“หรือว่าคุณผู้หญิงจะกลับไปที่บ้านพักแล้ว”
ทิมเสนอความเห็นบ้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวลกับการหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยของหญิงสาวที่ตนเองนึกชอบนับถืออัธยาศัยตั้งแต่แรกเห็น
“ป้าตั้มวอมาบอกแล้วว่าไม่เห็นคุณรัณชิดาตั้งแต่ออกมาพร้อมกับคุณสิงห์แล้ว”
กรินทร์รายงานสิงหนาทและเอ่ยบอกคนงานทุกคนไปในตัว แม้ไม่ค่อยเห็นด้วยและเป็นกังวลอย่างยิ่งยวด รู้ว่าบุตรสาวของเสี่ยบริพัตรมาปรากฏตัวที่ไร่แห่งนี้เพราะต้องการชีวิตของเจ้านายหนุ่ม แต่เขาก็ไม่ใจร้ายพอที่จะทนเห็นหญิงสาวถูกทำร้ายหรือได้รับอันตรายจากภัยทั้งปวง
“จะไปไหนได้นะ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่เสื้อผ้าติดกายแค่สองชิ้นรองเท้าก็ไม่ได้ใส่”
สิงหนาทพึมพำเบาๆ ในลำคอใบหน้าคมคายเต็มได้ด้วยริ้วรอยแห่งความเป็นห่วงหญิงที่รัก ภาวนาให้เธอแคล้วคลาดปลอดภัยจากอันตรายทั้งจากภัยมนุษย์และภัยธรรมชาติ
“ออกตามหาคุณรัณอีกครั้งจนกว่าจะพบ”
ร่างสูงใหญ่กระโดดขึ้นบนหลังม้าอีกครั
