"Bakit titigan ba nila? My breasts are not my ultimate weapon to lure men, Rafaela."

"What? Are you trying to seduce boys with your trick?"

"Excuse me! Sabi ko 'di ba... this is not my ultimate weapon. Tanga!" Ako pa ang galit.

"Ikaw ang tanga! Tanga!" Si Rafaela, walked out.

Umiwas na ako ng tingin sa kaniya. It's my fault anyway. Like she would always say. I'm a stupid girl like this thing always happen. Hindi naman kasalanan ang gawin ito araw-araw.

I spent the day burning my brain with all the books. May pinagkaabalahan ang mga kaibigan ko kaya naging payapa din ako.

Blanca changed her mind about riding with us after school. Susunduin daw siya ng kuya niya. At least, she could feel that she has brother. Kaya naman bago ako sumakay sa sasakyan ay nabulyawan pa ako ni Rafaela.

"Winona! Please lang magsuot ka ng bra. Please lang!"

I looked at her, bored...

"I will. Huwag kang mag-aalala, nay."

"Shut up, b***h!" Ngumiti siya at pumunta na sa waiting shed, maghihintay sa boyfriend.