CHAPTER 4
ช่างเป็นวันเสาร์ของการหยุดเรียนที่น่าเบื่อเสียจริง ทั้งที่เป็นวันหยุดของเด็กนักเรียนทั่วไป คนปกติคงจะนอนดึกเพราะคุยกับเพื่อนๆจนดึกแล้วก็ไปตื่นเอาตอนสายหรือไม่ก็ลากยันเที่ยง เป็นช่วงชีวิตวัยรุ่นที่แสนจะสดใส แต่ว่าฉันกลับ…ต้องตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่เพื่อมาที่สตูดิโอเตรียมขึ้นรถของทีมงานไปถ่ายแบบแฟชั่นหน้าร้อนที่หัวหิน!
“น้องเจสสิก้าจะหลับก่อนก็ได้นะคะ เดี๋ยวถึงที่หัวหินแล้วพวกพี่จะปลุก”
พี่ทำงานคนหนึ่งบอกขณะที่ทุกคนกำลังขนของขึ้นรถ ฉันรีบส่ายหน้าเป็นพัลวัน จะให้พวกทีมงานคิดว่าฉันไม่เป็นมืออาชีพได้ยังไง ห้ามแสดงอาการเหนื่อยล้าหรือว่าง่วงนอนเด็ดขาดเลยนะเจสสิก้า T^T
“ฉันไม่เป็นอะไรคะ ฉันยังไหว OoO”
ฉันเบิกตากว้างเพื่อให้ดูกระฉับกระเฉงไม่ง่วงนอน แต่พี่ทีมงานกลับผงะถอยหลังไปก่อนจะรีบวิ่งหายเข้าไปใจสตูดิโอและกลับออกมาพร้อมกับน้ำเปล่าขวดหนึ่งด้วยหน้าตาตื่น
“กินยาค่ะน้องเจสสิก้าแล้วหลับพักผ่อนนะคะ หลับให้สนิทจนพระอินทร์มาชวนไปเที่ยวสวรรค์เลย เดี๋ยวใกล้ถึงหัวหินพี่จะปลุกค่ะ!”
“แต่ฉันไม่เป็นอะไรจิงๆนะคะ OoO”
“เชื่อพี่ค่ะว่าน้องเป็น หลับเถอะ”
พี่ทีมงานดันหัวฉันให้ซบลงกับเบาะ และเพียงแค่หัวได้แต่เบาะของรถเท่านั้น ฉันก็เข้าสู่ห้วงนิทราได้อย่างรวดเร็ว
นี่ฉัน…ง่วงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย OoO
“น้องเจสสิก้าคะ น้องเจสสิก้า”
ฉันสลึมสลือลืมตาขึ้นมาเพราะเสียงเรียกและแรงเขย่าที่แขน พี่ทำงานที่เป็นคนบอกให้ฉันนอนพักนั่นเอง
“ถึงแล้วเหรอคะพี่”
“ใช่ค่ะ เดี๋ยวน้องเจสสิก้าไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องพักก่อนก็ได้นะคะ เราจองบังกะโลไว้ให้แล้ว ตามพี่ทีมงานคนนั้นไปเลยก็ได้ค่ะ อีกยี่สิบนาทีค่อยมาร่วมกันที่กองเพื่อเริ่มงาน เดี๋ยวพี่ขอตัวไปดูคนที่จะมาถ่ายแฟชั่นคู่กับน้องเจสสิก้าก่อนว่ามาถึงหรือยัง”
“ได้ค่ะพี่”
ฉันรับคำอย่างว่าง่าย รีบลงจากรถเดินตามพี่ทีมงานที่คนหนึ่งไปที่บังกะโล บรรยากาศที่นี่เย็นสบายมากเลย ทั้งที่อยู่ติดชายทะเลที่ร้อนระอุแท้ๆ แต่กลับเย็นสบายด้วยสายลมเบาๆแบบนี้ วันหลังถ้าแด๊ดกับมัมกลับจากทำงานที่ต่างประเทศ ฉันน่าจะลองชวนพวกท่านมาสักครั้งนะ ไม่ได้เที่ยวกันสามคนมานานแล้วด้วยสิ
“งั้นอีกยี่สิบนาทีเจอกันนะครับ”
พี่ทีมงานที่ขนกระเป๋ามาส่งฉันที่ห้องบอก เราจะถ่ายแบบกันวันนี้หนึ่งวันเต็มๆและนอนค้างที่นี่หนึ่งคืนก่อนจะเดินทางกลับกันในวันพรุ่งนี้ ความจริงพอถ่ายเสร็จฉันจะรีบนั่งเครื่องบินกลับเลยก็ได้ แต่กว่าจะเสร็จคงดึกน่าดูเลยตัดสินใจค้างที่นี่แล้วค่อยกลับพร้อมพวกทีมงานดีกว่า ถึงฉันจะเป็นซุป’ตาร์เบอร์หนึ่ง แต่ฉันก็ไม่เรื่องมากและมากเรื่องนะ >_‘สิ่งที่ฉันต้องการก็คือ…เรือนร่างฮอตๆของเธอ ฉัน…ต้องการมัน’
“บรื๋อ~ ทำไมจู่ๆคำพูดของอีตานั่นก็แว้บเข้ามาในหัวได้ล่ะเนี่ย ไม่เอาๆ หยุดคิดเดี๋ยวนี้ หมอนั่นยิ่งเฮี้ยนๆอยู่ด้วย เกิดไปนึกถึงมากๆแล้วโผล่มานี่ขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ!”
เป็นเพราะคำพูดวิตถารของอีตานั่นคนเดียว ทุกวันนี้ฉันถึงต้องอยู่อย่างหวาดระแวงยิ่งนัก เมื่อไหร่ชีวิตฉันจะกลับคืนสู่สภาพปกติเสียทีนะ ไหนจะยัยปิศาจปากปลาร้าฟลอร่า ยังจะมาเจออีตาขี้เซาจอมกวนประสาทอีก ศึกนี้ช่างใหญ่หลวงเหลือเกิน T^T
ก๊อกก๊อกก๊อก
“น้องเจสสิก้า ได้เวลาแล้วนะครับ”
ฉันต้องเลิกคิด! วันนี้ฉันมาทำงานนี่นา อุตส่าห์หนีมาถึงหัวหินแล้ว ทำใจให้สบายแล้วไปลุยงานที่เธอรักดีกว่า >__[][][]O[]_O<//