พยศรักดวงใจมาเฟีย

บทที่4.ยัดเข้ากรงทอง......

ทิชากรผวาเยือก เธอพยายามจะหุบเรียวขาให้แนบชิด เพื่อที่จะได้ไม่ถูกรุกล้ำจากสิ่งแปลกปลอม ปลายจมูกโด่งมีเม็ดเหงื่อผุดพราว อุณหภูมิในร่างกายเดือดระอุจนขับความร้อนออกมาทางรูขุมขน เธออยากจะผลักไสเขาออกไปให้พ้น แต่เรี่ยวแรงที่มีหดหาย ร่างกายอ่อนปวกเปียก กระดูกในร่างกายดูเหมือนจะหลอมเหลวกลายเป็นผงวุ้นหรืออะไรสักอย่างที่มันไม่ต่างจากน้ำ หน้าหวานส่ายสะบัดกระสับกระส่ายเพราะถูกรุกล้ำ ความปั่นป่วนที่เกิดขึ้นมันแฝงมาด้วยอะไรบางอย่างที่พูดออกมาไม่ได้

เคลวินเร่งมือให้เร็วขึ้น นิ้วแกร่งแข็งร้อนสอดหายเข้าไปในความคับแน่นแต่อุ่นนุ่ม น้ำหล่อลื่นไหลออกมาจนเปียกชุ่ม เพราะสิ่งแปลกปลอมทั้งฝืดและใหญ่ เพื่อป้องกันอาการระคายเคือง

“อะ อะ อู้ยๆ ...”

เสียงครางดังระงมดังขึ้น ทิชากรพยายามที่สุดที่จะขัดขืนแต่...ได้แค่คิด!! ร่างกายไม่รักดีของตัวเองดันตอบสนองสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยอย่างเต็มใจ ผิวกายของเธอสั่นกระตุกกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่รุ่มร้อน เธออยากจะหลุดพ้นจากความทรมานที่ก่อให้เกิดความเสียวซ่าน แต่ไม่รู้ว่าควรจะต้องทำอย่างไร เมื่อคนตัวใหญ่กักกันไว้จนไม่มีทางหนี ความร้อนในร่างกายวิ่งวนเหมือนรอเวลาปะทุ ก่อนจะระเบิดพร่างพราวเมื่อชนวนถูกจุดด้วยไฟพิศวาส และมันกำลังลามเลียทิชากรจนลืมสิ้นที่จะป้องกันตัว เสียงครางดังกระเส่ามันยิ่งทำให้เคลวินฮึกเหิม เธอรู้สึกเหมือนร่างกายจะปริแยกออกจากกัน ร่างกายช่วงล่างเบาหวิวเหมือนนอนอยู่บนปุยนุ่น ผิวกายกระตุกสั่นเสียวซ่าน มันเป็นความทรมานปนเปมากับความซ่านเสียว จนอยากให้ความรู้สึกนี้จบๆ ลงเสียที เพราะไม่อย่างนั้นเธออาจจะขาดใจตายก็ได้

“อ๊ายยย!”

เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียง เมื่อกระโจนไปถึงฝั่งฝัน ร่างกายกระตุกสั่น หอบหายใจจนตัวโยน ทิชากรรีบกัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ เธอพยายามที่สุดที่จะไม่กรีดร้องดังมากไปกว่านี้ ความทรมานที่สุดในร่างกายปลิดปลิวออกไป เมื่อโค้งรุ้งโรยตัวลงมาต่อหน้าต่อตา เคลวินยิ้มมุมปาก เขาถอนปลายนิ้วเปียกชุ่มออกจากกลีบดอกไม้ฉ่ำชื่น ดวงตาคมดุหรี่ปรือ อารมณ์ในร่างกายใกล้ประจุเดือด ลมหายใจหอบกระเส่าพร้อมพลั่ก และมันจะแปลกอะไร ถ้าคืนนี้เขาและเธอจะใช้เวลาที่เหลือบนเตียงนี้ ตั้งแต่ช่วงเวลานี้จนถึงย่ำรุ่ง เพราะกลิ่นกายหอมยั่วยวนมันชวนให้เขาฮึกเหิมเหลือเกิน

ทิชากรนอนทอดกายตัวอ่อนระทวย เธอหายใจหอบกระเส่า ทรวงอกเต่งตึงกระเพื่อมไหว เธอสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างหนัก เคลวินทอดกายนอนเคียงข้าง เขาวางฝ่ามือบนทรวงอกเต่งตึง ค่อยๆ เคล้นคลึงเพิ่มความเสียวกระสันให้กับคนตัวเล็กที่ยังนอนหายใจหอบๆ อยู่ เพราะเธอพึ่งจะผ่านความสุขครั้งแรกไปหมาดๆ

“ยะ อย่า...อย่าทำฉันเลย ได้โปรด...”

แม้ความหวามซ่านทรวงทำให้ร่างกายอิ่มเอม แต่ตามวิสัยกุลสตรีที่ดี ที่ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่แรกเกิด ทำให้ทิชากรพยายามยื้อเขาไว้ในโอกาสสุดท้าย ถึงจะอ่อนแรงมันก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย หากนอนเฉยๆ ให้เขาย่ำยีได้ตามอำเภอใจมันคงไม่ใช่วิธีที่ดีนัก

“อย่าห้ามฉันเลยคนสวย เธอก็อยาก...ที่จะลิ้มรสมันพอๆ กับฉันนั่นแหละ”

เคลวินเหยียดยิ้ม เขากล่าวแดกดันเธอ มันถึงช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อและเขาไม่สามารถที่จะหยุดการกระทำของตัวเองได้ อาวุธประจำกายของเขามันแข็งชัน พร้อมที่จะมอบความสุขให้กับอีกฝ่ายอย่างลิงโลด

“ฉันเปล่านะ ฉันไม่ได้ต้องการมันเลย ปล่อยฉันไปเถอะ ข้อร้อง” เสียงสั่นๆ พยายามพูดรั้งเขาไว้ครั้งสุดท้าย

“เธอโกหก เธอชุ่มฉ่ำชนาดนี้ จะให้ฉันเชื่อเหรอว่าเธอไม่ต้องการ ไปหลอกเด็กเถอะนะ ลองก่อนแล้วเธอจะติดใจจนอาจจะขอฉันเบิ้ลอีกหลายๆ ครั้งก็ได้”

เสียงแหบปร่ากระซิบตอบแนบยอดอกหดเกร็ง เขาอ้าปากงับและเริ่มดูดดื่ม เร่งปฏิกิริยาเคมีในตัวของอีกฝ่ายให้พลุ่งพล่านมากขึ้นกว่าเดิม

“อ๊ะ!”

ทิชากรครางเสียงหลง เธอพริ้มตาหลับเพราะความสิ้นหวัง คงไม่สามารถดิ้นหนีอุ้งมือของจอมมารอย่างเคลวินได้ น้ำตาร้อนไหลซึมที่หัวตา ก่อนจะไหลรินออกไปทางหางตาร่วงบนหมอนนุ่มจนเปียก แต่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจ เขากำลังเพลิดเพลินกับร่างกายหอมหวาน ไม่ว่าจะเป็นหน้าอกหนั่นแน่น หรือจะเป็นสะโพกผายตึงตัว เรียวขาเรียวสวย หากเกาะเกี่ยวสะโพกสอบขณะที่เขาฝังกายในกลีบดอกไม้ชุ่มน้ำคงเป็นภาพที่เซ็กซี่ขยี้หัวใจ ชวนให้เขาลุ่มหลงได้มากกว่านี้

ชายหนุ่มผละออกจากยอดอกที่เฝ้าดูดดื่ม เขาอยากลิ้มรสส่วนอื่น มากกว่า ริมฝีปากร้อนระอุพรมจุมพิตผิวกายเรียบเนียนไปทั่ว ทุกที่ที่ริมฝีปากลากผ่านทิชากรสะท้านไหว และส่งเสียงครางในลำคอ เธออยากจะมุดหน้าหนีเพราะอายตัวเองที่สมยอมชายหนุ่มแบบไม่ขัดขืน ฝ่ามือช้อนเรียวขาสวยยกขึ้นพาดบนบ่า ก่อนจะจรดปลายลิ้นที่รอยแยกสีกุหลาบฉ่ำ จนร่างกายคนตัวเล็กกระตุก เธอกรีดร้องเบาๆ เมื่อปลายลิ้นสากระคายตวัดเลีย ชายหนุ่มจมอยู่กับแอ่งน้ำธรรมชาติที่หวานหอมชวนให้หลงใหล แอ่งน้ำน้อยนิดแต่ยิ่งชิมยิ่งชื่นชอบ มีน้ำค้างค้างคาอยู่นิดหน่อย แต่ยิ่งดูดดื่มตาน้ำยิ่งหลั่งไหลออกมาแบบทะลักทลาย และชายหนุ่มกวาดส่งเข้าอุ้งปากหมดทุกหยาดหยด

ร่างกายเธอเบาหวิวเหมือนถูกจับโยนขึ้นไปบนฟ้า หัวสมองหมุนคว้างและขาวโพลน หัวใจไหวโยกมันสั่นไหวเหมือนจะหลุดออกมาจากขั้ว ร่างกายกระสับกระส่าย สะโพกผายส่ายสะบัดจนไม่ติดพื้นเตียง ชายหนุ่มกระถดตัวขึ้นสูงๆ เขาผละออกห่างจากกลีบดอกไม้ฉ่ำหวาน เมื่อร่างกายช่วงล่างกระตุ้นเตือน ลำตัวหนาหนักเบียดบดกับเรือนกายอ่อนบาง เขากดจุมพิตผิวกายทุกสัดส่วน มือใหญ่จับแก่นกายร้อนระอุจรดจ่อกับกลีบดอกชุ่มน้ำค้าง

ความหวามซ่านทรวงมลายหายไปจนหมดสิ้น เมื่อสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่แทรกเข้ามาในร่างกาย

“เจ็บๆ ปล่อยๆ เอาไอ้หนอนชาเขียวของคุณออกไปจากตัวฉันนะ มันเจ็บ!!”

มือเล็กทุบที่หัวไหล่ เธอเจ็บร้าวไปทั้งร่างกายและมันทำให้สติที่หดหายไปกลับคืนมา แต่มันดูเหมือนว่ามันจะสายเกินไปเสียแล้ว เพราะสิ่งแปลกปลอมที่แทรกลึกเข้ามาในร่างกายไม่มีทีท่าจะถอยกลับ แถมหน้ากวนโทสะนั่นกลับลดต่ำลงมาใกล้ เขาอ้าปากขย้ำเต่งเต้าอวบอัด ดูดดึงจะงอยถันสีหวานและมันทำให้เธอหันกลับมาสนใจ จนลืมไปว่าร่างกายที่เชื่อมติดกันอยู่ยังไม่ได้ถูกถอนออกไป

เคลวินกัดกรามกรอดๆ กลีบดอกชุ่มน้ำโอบรัดแก่นกาย มันอุ่นนุ่มชุ่มฉ่ำแต่ก็เล็กและคับแคบเมื่อเทียบกับขนาดอลังการของเขา เขาจึงหันเหความสนใจของอีกฝ่ายโดยการปลุกกระแสความซ่านเสียวไปอีกทาง ไม่สนว่าฝ่ามือเล็กๆ ทุบมาที่หัวไหล่จนช้ำ ‘มือเธอไม่ใช่ไหล่เขาหรอกที่เจ็บ’ ชายหนุ่มค่อยๆ ขยับแก่นกายเข้าไปที่ละคืบๆ ช้าๆ พยายามไม่ให้คนตัวเล็กเจ็บช้ำมากไปกว่านี้ เพราะมันอาจทำให้เธอฝังใจ จนไม่อยากมีช่วงเวลาลึกล้ำเช่นนี้กับใครอีก เมื่อความเจ็บปวดมีมากกว่าความซ่านเสียว

เม็ดเหงื่อไหลซึมเต็มหน้าผาก ทั้งๆ ที่แอร์คอนนิชั่นทำงานปกติ แต่อุณหภูมิภายในห้องของเคลวินกลับระอุร้อน เมื่อพายุพิศวาสลูกใหญ่ๆ กำลังพัดโหม

“อย่าเกร็งคนสวย ปล่อยตัวตามสบายแล้วเธอจะได้รู้ว่ารสสัมผัสระหว่างหญิงชายมันซ่านสุขเพียงใด” เสียงทุ้มๆ กระซิบปลอบ เมื่อเขาเห็นความเจ็บปวดบนหน้า ไรผมของเธอชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ และเธอกำลังทรมานกับความเจ็บปวดมากกว่าความเสียวกระสัน

“ฉัน...ไม่เชื่อคุณหรอก อย่ามาโกหก มันเจ็บๆ บอกแล้วทำไมไม่ฟัง คนใจร้าย!!”

น้ำเสียงสั่นๆ ตวาดกลับ เธอเจ็บเกือบตายแต่เขากลับบอกให้ผ่อนคลาย คนบ้ากาม...

“ครั้งแรกก็แบบนี้แหละสำหรับสาวบริสุทธิ์ ฉันถึงบอกว่าอย่าเกร็งอย่าฝืน เดียวทุกอย่างก็จะดีขึ้นเองนั่นแหละ”

เคลวินหัวเราะหึๆ เธอคงไม่รู้เขาก็ทรมานไม่ต่างจากเธอเลย เมื่อสัดส่วนความเป็นหญิงโอบรัดแนบทุกสัดส่วน จนเขาอยากจะกระทั้นตัวหนักๆ แรงๆ ให้สมอยาก แต่เพราะความเห็นใจเขาจึงไม่อยากทำให้เธอเจ็บปวดมากไปกว่านี้ จึงยังรีๆ รอๆ ประวิงเวลาให้ร่างกายเธอปรับตัวให้คุ้น เมื่อนั้น...สวรรค์จะลอยมาอยู่ตรงหน้า เพราะเรือนกายหอมหวานมันชวนให้เขาชุ่มชื่น