4

1272 Words
“ครีม” เขาพูดออกมาเบาๆ คนที่กำลังเช็ดตัวให้เพื่อนไม่ได้ยิน กอ แก้วกำลังจะลุกขึ้นยืนเพื่อนำผ้าขนหนูไปซับน้ำใหม่อีกครั้ง ทว่าข้อมือเล็ก กลับถูกมือใหญ่ของเพื่อนสนิทกำไว้แน่น กระตุกเพียงครั้งเดียวร่างเล็กก็ ล้มมาปะทะกับแผงอกกว้าง “ไอ้คุณชาย ปล่อยนะ” กอแก้วบอกกับเพื่อนสนิทที่ใช้ลำแขนโอบรัดเธอเอาไว้แน่น ตอนนี้ หญิงสาวทั้งตกใจและกลัว พยายามใช้มือยันบนแผงอกของเขา มันรัด แน่นเกินกว่าที่จะขยับเขยื้อนได้ “ครีม ชายรักครีมนะ” เขาพูดออกมาโดยคิดว่าหญิงสาวที่กอดรัดอยู่นั้นคือ พิมวดี เพื่อนสนิทที่เขาแอบหลงรัก “ไอ้ชาย ฉันไม่ใช่ครีม ฉันชื่อกอแก้ว” เสียงตกใจรีบเอ่ยบอกชายหนุ่มที่กำลังขาดสติอย่างรุนแรง ไม่ได้ผล เพราะเขาตวัดร่างเล็กให้นอนราบบนที่นอน โดยมีร่างหนาเกยทับเอาไว้ “ชาย แกมองดีๆ ฉันไม่ชะ...” เสียงของกอแก้วถูกลืนหายลงไปในลำคอ ดวงตาสาวเบิกกว้าง เมื่อ เพื่อนสนิททาบทับริมฝีปากลงมาบนกลีบปากนุ่มของเธอ ส่งปลายลิ้นสาก ใหญ่ลุกล้ำเข้ามาในช่องปากบางเร็วราวกับงูฉก พิษของงูทำให้หญิงสาวเกิด อาการตื่นตะลึง ตกใจและเกิดความหวามไหวขึ้นมาในประสาทสัมผัส เธอเสียจูบแรกให้เพื่อนสนิทหรือนี่ ร่างสาวดิ้นรนให้ตัวเองพ้นออกจากการเกยทับ ทว่ายิ่งดิ้นร่างกาย ของเธอเหมือนจะถูกรัดมากยิ่งขึ้น หนทางหนีรอดถอยต่ำลงทุกที กอแก้ว ไม่ยอมให้ตัวเองเป็นฝ่ายเสียเปรียบได้ง่ายๆ เธอสามารถหลุดพ้นจากเสี่ย บ้าตัณหา ชายมากด้วยเล่ห์กลมานักต่อนัก ไม่มีวันยอมให้วัชริศทำอะไร ตนได้แน่นอน พลั่ก พลั่ก พลั่ก กำปั้นเล็กๆ ทุบลงไปบนแผ่นหลังของบุรุษที่กำลังจูบเธออย่าง ต่อเนื่อง เพราะขาทั้งสองข้างของเธอถูกลำขาใหญ่ก่ายเกยไว้ ไม่สามารถ ขยับไปไหนได้ จะมีแต่มือเท่านั้นที่ยังคงเป็นอิสระ และเธอก็จะใช้มันให้ เป็นประโยชน์ ไม่ได้ผล...มันไม่ได้ผลดั่งที่ใจคาดคิด ร่างสูงใหญ่ของวัชริศยังคง นิ่งเฉยกับความเจ็บจากกำปั้นที่เธอมอบให้ ซ้ำร้ายลิ้นหนาที่กระหวัดลิ้นนุ่ม ไม่ยอมหยุด เริ่มทำให้เรี่ยวแรงของสาวเจ้าอ่อนลงและอ่อนลง “อืม” เสียงพึงพอใจดังอยู่ในลำคอหนุ่ม เมื่อเขาได้ลิ้มรสหวานที่มี อยู่เนืองแน่นในช่องปากของพิมวดี หญิงสาวที่อยู่ในห้วงจินตนาการของ เขา ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่า ตอนนี้เจ้าของปากที่เขากำลังดื่มด่ำความหวาน หอมอยู่นั้น หาใช่ผู้หญิงที่เขารักไม่ แต่เป็นกอแก้ว เพื่อนสนิท ผู้หญิงที่อยู่ นอกหัวใจเขาเรื่อยมา สมองของกอแก้วเริ่มตึงและขาวโพลนราวกับว่าตัวเธอนั้นไม่มี ความคิด ไม่มีสติ มีแต่สิ่งเคลิ้มฝัน ความเป็นจริงถูกดึงออกจากก้านสมอง หลงจมดิ่งอยู่ในห้วงเสน่หาที่คืบคลานเข้ามาโดยไม่รู้ตัว กำปั้นที่กำไว้แน่น เริ่มคลายออก กางออกเต็มที่แล้วลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเขาด้วยอาการ เคลิบเคลิ้ม ฝ่ามือใหญ่ของวัชริศเคลื่อนตัวไปตามร่างกายสาว ก่อนจะมาหยุด วางบนเนินอกอวบพอดีมือ เคล้นคลึงอย่างสำราญ ประสานกับปากหนาที่ บดจูบ ลิ้นที่ซอกไซ้ลิ้นนุ่มเล็ก มือใหญ่ชำนาญงานละจากทรวงอกนุ่มตึง สอดเข้าไปด้านหลังของชุดเดรสเกาะอกชุดสวย เพื่อรูดซิปให้ต่ำลงไปจน สุดทาง ดึงเกาะอกให้มากองที่เอว จากนั้นก็จัดการกับเสื้อในไร้สายแบบ ตะขอหน้าให้พ้นทาง คราวนี้มือใหญ่ก็ได้สัมผัสกับเนื้อแท้ของทรวงอกนุ่ม ดุจสปริง เขาฟอนเฟ้นก้อนเนื้อก้อนนั้นอย่างสุขใจ ดีดปลายถันขึ้นเป็นช่อ อย่างสราญอารมณ์ คนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างเริ่มดิ้นรนจนแผ่นหลังไม่ติดที่นอน ดิ้นไปมา ราวกับว่าเธอกำลังยืนอยู่ริมกองไฟกองใหญ่ ความร้อนของเพลิงไฟกำลัง ทำให้เธอไหม้เกรียม สตินึกคิด อาการดิ้นรนต่อสู้จบลงอยู่ที่ศูนย์ ใบหน้าคมคายเลื่อนต่ำไปยังซอกคอขาวหอม สูดดมกลิ่นกายสาวไป ทั่วลำคอ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าไปยังเนินอกอวบสวยที่เขาต้องการดอมดม อุ้งปากร้อนชื้นของคนที่เมาอ้าอมปลายถันสีชมพูอ่อน ขยับปากดูดกลืนไม่ หยุด ไม่สนใจร่างสาวที่ดิ้นเร่ากับความเสียวซ่านที่ได้รับ “อา...ไม่ ไม่” สติของเธอกลับมาสู่ตัวเองเป็นระยะๆ กอแก้วรวบรวม สติให้มากที่สุด ร้องบอกชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น กำลัง ง่วนอยู่กับดอกบัวอิ่มอย่างเมามันต่อไป สร้างปราการความกระสันเสียวให้ กับหญิงสาวมากยิ่งขึ้น มือนุ่มๆ ที่เพิ่งมีเรี่ยวแรงกลับคืนมาออกแรงผลักบ่าของเขา เหมือนเดิม ร่างสูงใหญ่ไม่เคลื่อนไหวไปไหนเกยก่ายทาบทับอยู่อย่างนั้น ฝ่ามือแกร่งละจากทรวงอกมาจับอยู่ตรงชายกระโปรงชุดเดรส ถลก ขึ้นสูงจนไปกองอยู่ที่เอวคอดกิ่ว เขาวางมือลงบนเนินสวรรค์อูมใหญ่ทันที ลูบอย่างแผ่วเบาภายนอกชั้นในตัวจิ๋ว ปลายนิ้วสะกิดเม็ดเกสรผ่านเนื้อผ้า บางๆ ที่ปกปิดอยู่ เท่านั้นเอง กอแก้วหายใจติดขัด ร่างกายรุ่มร้อน เพลิงสวาทเผาผลาญใจ ความปรารถนาที่ไม่เคยได้สัมผัสจากใครมาก่อน วิ่ง ซ่านไปทั่วทั้งร่าง ไม่ได้...เธอจะให้มันเกิดขึ้นไม่ได้ วัชริศเป็นเพื่อนสนิทของเธอจะให้ความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ตั้งใจเช่นนี้เกิดขึ้นไม่ได้ หากเกิดขึ้นความเป็นเพื่อน คงยุติลงอย่างแน่นอน เขาไม่มีสติ ไม่มีความนึกคิด ถูกครอบงำด้วยพิษ สุรา กอแก้วจะต้องทำให้เขารู้สึกตัวให้ได้ แต่จะทำอย่างไรนี่สิคือปัญหา เพราะเวลานี้หญิงสาวคิดอะไรไม่ออก รู้เพียงแต่ว่าร่างกายของตัวเองนั้นถูกไฟสวาทครอบงำจนหมดสิ้น ความปรารถนาของวัชริศท่วมท้นกาย หัวใจเต้นเร่ากระหายสวาทเต็ม พิกัด ความหอมจากเรือนกายสาวที่เขาดอมดม ปลายถันรสอร่อยที่ได้ลิ้ม ลอง มันเย้ายั่วอารมณ์ของเขาได้ดีนักแล กายแกร่งร้อนผ่าวอยู่ภายใต้ กางเกงยีนราคาแพง อยากจะบุกเข้าถ้ำสวาทเต็มทน “ชาย ลืมตาดูฉัน ชาย ฉันไม่ใช่ครีม ฉันไม่ใช่ชาย ฉันคือกอแก้ว” เสียงบอกกล่าวของกอแก้วดังขึ้น เธอหวังจะให้ชายหนุ่มได้ยิน ไม่ เลย เขาไม่รับรู้ใดๆ ทั้งสิ้น ยังคงดูดกลืนสร้างความซ่านสยิวให้กับเธอ อย่างต่อเนื่อง นิ้วมือของเขาก็เช่นกัน สะกิดรัวไม่หยุดตรงจุดอ่อนไหวของสตรี “อือ...อา” ปากบางขยับคราง มือเล็กที่ผลักไสถูกรวบไว้ด้วยมือใหญ่ที่เริ่มรำคาญ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าขึ้นสูงมาจูบปากอิ่มของกอแก้ว แทรกซอนลิ้นใหญ่หาความหวานละมุนในโพรงปากของเธอทันที กระดก ลิ้นรัวเร็วกับลิ้นนุ่ม แลกรัดไซ้ซอนไปทั่วช่องปาก เสกคาถาให้เธออ่อนแรง ไร้การต่อต้านด้วยจูบและความกระสันจากนิ้วมือที่บดบี้ตรงเม็ดเกสร
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD