“ไปร่ำสุราที่ซุ้มผางามมาขอรับท่านพระยา”
เสือตอบพลางมองหน้าสิงห์คำยิ้ม ๆ
อินตาหัวเราะเบา ๆ เนื่องด้วยซุ้มผางามที่ว่าคือสถานเริงเมือง หรือเรือนบำเรอของเชียงสานคร บรรดาผู้ชายทั้งหนุ่มแลเฒ่าที่ชอบหาความสำราญกับสาวเนื้อนุ่มจักต้องมาเยือนที่นี่
“คนหนุ่มก็เยี่ยงนี้หนา” อินตากดเสียงให้เบาลงกว่าเดิม เอ่ยถามตามตรงว่า “เรื่องพ่อขาม พ่อทำรึไม่”
เสือยิ้มกว้างกว่าเดิม ตาลอบมองสิงห์คำที่ทำทีเป็นเสมองไปทางอื่นก่อนตอบว่า “ขอรับ กระผมเอง”
“เรื่องใหญ่หนาพ่อเสือ ฝ่ายนั้นเรืองอำนาจมากนัก”
อินตามีสีหน้าหนักใจ ด้วยบุตรสาวคนโตของพระยาคำแปงนั้นเป็นชายาแห่งมหาอุปราช บิดาของท่านพระยายังเป็นถึงอำมาตย์ฝ่ายซ้าย พระยาคำแปงจึงวางโตอย่างยิ่ง
“กระผมมิเป็นไรดอกขอรับ ตัวกระผมอยู่ซุ้มผางามตั้งแต่เย็นย่ำ มิได้เยื้องย่างไปที่ใด หากฝ่ายนั้นจักสืบสาวเรื่องราวย่อมเอาผิดกระผมมิได้”
อินตาพยักหน้าช้า ๆ เข้าใจแล้วว่าเสือใช้วิธ
