บทที่ 7
1175 Words
“ฮ้า! อกอีแป้นจะแตก”
ดารีนเบิกตาโตยกมือทาบอก ตะโกนร้องเสียงหลง ก่อนจะเอ่ยพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยการตำหนิติเตียนบุญธิสาผู้เป็นน้องสาวของเพื่อนรัก ซึ่งเธอเองก็รักและเอ็นดูบุญธิสาเช่นเดียวกัน
“อีกแล้วหรือนี่ ไข่ตุ๋นหาเรื่องปวดหัวให้เธออีกแล้วหรือไข่หวาน”
บัณฑิตาพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะเอ่ยแย้งคำพูดของเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
เป็นปกป้องน้องสาวของตนเองอย่างเต็มที่
“ไข่ตุ๋นยังเด็กอยู่นะ อย่าว่าเธอเลยนะดารีน”
“นี่ไข่หวาน ยายไข่ตุ๋นนะไม่เด็กแล้วนะ ไข่ตุ๋นเกิดหลังเธอแค่ไม่กี่นาทีเอง”
ดารีนแย้งกลับบ้าง ก่อนจะทรุดกายลงนั่งหน้าเพื่อนสาว แล้วเอ่ยถามถึงสาเหตุที่ทำให้สาวน้อยบุญธิสาจอมแสบถูกจับในครั้งนี้
“ว่าแต่ไข๋ตุ๋นโดนจับเมื่อไร แล้วโดนข้อหาอะไร”
บัณฑิตาเหลือบสายตามองเพื่อนรักอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยตอบออกไป พร้อมกันนั้นก็รีบยกมือปิดหูทั้งสองข้าง ด้วยรู้ว่าต้องถูกคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเอะอะโวยวายเอ็ดตะโรเป็นการใหญ่โตแน่
“ไข่ตุ๋นถูกจับเมื่อคืน ข้อหาเล่นการพนันนะ”
“อะไรนะ! อีกแล้วหรือยายไข่ตุ๋น คราวที่แล้วก็โดนจับยังไม่เข็ดอีกหรือยังไงกัน นี่ถ้าอยู่ใกล้นะ แม่จะจับฟาดก้นเอาให้ก้นลายนั่งไม่ได้เลย คอยดูสิ!”
ดารีนโวยวายเสียงดังไม่ต่างกับเป็นผู้ปกครองของบุญธิสา ซึ่งเธอมักจะโมโหเดือดทุกครั้งที่รู้ว่าบุญธิสามักจะทำอะไรที่เป็นการขัดคำสั่งของบัณฑิตา จนนำความเดือดร้อนมาให้พี่สาวได้ตามล้างตามเช็คทุกครั้งไป
บัณฑิตาเอื้อมมือไปจับแขนเพื่อนสาวเขย่าเบาๆ ก่อนจะห้ามปรามคนที่กำลังโมโหโกรธา และก็ไม่ลืมแก้ต่างให้กับน้องสาวเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
“ดารีน เบาๆ หน่อยสิ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินเข้าหรอก ไข่ตุ๋นโดนจับแค่ครั้งสองครั้งเองนะ”
“ย่ะ! แค่ครั้งสองครั้ง แต่ทุกครั้งฉันก็เห็นเธอเป็นทุกข์ กินไม่ได้ นอนไม่หลับทุกครั้งเลยนะไข่หวาน”
ดารีนต่อว่าเพื่อนสาวด้วยความโมโห เกิดมาเธอไม่เคยเห็นใครที่รักน้อง ดูแลน้องได้ดีเท่ากับบัณฑิตามาก่อน
“แล้วนี่ไข่ตุ๋นโทรมาบอกให้ไปประกันตัวใช่ไหม”
บัณฑิตาพยักหน้ารับ ใบหน้างามเต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งความหมองเศร้า ขณะคิดถึงเงินจำนวนมหาศาลที่ต้องหอบหิ้วไปใช้หนี้ให้กับมาเฟียเจ้าของบ่อน
“ฮื้อ...ไข่ตุ๋นโทรมาก่อนหน้าสักสิบนาทีนะ เอ่อ...ดารีน...ไข่หวานขอยืม...”
“พอๆ ไม่ต้องเลยไข่หวาน ตอนนี้ฉันมีเงินติดตัวแค่ห้าร้อยบาท เธอจะเอาไหม?”
ดารีนยกมือห้ามทัพ รู้ว่าเพื่อนกำลังจะหยิบยืมเงินของตนเอง ก็รีบเอ่ยถึงจำนวนเงินที่มีติดกระเป๋าในขณะนี้ ให้บัณฑิตาได้ทราบทันที
“โธ่...แล้วไข่หวานจะหาเงินจากไหนไปประกันตัวไข๋ตุ่นล่ะ”
บัณฑิตาร้องโอดครวญ เงินประกันตัวไม่ใช่ปัญหาสำคัญ แต่เงินจำนวนหนึ่งล้านที่ต้องเอาไปชดใช้หนี้นี่สิ คือปัญหาหนักอึ้งเสียยิ่งกว่ายกภูเขาทั้งลูกมาทับอกเธอไว้
“เงินค่าประกันตัวก็คงไม่เท่าไร ไข่หวานพอจะมีเงินเก็บบ้างไหม” ดารีนเริ่มนั่งไม่ติดเมื่อเห็นท่าทางเศร้าๆ ของเพื่อนรัก
บัณฑิตาส่ายหน้าช้าๆ ก่อนจะเอ่ยตอบให้ดารีนได้เบิกตาโตเท่าไข่ห่าน อ้าปากหวอจนแมลงวันแทบจะบินเข้าไปวางไข่ได้
“เงินประกันตัวนะไม่เท่าไรหรอกดารีน แต่เงินค่าหนี้พนันหนึ่งล้านบาทนี่สิ ที่เราไม่รู้ว่าจะหาจากไหนไปใช้หนี้ให้ไข่ตุ๋น”
“โอ๊ย! อกอีแป้นจะแตกรอบสอง”
ดารีนร้องเสียงหลงดังลั่นกว่ารอบแรก จากนั้นก็บ่นอุบเป็นหมีกินผึ้ง ต่อว่าคนที่อยู่หลังลูกกรงเหล็กด้วยความโมโหสุดขีด
“ยายไข่ตุ๋นนะยายไข่ตุ๋น หาเรื่องแล้วไหมล่ะ เป็นหนี้ถึงหนึ่งล้าน แล้วพี่สาวเธอจะหาเงินจากไหนไปใช้หนี้พนันให้ล่ะทีนี้”
“ถ้าไข่หวานยืมเจ้านาย ดารีนคิดว่าเขาจะให้ยืมไหม”
บัณฑิตาเอ่ยถามด้วยความไม่แน่ใจ ขณะขอคำปรึกษาหารือจากเพื่อนสาว ที่กำลังตีหน้ายุ่งคิ้วขมวดไม่ต่างจากเธอ
ดารีนรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวเร็ว พลางเอ่ยบอกความจริงที่บัณฑิตาก็รู้อยู่เต็มอก “ตัดเจ้านายทิ้งได้เลยไข่หวาน เธอก็รู้นี่ว่าเจ้านายเรานะ เค็มยังกับอะไรดี ขนาดเกลือยังเรียกพี่เลย”
“แล้วเราจะหาเงินจากไหนไปใช้หนี้ให้ไข่ตุ๋น ถ้าไม่มีเงินหนึ่งล้านไปใช้หนี้ พวกมันจะต้องทำร้ายไข่ตุ๋นแน่ๆ เลย”
บัณฑิตาร้องครวญ มองไม่เห็นหนทางว่าจะหาเงินจำนวนมหาศาลจากไหนไปใช้หนี้ให้กับน้องสาว ร่างบอบบางผุดลุกขึ้นเดินไปเดินมา พยายามนึกถึงเพื่อนๆ ที่สนิทพอที่จะหยิบยืมเงินได้ แต่ก็อย่างว่าแหละ เงินตั้งหนึ่งล้าน ใครจะให้เธอยืมง่ายๆ โดยไม่มีหลักทรัพย์มาค้ำประกัน
“ดารีน ช่วยคิดหน่อยสิว่าไข่หวานจะยืมเงินใครได้”
“กำลังคิดอยู่ ขอเวลาสักนาทีสิไข่หวาน”
ดารีนหันมาแยกเขี้ยวใส่เพื่อนสาว เธอตีสีหน้าครุ่นคิดว่าจะหาเงินจากไหนมาช่วยบัณฑิตา ที่กำลังตีหน้าเหยเกราวกับจะร้องไห้ เมื่อคิดว่าคงไม่มีทางช่วยเหลือน้องสาวได้แล้ว และเมื่อความคิดหนึ่งได้ผุดขึ้นมาในหัวสมอง ก็กู่ร้องเสียงดังด้วยความดีใจ ทำเอาบัณฑิตาต้องสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ
“ไข่หวาน! ฉันคิดออกแล้วว่าจะหาเงินได้จากที่ไหน”
“ดารีน เบาๆ ก็ได้ เล่นเอาตกอกตกใจหมด” บัณฑิตามองค้อนต่อว่าเพื่อนสาวเสียงขุ่นอยู่เล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยถามต่อ
“ว่าแต่ดารีนเถอะ คิดออกแล้วหรือว่าจะช่วยไข่หวานหาเงินได้จากที่ไหน”
ดารีนกระหยิ่มยิ้มย่อง พลางเอ่ยตอบให้บัณฑิตาได้มึนงงอีกรอบ “ก็หาจากที่นี่ และในงานเลี้ยงนี้นี่แหละ”
“ยังไงดารีน ไข่หวานงงไปหมดแล้วนะ”
ยิ่งฟังดารีนพูด บัณฑิตาก็ยิ่งงุนงงไม่ต่างจากไก่ตาแตกหาทางเดินไม่เจอ คิ้วเข้มสีดำขมวดชนกันเกือบเป็นเส้นตรง ใบหน้างามรวมทั้งดวงตาสีนิล มีคำถามแล่นไปทั่ว ว่าดารีนจะให้เธอไปขุดหาเงินหนึ่งล้านจากส่วนใดของตำหนักท่านชีคฮาริค
- Writer
