สิงหนาทขบฟันกล้ำกลืนความเสียใจทั้งหลายทั้งปวงลงคอได้อย่างยากลำบาก เขาเป็นห่วงตามหาเธอราวกับคนบ้าจวนเจียนจะคลั่งแต่ผลตอบแทนที่ได้รับคือความเย็นชาและเคียดแค้นที่หญิงสาวจ้องจะเอาชีวิตเขาแค่เพียงอย่างเดียว
“จะไม่โหดไปหน่อยหรือน้องรัณ ฆ่าพี่สิงห์แล้วคิดหรือว่าจะลอยนวลออกไปจากไร่ชิดารัณได้ง่ายๆ”
“เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับรัณ ขอเพียงแค่ปลิดลมหายใจของพี่สิงห์ได้ก็พอแล้ว ต่อให้รัณต้องติดคุกรัณก็ยอม”
“น้องรัณเกลียดพี่อาฆาตแค้นมากถึงเพียงนี้เลยหรือ”
“ใช่!” รัณชิดาผงกหัวขึ้นกระชากเสียงตอบหน้าแดงซ่านด้วยพิษโกรธ “เพราะพี่สิงห์คนเดียวที่ทำให้ชีวิตของรัณและคินต้องพังพินาศ”
คำตอบที่หลุดออกมาจากเรียวปากอิ่มโดยไม่เสียเวลาคิดแม้เศษเสี้ยววินาทีทำให้คนฟังเจ็บปวดยิ่งกว่าถูกคมมีดตวัดเฉือนหัวใจออกเป็นชิ้นๆ และเพราะกิริยาที่รัณชิดาแสดงออกชัดแจ้งว่าขยะแขยงรังเกียจมากเพียงใดทำเอาเขาฟิวส์ขาดเอ่ยเยาะหยันออกม
