ประธานโอมาจิมองตามหลังลูกทั้งสามคนที่เดินออกจากห้องเขาไปอย่างครุ่นคิด หลังจากที่เขาเรียกโทโมโอะ มิโยโกะ และวาตานาเบะ ซึ่งเป็นลูกแท้ๆ เข้ามาพูดเกี่ยวกับเรื่องพินัยกรรมที่เขาได้ตัดสินใจเปลี่ยนแปลง ท่าทีของแต่ละคนที่เดินออกไปนั้นมีการตอบสนองแตกต่างกันอย่างชัดเจน
โทโมโอะ ลูกชายคนโต ที่โอมาจิตั้งใจจะให้กุมบังเ**ยนธุรกิจทั้งหมดของเขานั้นให้การยอมรับสมาชิกใหม่ที่จะมามีส่วนแบ่งในมรดก และแสดงความเป็นผู้ใหญ่ด้วยการรับปากเป็นอย่างดีว่าจะช่วยจัดการให้แม้ว่าจะยังไม่รู้ว่าคนพวกนั้นเป็นใครมาจากไหน แต่เขาแสดงออกว่าเชื่อในการตัดสินใจของบิดา
วาตานาเบะ ลูกชายคนกลางที่เขาไม่ได้เลี้ยงมาในฐานะลูกชายอย่างออกนอกหน้าเพราะเป็นลูกนอกสมรสกับคนรับใช้ในบ้านและวาตานาเบะก็ไม่ค่อยแสดงตัวเองอีกด้วย แต่ทุกคนก็รักและให้เกียรติชายหนุ่มเหมือนลูกชายเขาคนหนึ่ง วาตานาเบะดูแลธุรกิจด้านมืดทั้งหมดที่โอมาจิยังวางมือไม่ได้ และเป็นธุ
