“ได้เลยไข่หวาน เดี๋ยวฉันจัดให้”
ว่าแล้วดารีนก็รินบรั่นดีมาให้ผู้ร้องขอเกือบครึ่งแก้ว พอรับไปถือในมือได้แล้ว บัณฑิตาก็กระดกให้น้ำสีอำพันไหลเข้าสู่ลำคอแบบรวดเดียวหมดแก้ว พอน้ำสีอำพันไหลลงบาดลำคอเคลื่อนสู่กระเพาะ สู่เส้นเลือดก็รู้สึกร้อนฉ่า หน้าแดงซ่านโดยไม่ต้องพึ่งบรัชออนใดๆ
“ไข่หวานพร้อมแล้ว ไปกันเลย”
บัณฑิตารวบรวมกำลังใจให้กับตนเอง พยายามนึกถึงน้องสาวให้มากที่สุด ขณะได้เดินเข้าสู่บริเวณจัดงานเลี้ยง ที่ยังไม่แน่ใจว่าจะเปลี่ยนมาเป็นลานประหารชีวิตของเธอหรือเปล่า...
บัณฑิตาพร้อมด้วยดารีนเดินมาถึงประตูทางเข้าห้องจัดงานเลี้ยง ก่อนที่จะถึงเวลาเที่ยงคืนแค่ไม่กี่สิบนาที พอได้กวาดสายตามองเข้าไปภายในห้องจัดงานเลี้ยง ผู้ที่อยู่ในชุดราตรีสีเพลิงสวมหน้ากากสีทอง ที่ดารีนไปขโมยมาจากใครก็ไม่รู้ ก็เกิดอาการหวั่นเกรงตัวสั่นชะงักเท้าอยู่กับที่ ก่อนจะหันมามองเพื่อนสาวด้วยสายตาหวาดหวั่น
“ดารีน คนเยอะขนาด
