Herkes işiyle meşgul olurken belki de mutluluktan geçen en hızlı günleriydi.
Aile Lalin ile Sancar'ın pek de düğün sayılmayan düğünlerinden sonra ilk kez bir araya gelecekti. Bu da ister istemez herkesi garip bir heyecan uçurumuna sürüklüyordu.
"Ben çıktım." diye kattaki asistan kıza seslendi Sancar.
"Efendim, Cüneyt bey dedi ki..." diye yerinden ayaklanan genç kadının konuşması Sancar'ın lafıyla yarım kalmıştı.
"Cüneyt beye söyle hızlı hareket etsin."
Sözlerini söylerken çoktan asansöre binen Sancar daha genç kadın kendisine yetişemeden düğmeye basıp sürgülü kapının yüzüne kapanmasına neden olmuştu.
Büyük cam görünüşlü binadan çıkarken gözüne takılan genç adama bakındı.
Bu Bekir'di. Yemeğe vakti zamanında yetişmek için kendileri gibi erken çıkıyor olmalıydı.
Ondan yana gidip gitme
