The witch is mad

1460 Words
I woke up around five in the morning, I can still see Ari sleeping soundly sa tabi ng tent ko. After our dinner last night, Ari and I decided to sleep early. My heart feels warm whenever Tristan would come and check on me to see if I was okay or not. I went outside my tent and took a deep breath and the cold fresh air filled my lungs. I did some stretching then gathered my belongings before proceeding to the leader's house so that I could take a bath at ng makalapit ako I noticed that everybody was so busy preparing for what I think is our meal. I could see Tristan talking to the locals who were there, did he even sleep? "Magandang umaga po, Doctora" bati ng mga taga roon na siyang nakaagaw ng pansin ni Tristan upang lumingon sa kinaroroonan ko. "may kape at sikwate po kaming naihanda baka gusto niyo pong uminon" alok ng isang matandang babae "Magandang umaga din po" magiliw kong bati " mamaya na lang po nais ko sanang maligo po muna" pahayag ko. Napansin ko naman ang paglapit ni Tristan "Nasa likurang bahagi ng puno na iyon ang paliguan namin, diyan po kami lahat naglalaba at naliligo" turo ng leader "kung gusto niyo po ay pasasamahan ko kayo sa aking anak" dagdag pa nito "good morning love" bati ni Tristan "ako na lamang po ang magbabantay sa kanya" pagpresenta nito "kay ganda at kay gwapo, bagay na bagay kayong dalawa. May mga pagdadaanan kayong problema pero malalampasan niyo iyon basta manalig at magtiwala lamang kayo. Alagaan mo siyang maigi iho, nakikita ko ang magandang hinaharap ninyo " komento ng pinakamatandang babae sa lugar nila "maraming salamat po, sige po at sasamahan ko muna ang aking katipan" paalam nito Kinuha naman niya ang mga dala kong gamit saka iginiya papuntang paliguan. I smiled as soon as I remember that old lady's word, I really hope for a happy future with this man "kanina ka pa ba gising?" tanong nito "hindi naman. Ikaw? Did you even sleep?" "oo naman pero mas maganda sana kung nasa tabi kita" pilyong sabi nito "we still have more nights to spend with in the future..." napatigil naman ako sa paliguan nila May isang malaking lalagyan roon na parang gawa mula sa gulong. Tabo na gawa sa pinutol na malaking bottles water at kawayan na walang tigil sa paglagaslas ang tubig " Hindi ba nila pinapatay ang tubig nila? "takang tanong niya " nope. It's natural spring my love kaya walang tigil yan sa paglagaslas and it's free" he said amused "wow, now give me pouch at maliligo na po ako" I said excited with this new experience. Umupo naman ito sa malaking bato na naroon pagkatapos niyang iabot ang lalagyan ko ng sabon, shampoo at conditioner. Malapit na akong matapos ng dumating si Ari dala rin ang gamit niyang panligo, mukhang sanay na ito sa ganitong paraan ng paliligo. "Good morning keigh, sana lahat may bodyguard pag naliligo" aniya sabay buhos ng malamig na tubig "good morning Ari, pwede kong tawagan si Ethan para may magbantay din sayo" sagot ko mentioning her ex who happens to be my cousin. Tuloy pinandilatan niya ako ng mata. Tristan wrapped my towel around me after I'm done and accompanied me back to our tent para magbihis and I could see na gising na ang mga staff ng hospital at ng munisipyo. Sunod-sunod naman silang bumati sa alkalde nila at sa akin, sa eksenang iyon palang ay masasabi ko ng he is loved by his people. At exactly eight the morning, we are all set and ready. Kahit na dalawa lang kami ni Ari na doctor roon meron namang technicians, midwife and nurses doon. Nagsimula na ring dumating ang mga taga roon, nalaman ko rin kay Ari na ang iba sa mga pupunta ay galing pa sa taas ng bundok at karatig sitio. At first, natatakot pa ang mga bata ngunit nawala rin iyon kalaunan. I smiled thinking that these treats never fails me. I was surprised seeing how many people came. One patient after another and then I realize that this is indeed my passion. The passion that I took for granted is the same passion that also gave me a different sense of fulfilment. Ang pag-inom ng tubig at lunch lang ata ang naging pahinga namin. I could see how concern Tristan but I always give him a smile to let him know that im okay. I am glad na nagpadala ng portable x-ray machine at ibng equipment for laboratory si Ethan, it really helped us a lot. "see how great Ethan is?" panunudyo ko kay Ari ng matapos ang medical mission "yeah so great that he became so cold and even forget about me" matabang na sagot nito "You shut him off of your life" "he already have Myra" she said followed with a deeo sigh "that's what you thought but..." hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil biglang dumating ang mga batang pasyente ko kanina na may dalang iba't-ibang bulaklak "salamat po sa paggamot sa amin" halos sabay-sabay na wika ng mga ito sabay abot ng mga dala nilang bulaklak sa akin at kay Ari. "alagaan niyo ang sarili niyo, dapat lumaki kayong malusog at maraming salamat sa napakagandang mga bulaklak na ito" I said then smiled with these kids thoughtfulness "Thank you, kids" pagpapasalamat rin ni Ari Alas tres na ng hapon ng matapos ang medical mission and we congratulated one another for the success , we then started wrapping everything up dahil maaga kaming aalis bukas ng may dumating. Lianne Sotto. May kasama itong isang babae at apat na lalaki na animoy bodyguard niya. "the audacity..." wika ng midwife na nasa tabi kong nagliligpit ng gamit niya "here comes the bruha, akala niya siguro mapapahiya si Mayor sa taga rito" komento naman ng isa sa mga nurse na naroon "naku Doc, parang aso yan king makabuntot kay Mayor" saad naman ng medtech na kasama namin "nakakahiya kasi di man lang pinapansin ni Mayor" komento ng isa pang nurse saka naghagikgikan ang mga ito "Don't mind her, kakapal lang lalo ang mukha niyan. Tara na at mag-uumpisa na ang maliit na pagtitipon sa harap ng bahay leader ni mang norberto" yaya ni Ari at sabay-sabay naman kaming naglakad patungo sa bahay ng leader ng Sitio. "Maraming salamat po sa inyong pagpunta hindi po, nakaranas man ng aberya sa nagdaang araw dahil umatras ang naunang supplier pero hindi po ito naging hadlang upang magtagumpay tayo. Gusto kong magpasalmat sa ating mga kasamahan sa lokal na pamahalaan, ng Dona Soledad Hospital at lalo na ng aking nobya na siyang gumawa ng paraan upang magkaroon tayo ng equipments at gamot ngayon. Again, maraming salamat po at naway nagingvdaan ito para sa maganda at maunlad na kinabukusan ng Sitio Capalbig" aniya sabay tingin sa akin na siya ring naging dahilan upang mapatingin ang mga naroon sa akin at nagpalakpakan. I smiled and gestured that it's okay ng mahagip ng paningin ko si Lianne, she looked so pissed. Lumapit naman agad ito kay Mang Norberto na katabi ni Tristan pero bumaba naman agad ito upang kausapin at mapakinggan ang hinaing ng mga taga roon. "kahit busy si Mayor ang mata talaga palaging hinahanap si Doctora Keighlanie eh" panunudyo ng mga kasamahan namin "ganyan pala main-love ang isang Mayor Tristan Montereal" dugtong naman ng isang nurse,tuloy, nauwi sa kantiyawan at tawanan ang lahat Nagtaka naman ang lalaki paglapit nito pero nagkibit balikat lamang sila. From that moment on, he never leave my side and never cease to take care of me which again made Lianne more furious. Naghanda naman ng salo-salo malapit sa lawa ang tagaroon para sa amin, pasasalamat umano para sa aming lahat. Nasa dulong bahagi ng mahabang mesa si Lianne kasama ang mga tauhan niya, ni wala man lang halos pumapansin sa kanila. "this place is beautiful" komento ko habang nakatayo kami sa gilid ng lawa. The moon's reflection in the lake looks breathtakingly beautifully "you are more beautiful" saad nito while hugging me from behind "ang cheesy mo po" natatawa kong wika "helbert will be sleeping with the technicians para ma accomodate ang bagong dating" tukoy nito sa grupo ni Lianne "I don't have a place to sleep. Can I sleep with you?" "yeah. Baka may gumapang pa sayo" natatawa kong wika He turn me around so we could see face to face "you're adorable" he chuckled then kiss me passionately. I could see Lianne in my peripheral vision staring at us like a mad woman. A smirk formed from my mouth saka pinulupot ang aking mga kamay sa leeg ng lalaki to deepen our kiss. Never will I let anybody take him away from me.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD