“พระเจ้า...น้องรัณ...จะฆ่าพี่สิงห์ให้ตายหรืออย่างไร”
สิงหนาทครางเบาๆ เพราะการลูบไล้เรือนกายเขาอย่างไม่ประสีประสาของหญิงสาวเหมือนกับคนตาบอดนั้นกลับสร้างความหรรษาให้แล่นพล่านทั่วกายราวกับถูกคลื่นลมฝนของพายุซัดกระหน่ำ
ใช่ว่าจะปล่อยให้รัณชิดามอบความรัญจวนใจให้กับตนเองฝ่ายเดียว สิงหนาทได้ตอบแทนมอบความหวานฉ่ำกลับคืนให้กับหญิงสาวเช่นเดียวกัน ริมฝีปากร้อนผ่าวกดจุมพิตหนักหน่วงตักตวงความหอมหวานยิ่งกว่าผลไม้ทิพย์ นิ้วเรียวยาวแข็งแกร่งที่เคยลั่นไกปืนบัดนี้ได้แปรเปลี่ยนมาสร้างความหฤหรรษ์จนรัณชิดาแทบทนไม่ไหวอีกต่อไป
“พี่สิงห์...รัณ...ทรมาน” รัณชิดาครวญครางกับความทรมานที่มาพร้อมกับความสุขสม
น้ำเสียงร้องขอปนสะอื้นจากใบหน้างามที่แดงซ่าน ดวงตาคู่สวยปรือมองหวานฉ่ำ มือเล็กซึ่งจิกเล็บทั่วแผ่นหลังเปล่าเปลือยทำให้สิงหนาทไม่อาจทนได้อีกต่อไป เขาค่อยๆ ลดกายแกร่งสอดประสานเชื่องช้าให้หญิงสาวตอบรับความแข็งแกร่งทีล
