บทที่1.แสงหรือเงาที่ทำให้หลงใหล
แสงสว่างมลังเมลืองของป้ายไฟหน้าสถานบันเทิงสว่างวิบวับ ป้ายต่างๆ ที่เรียงรายเป็นพืดอยู่ริมถนนย่านเอสกวิลี ใจกลางกรุงโรม ทิชากรเดินตามขบวนมัคคุเทศก์ โดยที่มีไกด์พามาเที่ยวแหล่งบันเทิงตอนกลางคืน ตามคำเรียกร้องของผู้ที่มาเที่ยวในทริปเดียวกันนี้ หลังจากเมื่อกลางวันเดินย่ำชมศิลปวัฒนธรรมเก่าแก่ของอิตาลีมาจนเกือบทั่ว พวกเขาเรียกร้องยากสัมผัสความร้อนแรงของเสียงเพลงสไตล์อิตาเลียน ที่ทั้งกระแทกกระทั้นโดนใจ กับกลิ่นอายวัฒนธรรมที่ร้อนแรงพอๆ กับรสชาติจัดจ้านของอาหารพื้นเมือง
“อย่าแยกห่างจากเพื่อนๆ นะครับเดี๋ยวจะหลง ประชาชนส่วนใหญ่ของเขาใช้ภาษาอิตาเลียน เดี๋ยวจะสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง... เกาะกลุ่มกันไว้นะครับ”
ไกด์หนุ่มส่งเสียงบอกดังลั่น เขาพยายามทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด ดูแลนักท่องเที่ยวให้ทั่วถึง เพราะมันเป็นอาชีพของเขาเอง
เสียงสาวๆ ในกลุ่มส่งเสียงวี้ดว้าย ตอนเห็นหนุ่มๆ อิตาเลียนหล่อเหลา พวกเขาส่วนมากรูปร่างสูงใหญ่ แผงอกเป็นมัดๆ รูปกายกำยำเมื่ออาชีพหลักของคนในโรมคือการออกเรือหาปลาในทะเล แม่น้ำไทเบอร์เป็นแม่น้ำสายหลักที่เป็นสายส่งน้ำกินน้ำใช้ในกรุงโรม รวมทั้งเป็นท่าจอดเรือ เมื่อเรือใหญ่ย้อนกลับมาหลังออกไปตระเวนกลางน่านน้ำ แสงไฟสว่างๆ สาดส่องกระทบกับแผ่นน้ำมองดูระยิบระยับ เหมือนกับเกร็ดเพชรที่หล่นร่วงฉาบทาเอาไว้ เงาวูบวาบฉาบแผ่นน้ำ สะท้อนกับแสงไฟมองดูมลังเมลือง
ทิชากรชอบอยู่กับธรรมชาติเงียบๆ มากกว่าการมาเที่ยวในแหล่งที่มีแต่เสียงอึกทึกครึกโครม แต่เมื่อมันเป็นความต้องการของผู้คนกลุ่มใหญ่ เธอก็จำใจตามมาด้วยทั้งๆ ที่อยากจะนอนซุกตัวบนที่นอนนุ่มๆ มากกว่า เพราะการเดินนานๆ เพื่อดูศิลปวัฒนธรรมเมื่อกลางวันก็สูบพลังงานในร่างกายของเธอไปมากโข แต่เมื่อเห็นพ้องต้องกันทั้งหมด เธอก็จำเป็นต้องมาด้วย...อีกอย่างจะได้ดูแหล่งท่องเที่ยวตอนกลางคืนไว้ประดับความรู้!!
ผีเสื้อราตรีที่ออกมาหากินตอนกลางคืนแต่ละนางแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีฉูดฉาด แต่งแต้มหน้าด้วยเครื่องสำอางจนหน้างดงามไม่มีที่ติ จนทิชากรกลายเป็นเด็กกะโปโลไปเลย เมื่อเทียบกับเจ้าหล่อนทั้งหลาย ทรวงอกอวบอัดถูกดันจนเกือบจะล้นทะลักออกมาจากชุดรัดติ้ว สัดส่วนยวนตาอวบอูมหน้าอกหน้าใจล้นทะลัก ทิชากรก้มมองหน้าอกของตัวเอง ก่อนจะส่ายหน้า เมื่อมันแบนราบและถูกซ่อนไว้ใต้เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ๆ เธอกวาดตามองสาวสวยเพลินๆ หลังไกด์นำทางหาที่นั่งให้เรียบร้อย น้ำผลไม้ในมือผสมแอลกอฮอล์เจือจางและมันทำให้หน้าหวานแดงจัดขึ้นเล็กน้อย นัยน์ตากลมโตแพรวพราวระยับ เธอมองทุกสิ่งรอบตัวด้วยความตื่นตาตื่นใจ
“นกๆ !!! เห็นสาวๆ กลุ่มนั้นบอกว่า คลับนี่เป็นของคุณเคลวินล่ะ”
เคลวินคือใคร! ทิชากรขมวดคิ้ว เธอไม่คุ้นชื่อที่เพื่อนๆ พูดถึงเพราะความที่เป็นคนตั้งใจเรียน เธอไม่สนใจข่าวกอสซิป จึงไม่รู้จักผู้ชายที่ชื่อเคลวินนั้นสักนิดเดียว
“ใครคะ? นกไม่รู้จักเลย เขาเป็นดารา นักแสดงหรือคะ”
ความไม่รู้ทำให้เธอปล่อยไก่ออกไปฝูงใหญ่ๆ เรียกเสียงหัวเราะคิกคักจากเพื่อนๆ สาวกลุ่มนี้กันถ้วนหน้า
“ตายต๊าย! ยังมีหนึ่งคนตรงนี้ที่ไม่รู้จักคุณเคลวิน โดม เขาเป็นผู้ชายที่ถูกโหวตขึ้นหน้าหนังสือแมกาซีนชื่อดังในยุโรป...เป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทั่วโลกอยากกอดด้วยมากที่สุดจ้า”
พวกเพื่อนๆ พากันอธิบายให้ทิชากรรู้ แต่เธอก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี...
“แฮะๆ นกไม่รู้จริงๆ นี่คะว่าเขาสำคัญขนาดนั้น” เธอหัวเราะแหะๆ นึกเค้าหน้าเขาไม่ออกด้วยซ้ำไป
“ช่างเถอะๆ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอเขาหรือเปล่าด้วยนะ เขามีธุรกิจแบบนี้อยู่เกลื่อนเมืองไปหมด จะโผล่หน้ามาให้เราพบเห็นได้ง่ายๆ ได้ยังไงกันล่ะ”
สาวๆ ทั้งหมดพากันวิเคราะห์ สีหน้าบ่งบอกถึงความเสียดาย แต่ก็ยังไม่วายแอบมีความหวัง ทิชากรพึ่งจะรู้ เพราะสาเหตุนี้นี่เองที่ทำให้กลุ่มสาวๆ ทั้งหมดพากันเรียกร้องที่จะมาเที่ยวกลางคืน ทั้งที่เหน็ดเหนื่อยมาตลอดทั้งวัน เพราะเป้าหมายสำคัญคือชายหนุ่มนาม เคลวินนี่เอง...
เสียงดนตรีหนักๆ กับจังหวะเร้าใจทำให้ทิชากรเริ่มรู้สึกสนุกไปด้วย เธอชะเง้อมองฟลอร์เต้นรำด้วยดวงตาสุกสกาว เพื่อนๆ พากันออกไปวาดลวดลายและเรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดได้สนั่น เพราะสาวๆ กลุ่มใหญ่มักตกเป็นเป้าสายตาของหนุ่มๆ เสมอ ทิชากรยิ้มเธอผุดลุกขึ้นยืนด้วยความคึกคัก จังหวะดนตรีหนักๆ เต้นพล่านในเส้นเลือด มันทำให้เธออยากออกไปปลดปล่อยกับพวกเพื่อนๆ บ้างเมื่อในร่างกายมีแอลกอฮอล์เจือจาง มันจะทำให้ความอายลดน้อยลง
ทิชากรโลดแล่นไปตามจังหวะดนตรี หน้าหวานแย้มยิ้มและวาดลวดลายงดงาม เธอเป็นนักเต้นลีลาศตอนว่าง เมื่อเบื่อหน่ายกับการหมกมุ่นอยู่กับตำรา มันจึงทำให้ท่วงท่าที่แสดงออกมาดูเตะตา พวงผมที่มัดไว้หลุดออกมาจากยางรัดผมตอนไหนก็ไม่รู้!! ผมยาวสยายสะบัดโบกปลิวไสวทุกช่วงจังหวะที่เธอสะบัดตัว เพราะเธอมัวแต่จมดิ่งเข้าสู่ห้วงความบันเทิง เริงร่ายลีลาตามใจจนไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาของใครบางคน...
เคลวินชะงักกึกกลางบันไดที่ทอดยาวขึ้นไปยังห้อง VIP ห้องที่เขาใช้นั่งทำงาน เวลามาดูแลกิจการของตัวเอง และใช้หาความสุขสนุกสุดเหวี่ยงกับผู้หญิงที่ต้องตา สาวน้อยตัวเล็กๆ แต่งตัวแสนธรรมดา หน้าหวานเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อแต่รอยยิ้มของเธอใสกระจ่าง การวาดลวดลายของเธอกลางฟลอร์ดูเตะตา มือเรียวสะบัดโบกตามจังหวะหนักๆ สะโพกผายส่ายไหวยั่วเย้าดั่งปีกผีเสื้อ เสื้อเชิ้ตสีขาวเปียกชุ่มเต็มแผ่นหลัง เธอคงออกสเต็ปมาโชว์ลีลาอยู่นานพอดู พวงผมสีดำสนิทดั่งขนนกกากระจายล้อมกรอบหน้าเล็กๆ มันส่งให้เธอดูเย้ายวน ใคร? ทำไมเขาไม่เคยเจอเธอมาก่อน แม่กวางป่าปราดเปรียวใสสะอาด เคลวินกดมุมปากโค้งลง เขากระตุกยิ้มออกมาเพราะเกิดถูกใจสาวน้อยคนนั้นเข้าแบบจังเบอร์ ชายหนุ่มโบกมือเรียกบอดี้การ์ดส่วนตัวเข้ามาใกล้ๆ เขากระซิบบางอย่าง และเดินขึ้นไปยังห้องทำงานของตัวเอง แต่ก็ไม่วายเหลือบตามองคนตัวเล็ก เป็นระยะๆ
แก้วบรั่นดีในมือดูเหมือนจะไม่สามารถทำให้เคลวินสนใจได้ เขาจ้องมองลงไปบนฟลอร์เต้นรำเป็นจุดเดียว จับตามองอากัปกิริยาของคนที่ต้องตาทุกระยะ รูปกายอรชรถูกซ่อนไว้ใต้เสื้อเชิ้ตตัวโคร่ง แต่เสือผู้หญิงอย่างเขา มองปราดเดียวก็รู้ดีว่าใต้เสื้อผ้าเหล่านั้นซ่อนอะไรเอาไว้บ้าง โค้งอกอิ่มไหวกระเพื่อมตอนที่เธอขยับตัว มันจุดประกายโชติช่วงในตัวเขาให้ลุกกระพือขึ้นมาอย่างง่ายดาย สะโพกผายตึงแน่นส่ายสะบัด หากร่างกายของเธอปราศจากเสื้อผ้าที่ห่อหุ้ม รับรองได้ว่าสิ่งที่เขาคะเนไว้ด้วยสายตาไม่มีทางผิดหวัง!!
ชายหนุ่มหรี่ตาลง แววตาของเขาขุ่นขวางเมื่อมีหนุ่มๆ ใจกล้าบางคนขยับเข้าไปใกล้ผู้หญิงคนที่เขาจับตามอง ไอ้หมอนั่นพยายามส่งเสียงทักทาย แต่กลับได้รับเพียงความเฉยชาจากเธอคนนั้น เขาแสยะยิ้มเยาะหยันมันด้วยซ้ำ หากแม้นว่าเขาลงสังเวียนเอง ลองลองทาบเธอดูบ้าง เธอจะมีปฏิกิริยาตอบกลับอย่างไรนะ นั่นคือสิ่งที่เคลวินอยากรู้!
“นักท่องเที่ยวครับเจ้านาย มากับทัวร์!!”
หลุยส์กระซิบตอบ หลังไปควานหาข้อมูลที่เจ้านายต้องการทราบ
ชายหนุ่มพยักหน้ารับ ยกแก้วในมือขึ้นแตะริมฝีปาก กระดกก้นแก้วดื่มน้ำสีอำพันจนเกลี้ยง แล้วจึงผุดลุกขึ้นยืน เขาเดินลิ่วๆ ลงไปตามทาง และมุ่งหน้าสู่เป้าหมายที่หมายตาเอาไว้ โดยมีบอดี้การ์ดตามอารักขาไปห่างๆ
เสียงกรี๊ดกร๊าดดังลั่น...เมื่อชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางแสงไฟสลัวๆ มันทำให้ชายหนุ่มยิ้ม เขาโบกมือทักทายสาวๆ แต่สายตากลับมองตรงไปยังสาวเจ้าที่ยังดีดดิ้นกลางฟลอร์ไม่หยุดด้วยแววตาเรืองรอง กลางแผ่นหลังของหล่อนชื้นเหงื่อเป็นวงกว้าง ไรผมเปียกชุ่มเพราะความร้อนที่ผุดพรายขึ้นมา เพราะการออกแรงขยับตัว
ชายหนุ่มก้าวเข้าไปประชิด มือใหญ่เอื้อมรั้งร่างบอบบางเข้ามาใกล้ตัว เธอขืนตัวไว้เพราะความตกใจ...ก่อนยิ้มเพราะนึกว่าชายหนุ่มอาจจะอยากเต้นรำกับเธอเหมือนคนอื่นๆ แต่...เขาหล่อชะมัด! ดวงสีคาราเมลหวานเชื่อม เหมือนกับว่ามันมีแรงดึงดูด ดึงเธอเข้าไปในหน่วยตาคู่นั้น ให้หลงวิ่งวนจนเหนื่อยอ่อนกับกระแสสายตาที่ชวนให้หลงใหล