I Found You (Greatest Memories #3)

Chapter 18

Nagpunta ako sa college school kung saan ako mag-aaral hindi na ako humanga sa lawak ng nakikita ko ngayon.

"Ops.." bulalas naman ng isang babae nang may bumangga sa akin.

Napahinto tuloy ako sa pag-lalakad at nagka-tinginan kaming dalawa.

"Myung?" tawag pansin ko nang titigan ko ang babae napatingin ito sa akin at tumili kaya inawat ko bigla dahil tumingin sa amin ang mga naglalakad na estudyante.

"Yeona!" tili nakilala kong babae naiiling na lang ako bigla sa reaksyon niya.

"Seoul-eneun mos gal jul al-assneunde?" pagtataka kong banggit sa kaibigan ko lumayo kami sa mga estudyante na naglalakad.

(I thought you wouldn't be able to go to Seoul?)

Umupo kaming dalawa sa bato na may tanim na halaman pinatong ko sa harapan ang dala kong bag ganoon ang ginawa ng kaibigan ko.

"Geudeul-eun jega geugos-eul tteona gongbuleul gyesoghaneun de dong-uihaessseubnida. jeoneun jeongmal gyesoghal su eobs-eul geos-ilago saeng-gaghaessgi ttaemun-e nollassseubnida." kwento sa akin ni Myung nakikinig lang naman ako sa kanila.

(They agreed for me to leave there and continue my studies, I was surprised because I really thought I wouldn't be able to continue.)

"Gippeoyo eonni kkum-eun kkog ilueojil geoyeyo deunglog samusillo gaseo deungloghaseyo." masaya kong sagot sa kaibigan ko at ngumiti na lang ako.

(I'm happy for you, sis your dream will come true let's go to the register office to enroll.)

Tumayo na kaming dalawa at naglakad papunta sa register office may condo ako kaya tinanong ko ang kaibigan ko kung may titirhan na ito sa Seoul. Kinausap namin ang secretary assistant ng school kung saan kami mag-enroll tahimik kami na nakikinig sa reminder nito sa amin.

"Kamsahamnida!" sabay naming bulalas ng kaibigan ko sa babae at bahagyang yumuko bago bumalik.

(Thank you!)

Tumalikod na kami at naglakad palayo dahil maraming estudyanteng naka-pila rin sa pinang-galingan namin.

"Yeogi seoul-e sal gos-i issnayo?" banggit ko naman sa kanya nang palabas na kami ng school.

(Do you have a place to live here in Seoul?)

"Nan geunyang apateuleul chajgo iss-eoyo, yeon-a dangsin kondo-eseo dangsin-eul banghaehago sipji anh-ayo dangsin-eul al-ayo."

(I'm just looking for an apartment, Yeona I don't want to disturb you in your condo I know you.)

Sumakay kami ng bus nang huminto ito sa harapan namin ako na ang nag-bayad naupo kami sa dulo. Bago ako magsalita sa kanya tinapik ko ang hita niya umangal ito nang mahina sinimangutan pa ako.

"Amkae! geunyang nae kondo-eseo gat-i salja, geunyang nahante cheong-guseolang jibseman naego geogieseo nanwoseo haja." pahayag ko sa kanya nabaling naman ang tingin nito sa akin.

(b***h! Let's just live together in my condo, just pay me the bill and rent and we'll split the p*****t there.)

Kilala ko itong kaibigan ko kapag sinabi kong sa akin 'yon hindi ito papayag na manirahan sa akin. Hindi makapal ang mukha nito kaya mas naging kaibigan ko siya dahil totoo siyang tao kailangan kong mag-sinungaling sa kanya.

"Kondoleul imdaehasinayo? bumonim-i an jusyeossna?"

(Are you renting a condo? Your parents didn't give it to you?)

Nakatingin lang siya sa akin kaya nagsalita na ako.

"Naneun geudeul-ege gajog-i iss-eossgi ttaemun-e olaesdong-an honja sal-assseubnida. naega geudeul-ege amugeosdo yoguhaji anh-assdaneun geos-eul algo issseubnida, geudeul-eun danji naega sal gos-eul chajdolog dowajwoss-eul ppun-igo apateuleul wonhaji anh-assseubnida, geulaeseo kondoneun nae majimag eiseuya." paliwanag ko naman sa kanya at huminga lang ako.

(I've been living alone for a long time since they had their own family, you know that I didn't ask for anything from them they just helped me find a place to live that was simple for me they didn't want an apartment so a condo my last ace.)

Sinabi ko na iisa lang ang school ang papasukan naming dalawa kaya hindi namin kailangang mag-hiwalay.

"Deo naagamyeon geuleohji anhgessseubnikka? Geunyang moija jibseleul naeneun de munjega eobs-eul teni yeogiseo aleubaiteuleul chaj-aseo don-eul beolja." alok ko naman sa kanya at hindi kaagad siya sumagot nagpasama ako sa malapit na groceries dito sa Seoul.

(If you go further, won't you? Let's just get together and we won't have trouble paying the rent, let's just find a part-time job here to add income to our money.)

Hindi ko pa kabisado ang lugar kung saan ako nakatira at mag-aaral dahil matagal na akong hindi nakabalik dito.

Maraming nangyari sa nakalipas na taon sa amin ng kaibigan ko hindi naging madali ang buhay namin dahil hindi kami sanay sa environment sa Seoul. Nagkaroon ako ng career sa showbiz industry as new gen singer nang subukan kong mag-audition sa isang sikat na entertainment sa Korea nag-aaral pa rin ako sa school kahit busy na ako sa bagong yugto ng buhay ko ang kaibigan ko naman nabuntis siya nang boyfriend niya tinuloy pa rin naming dalawa ang pag-aaral namin. Ang kaibahan lang hindi na kami magkasama sa condo ko nakatira na siya sa bahay ng boyfriend niya. Masaya ako para sa kanila dahil hindi nila kinalimutan na tapusin ang pag-aaral kahit may anak na sila ngayon.

—

Kumakain na kami sa dining area nang tanungin ako ng ninong ko kung paano ang schedule ko sa school at bilang actor.

"Mas focus ako ngayon sa school, ninong kaya hindi muna ako mag-showbiz mag-hiatus ako pansamantala." sabi ko naman sa ninong ko sa bahay nila ako nakatira habang abandonado ang mansyon namin.

Hindi namin gusto ng ate ko na bumalik sa mansyon dahil ma-iisip lang namin ang magulang namin.

"Ikaw ang bahala, Andrea sure kang kaya mo mag-isa sa Australia?" tanong ni ninang kay ate na kumakain na ihahatid namin siya sa airport mamaya.

"Yes, ninang kaya ko naman tatapusin ko lang ang pag-aaral ko doon para makapag-transfer ako dito sa Pinas." sabi ni ate kay ninang umalis si Axelle at ate Elle kaya hindi namin sila kasama sa dining area.

"Good," sabi ni ninang kay ate at tinapos namin ang pagkain.

Nang aakyat na kaming dalawa ni ate sa itaas papasok naman si Axelle kasunod namin sina ninang at ninong.

"Wala kang klase?" tanong ni ninong sa anak niya na kinakapatid ko.

Tinignan naman ito ni ninang sa mukha at nagsalita si Axelle sa amin hinila naman ako ni ate palayo sa kanila. Sumnunod na lang ako at umakyat na kami sa itaas dumeretso kaming dalawa sa kwarto niya doon na rin ako nag-ayos ng mga requirement sa school na i-enroll ko.

Naghahanda ako sa pagkuha ng requirement para makapag-enroll at nag-adance review para sa kukunin kong kurso sa UP Diliman. Habang si ate naman nag-iimpake para sa pagbalik niya sa Australia nakapag-desisyon kami na tapusin na lang ang pag-aaral namin bago muling magsama sa iisang bahay.

"Maging good boy ka kina ninong Emman at ninang Alexie tatapusin ko lang ang pag-aaral ko sa Australia," bilin ni ate sa akin nabaling ang tingin ko sa kanya.

Sanay ako na wala siya sa tabi ko pero hindi ganito na sobrang layo niya babalik siya sa Australia na hindi ako kasama at ang magulang namin. Nagkikita at nagkakasama kami sa mansyon dati na kasama pa ang magulang namin ngayon iba na ang mangyayari iiwanan niya ako sa piling ng ibang tao na hindi namin kamag-anak kundi, kaibigan nang magulang namin at malapit sa amin.

"Naman, ate sila na lang natitirang pamilya natin at hindi pa sila ang kamag-anak natin." tugon ko kay ate huminto ako sa ginagawa ko para humarap sa kanya.

"Aalis na ako, bro palagi kitang tatawagan thru messenger or facetime at viber huwag ka na sumama sa airport mahal ka ni ate." ngumiting sagot ni ate sa akin at yumakap na lang siya nang lumapit siya tumugon ako sa yakap niya nang mahigpit.

"Mahal kita, ate ingat ka." sagot ko sa kanya.

"Umalis na tayo Andreann mahuhuli ka sa flight mo," tawag ni ninong Emman sa ate ko ihahatid ko na lang sila sa may bungad ng mansyon.

"Nandyan na, ninong." bulalas ni ate at muli niya akong niyakap lumabas na kami sa kwarto niya bago sumama sa ninong Emman at ninang Alexie para pumunta sa airport.

Inakbayan ako ni Axelle nang tabihan niya ako.

"Babalik din si ate Andrea," sabi ni Axelle sa akin sumunod na lang kami sa kanila pababa ng hagdanan.

Huminga na lang ako bigla dapat hindi ako makaramdam ng pag-iisa dahil may mga kasama ako pero...bakit ganito?

"Mag-isa na lang ako dito," pahayag ko na lang huminga na lang ako.

"Hindi ka nag-iisa, Allen nandito kami nina daddy at mommy pati si ate Elle hindi ka nag-iiaa." bulalas ni Axelle alam ko naman 'yon ilang linggo pa lang na namatay ang magulang ko sobra ko na sila na-miss.

Tumango naman ako aa kanya at iniwan ko siya sa sala at umakyat naman ulit ako sa itaas para pumasok sa kwarto ko. Kinuha ko ang laptop at binuksan ang f*******: ko nakitang naka-online ang kaibigan at crush ko na si Mariella.

Direct Message (PM):

Mariella Zandovar: Kamusta ka na ngayon?

Allen Dalton: Hindi pa ako okay.

Mariella Zandovar: Hindi na kami nakapunta sa bahay nyo kinabukasan kasi sinabi ni dad na aalis kami papunta sa Dubai.

Allen Dalton: Okay lang, kumain ka na ba ng lunch dyan?

Mariella Zandovar: Tapos na, saan ka mag-aaral ng college?

Allen Dalton: Sa UP Diliman ako mag-college.

Mariella Zandovar: Pareho pala kayo ni Eula.

Allen Dalton: Oo, alam mo ba si Xiero sa Ataneo Manila mag-aaral?

Mariella Zandovar: Sabi nga niya sa akin noong sabay kami umuwi nung graduation natin.

Allen Dalton: Akala ko nga, sa UP din siya hindi pala kung saan siya masaya ako para sa kanya.

Mariella Zandovar: Bakit mo naman nasabi sa UP din siya mag-aaral?

Allen Dalton: Because I thought that maybe there was also because someone that special woman in his heart.

Mariella Zandovar: Talaga? Ikaw ba, bakit sa UP Diliman ka mag-aaral? Nandun dun ang special woman mo?

Allen Dalton: Wala nga siya dito kasi you are the special woman in my heart I admit that now, Mariella, i like you more than friend.

Mariella Zandovar: Allen, Don't joke like that.

Allen Dalton: Believe me, because I'm not joking about the feelings I feel for you.

Mariella Zandovar: Can you wait for me?

Napangiti ako sa nabasa ko message niya sa akin may pag-asa ba ako sa kanya?

Allen Dalton: Will I have to wait for someone? Because if there is I will wait.

Mariella Zandovar: Yes, we have the same feelings, I like you too and I hope you can wait for me.

Allen Dalton: Really??? Yahoo!!! I will wait for you to agree for us to have a relationship.

Mariella Zandovar: Kapag bumalik na ako dyan doon mo ako ligawan.

Allen Dalton: Yes, thanks!

Mariella Zandovar: Bye bye na, aalis na kami ni mommy.

Allen Dalton: Bye :)

Napapangiti na lang ako sa nalaman ko mula kay Mariella, iba ang feeling ko na malaman ko 'yong nararamdaman namin parehas.

Kinuha ko ang maliit na picture na nakatago sa may cellphone ko na palagi kong dala nakatingin lang ako sa picture. Kailangan ko nang kalimutan ka sa puso ko kahit first love kita panandalian lang na magkasama tayo noon dahil umalis na walang paalam.

Masaya ako na nakilala kita siguro sa panahon na ito may minamahal ka rin at hindi ako 'yon. Alaalang hindi mawawala sa isip at puso kahit panandalian lang dahil ikaw ang first love ko.

"Yessss!!!!" sigaw ko at napatayo saka tumalon sa sahig ng kwarto ko.

Bumukas ang pintuan ng kwarto ko dahilan para huminto ako sa excitement na nararamdaman ko.

"Anong nangyari?" bungad ni Axelle na padaskol binuksan ang pintuan ng kwarto ko.

"Wala, para akong nanalo sa lotto..." ngiti kong sagot sa kanya nagtataka ang mukha niya dahil ka-aalis lang ni ate at nakita pa niyang malungkot ako tapos ngayon ang saya-saya ng mukha ko.

"Ah?!" banggit ni Axelle naiiling na lang ako sa kanya wala akong binabanggit sa kanya tungkol sa nagugustuhan kong babae kahit kay ate Andrea ang alam nito ang dati pa rin.

"Naistorbo kita, sorry..." bulalas ko bigla huminto naman ako.

"Napa-punta ako dito dahil narinig kitang sumigaw akala ko kung ano na ang nangyari sa'yo," puna ni Axelle pumasok na siya sa loob ng kwarto natawa na lang ako sa reaksyon ng mukha niya.

"Sorry..." hinging paumanhin kong sagot sa kanya nag-kwento siya sa nangyari at kung bakit maaga silang umuwi.

Katulad siya ni ninang Alexie, isang singer pero, parehas kami nang hangarin bago ipagpa-tuloy ang passion namin.

Lumabas na si Axelle sa kwarto ko pagkatapos namin mag-kwentuhan. Napangiti na lang ako at napatingin sa laptop na nakabukas kung saan naka-online pa ang f*******: ko.

Parang blossom ng bulaklak ang nararamdaman ko ngayon.

Humiga na ako sa kama at nakatulog nang hindi namamalayan.

Sa nakalipas na taon, maraming nagbago sa buhay namin ni ate Andrea nagkaroon ng hindi pagkaka-unawaan sila ni kuya Jin at nang makatapos siya sa Australia umuwi na siya nang Pilipinas para magsama na kaming dalawa. Mas naging focus ako sa pag-aaral kahit maraming nag-aalok na project sa showbiz tinatanggihan ko nanghihinayang man sila at ako wala na silang magawa umalis na ang ninong ko na manager ko para mag-migrate sa ibang bansa kasama ang pamilya niya.

Babalik lang ito kapag kailangan namin siya ni ate Andrea. Walang magawa si ate Andrea nang malaman niya na nililigawan ko si Mariella inamin niya sa akin na mabigat ang loob niya kay Mariella kahit wala itong ginagawang masama sa kanya.

Naging masaya naman ako sa buhay na meron sa amin ngayon kahit wala na ang magulang namin.