Chapter 33

1260 Words

Wesley Point of view “Tahimik akong naglalakad sa pasilyo ng huling palapag ng kumpanya habang sukbit sa kanang balikat ko ang aking bag at kipkip ko naman ang ilang mga folder sa kaliwang braso ko. Ang lahat ng mga empleyado na nasasalubong ko ay pawang mga nakangiti habang bumabati sa akin. Napakalayo na ng pakikitungo nila sa akin ngayon kung ikukumpara mo noong unang tumapak ang mga paa ko sa kumpanya bilang CEO. Yes, I’m so proud for myself, dahil ako ang pinakabatang CEO sa buong bansa. But Chief executive officer position ay hindi biro, talagang maduguang pag-aaral ang ginagawa ko. Pero salamat na rin sa diary ni Mommy dahil unti-unti na akong natututo. Pakiramdam ko nga ay para akong si mommy nung nagsisimula pa lang siya sa pagpapatakbo ng kumpanya. Tanging ngiti lang ang tugon

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD