CHAPTER 8
เมื่อคืนกว่าจะเสร็จจากกิจกรรมก็ปาเอาไปตีสองแล้ว วันนี้ทางโรงเรียนเลยอนุญาตให้คนที่ไปเรียนในวันนี้ไม่ไหวหยุดเรียน แต่ว่าฉันไม่อยากหยุด ก็เลยถ่อสังขารตัวเองตื่นมาโรงเรียนแต่เช้าเหมือนเคย ถึงจะรู้สึกมึนๆหัวและตาเบลอๆไปหน่อยก็เถอะ
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับคุณเจสสิก้า ดูเหมือนคุณไม่สบายเลยนะ”
อาจารย์รูฟ อาจารย์สอนวิชาเคมีและเป็นเบอร์สองรองจากอาจารย์เควินซึ่งมักจะมายืนต้อนรับนักเรียนอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียนเป็นประจำทักขึ้น
“เปล่าค่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไร ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ”
ฉันหันไปโค้งหัวให้อาจารย์รูฟเล็กน้อย ทั้งเรื่องการเรียนและการทำงานฉันก็ตัดสินใจของฉันเองทั้งนั้น เพราะงั้น…ฉันก็ต้องพยายามให้ดีที่สุด ต้องทำทั้งสองเรื่องให้ดีไปพร้อมๆกัน นอกเหนือจากที่ต้องหยุดเรียนเพื่อไปถ่ายละครแล้ว วันอื่นๆฉันจะไม่หยุดเด็ดขาดเลย
ความจริงเมื่อคืนฉันก็กลับไปคิดมาตลอดทั้งคืนเลยนะว่าที่ผู้ชายคนเมื่อ
