เธอพยายามเลียนแบบการพูดให้เหมือนคนที่นี่ด้วยการพูดช้า ๆ ทว่ายังไม่ทันได้คำตอบ ปานฤทัยพลันรู้สึกว่าร่างกายของตนถูกอะไรบางอย่างเข้าปะทะอย่างแรงจนหงายหลังล้มลง เธอจุกจนร้องไม่ออก ได้ยินพวกบ่าวไพร่หวีดร้องเสียงดัง และเสียงของจันแสงที่ตะโกนเรียกเธอด้วยความตกใจ
“แม่หญิงระวัง!” จันแสงกระโดดลงจากหลังม้าอย่างรวดเร็ว และทำท่าจะวิ่งมาทางเธอ ด้วยความตกใจกลัวว่าชายหนุ่มจะมาอุ้มหรือมาแตะเนื้อต้องตัว ปานฤทัยจึงเผลอใช้พลังจิตอีกครั้ง ทว่าคราวนี้หญิงสาวควบคุมพลังได้ไม่ดี ส่งผลให้ทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นถูกพลังของเธอกระแทกเข้าที่ลำตัวจนพากันล้มระเนระนาด แต่คนที่สภาพแย่ที่สุดคือจันแสง เพราะร่างของเขาลอยละลิ่วห่างออกไปหลายก้าวทีเดียว
แย่แล้ว...แย่แน่ ๆ นี่เธอทำอะไรลงไปอีกแล้วเนี่ย!
ปานฤทัยนอนราบกับพื้นหญ้า ในใจได้แต่บ่นตัวเองที่ลืมตัวใช้พลังจนเกิดเรื่องอีกจนได้ หญิงสาวหลับตาลง ค่อย ๆ คู้ตัวงอทีละนิดด้วยความจ
