CHAPTER 7
โครม!!!
“ครับบ…เดี๋ยวจัดให้”
“ฮีโร่!”
“กะ…แก แกผ่านเข้ามาได้ยังไง!”
ไอ้ตัวน่าขยะแขยงรีบผละออกไปจากฉันทันทีที่ไฟในห้องเก็บอุปกรณ์ติดขึ้น ฮีโร่ในชุดแวมไพร์สีดำสนิทยืนจังก้าอยู่ที่ประตูซึ่งตอนนี้บานประตูได้ปลิวกระเด็นไปอยู่มุมห้องเรียบร้อยแล้ว
“ถ้าหมายถึงไอ้สามคนที่ยืนอยู่ข้างนอกล่ะก็…ฉันก็แค่เล่นสนุกๆด้วยนิดหน่อยน่ะ -_-”
ฮีโร่ตอบก่อนจะปิดท้ายด้วยการหาว ไอ้ตัวน่าขยะแขยงอ้าปากค้าง ดูท่ามันจะกลัวและตกใจมากเลยล่ะ ฉันสิที่ควรตกใจ น้ำตาฉันยังไหลไม่หยุดเลย T^T
“ร้องไห้เหรอ เล่นแรงจังเลยนะ -_-“
ประโยคแรกฮีโร่หันมาพูดกับฉัน ส่วนประโยคที่สองหันไปพูดกับไอ้ตัวน่าขยะแขยงที่คิดจะพรากความบริสุทธิ์ผุดผ่องของฉันไป
“ไม่มีใครเคยบอกเหรอว่าผู้ชายที่ดีต้องไม่รังแกผู้หญิง -_-“
ฮีโร่กดเสียงต่ำ ค่อยๆเดินย่างสามขุมเข้าไปหามันที่เดินถอยหลังไปเรื่อยๆด้วยความกลัว
“และที่สำคัญ…จำใส่หัวไว้ด้วยว่าไม
