Sobrang na-motivate ako sa sinabi ni Louie na ‘reward’, kaya ginalingan ko nang todo ang review session namin. Mag aalas-tres na nang check-an ni Louie ang ginawa n’yang sample test para sa `kin, and guess what?
“Woah! It’s a perfect score!”
“Bakit parang `di ka makapaniwala?!” nakanguso ko’ng tanong sa kan’ya.
“Sabi ko na nga ba, `di mo na `ko nailangan, eh, nagkukunwari ka lang ata’ng mahina sa studies para makasilay sa akin, eh!” tumatawa n’yang sinabi.
“Uy! Hindi, ha, pero totoo na gusto ko laging makasilay sa `yo!” Sinubo ko ang huling cinnamon cookie na pasalubong niya at hinimod ang aking daliri. “So, nasaan na ang reward ko?”
Natawa si Louie.
Mukhang good mood talaga s’ya ngayon, ano kaya ang dahilan? Sinamantala ko naman ito, at lumapit sa kan’ya at hinalikan s’ya sa pisngi. Natigilan si Louie sa pagtawa, pero `di s’ya nagalit kaya naglakas loob naman ako’ng halikan s’ya sa lips this time.
Hinalikan n’ya `ko pagalik!
“Tama na ba `yan as collateral?” tanong niya nang matigilan ako sa gulat.
“H-hindi!”
Yumakap ako sa leeg n’ya.
Hindi naman umangal si Louie, kahit pa nang kumandong ako sa kan’ya at tuluyan na s’yang halikan.
Binuksan n’ya ang bibig n’ya. Nagtagpo ang mga dila namin na nahiya pa nang una, pero matapos ang ilang sandali, ay nakikipaglaro na sa isa’t-isa.
“Mnn...” `di ko mapigil umungol. Pabilis nang pabilis ang t***k ng puso ko, pati na ang hininga.
Hinimas n’ya ang likod ko. Ako naman ay marahang gimigiling sa pagkakaupo ko sa kandungan n’ya. Nag-iinit ang katawan ko. Sobrang-init, na pakiramdam ko, magliliyab ako sa patuloy ko’ng pagkuskos sa katawan n’ya.
Nararamdaman ko ang bird n’ya na unti-unting tumitigas habang kumukuskos dito ang akin na kanina pa nakatayo.
“Louie...” tawag ko sa pagbaba ng mga halik n’ya sa leeg ko. “I missed you...”
“I missed you too... Josh...” bulong n’ya between kisses.
Naramdaman ko naman ngayon ang mga kamay n’ya na itinaas ang t-shirt ko. Ginaya ko s’ya at hinatak rin pataas ang shirt n’ya. Pinagmasdan ko ang mga muscles sa likod n’ya habang hinahalikan n’ya ang dibdib ko.
“Nahh!” kinilig ako nang supsupin n’ya ang n****e ko! Nakakainit lalo ng katawan ang tunog ng mga halik n’ya, lalo na nang maglaro ang dila n’ya paikot dito.
Lalong bumilis ang hininga ko, pati na rin ang balakang ko na tumutulak na sa ari n’ya na nakaumbok.
“Ahh! Louie...” Hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pag-galaw.
Tumingala si Louie nang tawagin ko s’ya. Kinilig ako sa talim ng tingin ng mga mata niya. Hinimas n’ya `uli ang mukha ko.
”Josh... you’re so beautiful... I can’t get enough of you...” muli n’yang inabot ang bibig ko.
Sumandal s’ya sa swivel chair at hinatak ako sa katawan n’ya. Patuloy ang kamay n’ya sa paghimas sa katawan ko, lalo naman bumilis ang galaw ko sa tuktok nila.
Inabot ko ang salawal ko. Gusto kong hubarin iyon... gusto kong mabalot ng hubad n’yang katawan ang katawan ko, pero pinigilan ako ni Louie. Kinuha n’ya ang kamay ko at ikinapit iyon sa kan'yang balikat.
Yumakap naman ako ng mahigpit sa kan’ya.
”L-Louie... Louie... ah... ahhh... m-malapit na...”
“Go ahead... c*m for me, Josh...”
At sa pagbulong niya ay nanigas ang aking katawan at sumabog ang katas ko sa loob ng aking salawal.
“Naaaaah!” napasigaw ako sa sarap at bumagsak sa mainit n’yang katawan.
Hinalikan ako ng marahan ni Louie sa ulo. Sabay kaming naghabol ng hininga, at sa paghinahon namin, ay umayos s’ya ng upo at hinimas ang buhok ko na tumakip sa `king mukha.
“Are you okay?” tanong niya.
“Very much...” hinalikan ko s’ya sa lips. “Can we do it again? Pero this time, doon tayo sa kuwarto ko, let’s mate properly...”
Natawa si Louie na piningot ang ilong ko.
“Ikaw talaga... this is about at far as we can go...” sabi n’ya. “In fact, hindi ko dapat ginawa ito... pero...” natigilan s’ya, at muling lumungkot ang tingin sa `kin habang hinihimas ang mukha ko.
“I love you, Louie,” sabi ko, bago pa n’ya `ko itaboy. “Sobrang na miss kita, kahit one day lang tayo `di nagkita!”
“I know...” Hinalikan n’ya ko sa bumbunan.
“Ganon ka rin, `di ba? Miss mo rin ako?” ngumiti lang siya nang malungkot.
Nainis ako, pero siguro, ganon lang talaga si Louie.
Hindi pa kasi kami pwede.
Sa ngayon.
Humiga na lang ako sa balikat n’ya at huminga ng malalim, nilanghap ang mabangong cinnamon scent niya.
“I guess... I have to go now...” sabi niya nang matahimik ako.
“Mamaya na...” bulong ko, “Maaga pa... dito ka lang...”
Hindi naman nagpilit si Louie. Niyakap lang n’ya ako at marahan na hinimas ang likod ko. Napaka sarap ng pagkakahiga ko sa dibdib niya, sobrang sarap na hindi ko napansin na nakatulog na pala ako. Ginising na lang ako ni Louie nang mag aalas-singko na. Pababa na ang araw sa labas, patago na sa likod ng matataas na building sa Makati.
“Bangon na, at kailangan ko nang umuwi,” bulong n’ya sa `kin.
“Ha?” Pag-upo ko ay may trail pa ng laway mula bibig ko papuntang balikat n’ya!
Natawa si Louie. “O, nilawayan mo pa ko!”
“Ay! Sorry!” agad ko `yun pinunasan, sabay himas sa matigas n’yang dibdib.
Kinilig si Louie. Napatingala ako sa kan’ya at nakita ang pagpipigil sa kan'yang mukha.
“Kailangan ko nang umuwi, Josh.”
Tumayo na `ko at nag-unat.
“Nakatulog pala `ko, ba’t naman `di mo ko ginising?!” tanong ko.
“Ang ganda ng tulog mo, eh, at naidlip din ako nang sandali,” sagot ni Louie na nakaupo pa rin.
“O, ba’t `di ka pa tumayo?” nagtataka ko’ng tanong.
“Namanhid ang mga binti ko sa bigat mo!” sagot nito.
“Talaga?” Ngumiti ako ng maloko, sabay kapit sa magkabilang hita n’ya! “Tickle attack!”
“A-ha-ha-ha-ha-ha!” kinilig si Louie sa kiliti ko! “A-aray! Josh! S-sandali! Ow! Tama na `yan!”
Nang sa wakas ay nakatayo na s’ya, agad n’yang kinapitan ang mga kamay ko. Aabutin ko sana s’ya para halikan, pero pinigilan na n’ya ako.
“Magbihis ka na, at `wag mo’ng kalimutan ang mga pinag-aralan natin kanina, ha?” sabi n’ya habang sinusuot ang kan'yang shirt. “And since wala ang Yaya mo, dapat mag doble ingat ka lagi, `wag kang hihiwalay sa mga bodyguards mo, at susunod ka sa mga sinasabi nila.”
“Okay, Bhebhe.” Yumakap ako sa likod n’ya matapos naming magbihis.
“Tawagan mo rin ako `pag may emergency ka, malapit lang naman ang office ko rito at sa school mo.”
“Eh, pano kung wala ka sa office?” tanong ko, “Saan ka nga ba nakatira?”
“Sa Mandaluyong lang, it’s about 30 minutes from here, less kung walang traffic.” sagot niya.
“Saan sa Mandaluyong?” usisa ko.
“Sa Countryside subdivision.”
“Anong address?”
“Bakit mo tinatanong?” nagdikit ang kilay ni Louie.
“Wala, for emergencies lang...” pasimple ko’ng sinabi. “Malay mo, Ma kidnap ako, tapos makatakas ako, s’yempre kailangan ko’ng tumakbo at magtago sa tabi mo!”
“Ikaw talaga, kung anu-ano nanaman ang naiisip mo!” Piningot n’ya `uli ang ilong ko. “At bakit nga pala nagpabutas ka ng taenga? Alam ba `yan ng Mama mo?”
“Ay! Akala ko `di mo na mapapansin, eh!” ngumiti ako at nag-pose pa para mas makita n’ya ang bago ko’ng hikaw. “Bagay ba?”
Parang `di n’ya alam ang isasagot. Kumunot ang noo n’ya at medyo napangiwe.
“It’s okay...” sabi n’ya sa wakas. “Bagay s’ya sa age mo...”
“Thank you! Buti nagustuhan mo, sabi nga ni Rome, kailangan magmukha ako’ng smart para magustuhan ako ng mga anak mo!”
“Ha? Sinong Rome naman `yan? At bakit napunta sa mga anak ko ang usapan?”
“Si Jerome, `yung kaibigan ko, naisip ko kasi na baka hindi ako magustuhan ng mga anak mo, kaya humingi ako ng payo kina Aveera.”
“Huh? Ano’ng kalokohan nanaman yan? Just be yourself, sigurado ako magugustuhan ka nina Blesing!”
Agad nagningning ang mukha ko sa sinabi n’ya!
“Talaga, Louie?! Nasabi mo na ba sa kanila ang tungkol sa `tin? Kailan ko sila makikilala? P’wedeng ngayon na?!”
Parang nagulat naman si Louie sa reaksyon ko.
“Ha? T-teka... ano pala... ibig ko’ng sabihin... kahit sino matutuwa sa `yo!” palusot n’ya. “Besides, wala namang tungkol sa `tin, di ba?” mabilis n’yang bawi. “Bawal pa!”
“Then, okay na `pag tapos na ang kaso ko?!” Lalo ako’ng natuwa sa sinabi n’ya! Si Louie naman ay mukhang lalong nag-panic!
“H-hindi... I mean... Josh, alam mo naman na bawal, `di ba?” pilit n’ya.
“Bawal pa sa ngayon!” tumalon ako sa kanyan ay yumakap. Sinalo naman ako ni Louie na muntik nang matumba. “Ibig sabihin, mahal mo rin ako, `di ba?” tanong ko.
Hindi sumagot si Louie, pero `di rin s’ya nag-deny! Marahan n’ya lang ako’ng tinulak at umiwas nang tingin sa `kin.
Sobrang pulang-pula ang mukha n’ya!
“Josh, kailangan ko na talagang umalis!” sabi n’ya nang wala na s’yang maipalusot sa `kin.
“Okay, goodbye kiss ko muna?” ngumuso ako sa kan’ya.
“Hindi na, sumosobra ka na, next meeting na ang iba,” matigas niyang sinabi.
Kaya nagnakaw na lang ako ng halik sa namumula n’yang mukha.
”I’ll miss you nanaman,” reklamo ko. “Ite-text kita araw-araw kahit di emergency para `di mo ko ma-miss, dapat ikaw rin, ha?”
“Okay, `wag lang during class and office hours!”
`Di pa rin s’ya makatingin sa `kin.
“Okay, ingat ka lagi, Bhe. Love you!”