“ผมคิดว่าคุณวิทยาคงแจ้งแล้วว่าคุณต้องทำอะไรบ้าง” โกศลเอ่ยน้ำเสียงราบเรียบ จัดการส่งคำสั่งซื้อหุ้นไปแล้วก็เงยหน้ามองหญิงสาวเต็มตาอีกครั้ง โกศลเคยเจอวิทยาสามหรือสี่ครั้งจำหน้าได้ แต่หญิงสาวตรงหน้าไม่ค่อยมีเค้าโครงหน้าวิทยาสักเท่าไหร่ หรือเธอจะเหมือนแม่ดูใบหน้าไร้เครื่องสำอางอ่อนหวาน รูปร่างเล็กบอบบางน่าเอ็นดู จะว่าไปเขาก็ชอบผู้หญิงน่ารักๆ ใสๆ แบบนี้เหมือนกัน
“สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อรินรดา เพชรประกายค่ะ” รินรดาแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ
“เป็นลูกสาวของคุณวิทยาจริงๆ เหรอ” เสียงชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างไร้มารยาท เขาไม่ยอมถอนแว่นกันแดดออกแม้จะอยู่ในห้องแล้วก็ตาม
“ใช่ค่ะ ดิฉันเป็นลูกสาวคนเล็กค่ะ พี่สาวชื่อมาติกาค่ะ”
ได้ยินเพียงเท่านั้นพิชญะถึงกับแหงนหน้าหัวเราะ เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินวนรอบตัวหญิงสาวราวกับจะพิจารณาดูสินค้าที่ตนเองจ่ายเงินไป แล้วจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าหวาน เพ่งพินิจว่าเธอเคยถ่ายรูป
