CHAPTER 3
2284 Words
CHAPTER 3
ในที่สุดฉันก็หลุดพ้นออกมาจากขุมนรก ( ห้องโรมิโอรูมนั่นแหละ ) สักที หลังจากที่เอาแต่เถียงจนคอขึ้นเอ็นเส้นเลือดในสมองแทบแตกตายกันไปข้างกับอีตาฮีโร่ด้วยประเด็นที่ว่า ‘ฉันกับเขาเป็นแฟนกันหรือไม่’ สุดท้ายมันเลยจบลงที่อีตาฮีโร่ถูกโรมันหิ้วเข้าห้องส่วนตัวอีกห้องหนึ่งไปแทน ส่วนฉันก็ถูกซีกายส์เรียนเชิญให้ออกจากห้องเพื่อไปเข้าชั้นเรียน
อ๊ะ! แต่อย่าคิดว่าหมอนั่นไล่ฉันเด็ดขาดเลยนะ สวยปานนางฟ้าอย่างฉันไม่มีใครกล้าไล่แน่นอน >OO[]O<”
“ก็เธอถามนี่”
“แต่ฉันไม่ได้ถามเรื่องนั้นสักหน่อย!”
ใครจะไปอยากรู้เรื่องอันตรายต่อร่างกายแบบนี้กันละยะ~!
“จริงอยู่ว่าเธอหน้าตาดีมากนะ แต่ผู้หญิงที่หน้าตาดีแบบเธอแล้วมาสารภาพรักฉัน มีเยอะจนฉันชินซะแล้วล่ะ -_-“
ย่ะ! พ่อคนหล่อที่สุดในอวกาศ!
“เพราะฉะนั้น…หน้าตาของเธอก็เลยไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ”
“นะ…นายจะพูดอะไรกันแน่ยะ =___=;;”
“สิ่งที่ฉันต้องการก็คือ…”
“…”
“…”
“…”
“เรือนร่างฮอตๆของเธอ ฉัน…ต้องการมัน”
“ไอ้โรคจิต!!!”
ฉันเปิดปากด่าทันทีที่รอลุ้นอยู่นายว่าหมอนี่จะพ่นอะไรออกมาจากปาก หรือว่านี่จะเป็นคำเตือนที่อาจารย์เควินบอก ความจริงแล้วอีตาโร่เป็นผู้ชายหื่นกาม วิตถารเทือกนั้น อาจารย์เควินที่รู้เรื่องนี้ดีก็เลยมาเตือนฉันเอาไว้ ต้องใช่แน่ๆเลย!
“ไม่ได้โรคจิตสักหน่อย ฉันบอกเธอตรงๆแบบนี้จะเป็นโรคจิตได้ยังไงล่ะ”
“แบบนี้แหละย่ะเขาเรียกว่าโรคจิต!”
จิตวิตถารขั้นสุดยอดเลยด้วย!
“ก็ใครใช้ให้เธอเกิดมามีหุ่นสุดฮอตน่าบริโภคแบบนี้ล่ะ เธอนั่นแหละผิด -_-“
“อย่าบังอาจมาใช้ลูกกะตาเนือยๆของนายมองร่างกายฉันนะ!”
“แต่มันคือสิ่งเดียวในตัวเธอที่ฉันชอบนะ”
“หา!”
“หน้าตาฉันเฉยๆ ผลการเรียนหรือว่าหน้าที่การงานของเธอฉันก็ไม่สน แน่นอนว่าเสียงคือสิ่งที่ฉันไม่ชอบที่สุด เพราะมันจะแทงทะลุแก้วหูฉันเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ที่เหลือก็มีแค่…ร่างกาย”
“=O=;;”
“อย่าตกหลุมรักฉันก็แล้วกัน เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่เธอตกหลุมรักฉัน”
“…”
“ฉันจะทำให้ร่างกายของเธอเป็นของฉันคนเดียว”
“!!!”
“และจะไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่นอน เจสสิก้า…เมสลี่ย์”
พระเจ้า…บอกฉันทีว่ามันคือความฝัน!!!
- Writer
