จูบมัดจำ
1263 Words
"รักเหมือนกัน :)" หญิงสาวที่ถ่องแท้ในคำพูดของชายตรงหน้า บอกกลับออกไปในลักษณะเดียวกันด้วยความเขินอาย การบอกรักผู้ชายในวัยแรกเเย้มเช่นนี้ ทำเอาหญิงสาวนั้นใจเต้นแรงแต่ก็อยากบอกออกไปให้เขารับรู้ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไปแล้วเธออาจจะไม่ได้บอกอีกเลย
"ไอติม" ชายหนุ่มที่ได้ยินคำว่ารักจากปากของเธอ ความดีใจที่ล้นอกเผยออกมาทางแววตาจนหมดสิ้น ดวงตาคมสีน้ำตาลสั่นระริกอย่างซึ้งใจ เวลาที่รอคอยมาหลายปีมันไม่ศูนย์เปล่า...
"ไอติมรักเจท" หญิงสาวพูดย้ำอีกครั้ง อีกทั้งยังยิ้มหวานจ้องมองหน้าชายหนุ่มด้วยแววตาหวานซึ้งที่ยังมีม่านน้ำตาเอ่อคลอ
"ขอบคุณนะไอติม" ชายหนุ่มที่ได้ยินคำตอบ โผเข้ากอดหญิงสาวด้วยความดีใจที่เปี่ยมล้น...อดทนมานานกับการแอบรักเพื่อนสนิทคนนี้ จนไม่คิดจะจากลาแม้ว่าพ่อและแม่จะพยายามเกลี่ยกล่อมส่งไปเรียนยังต่างประเทศ แต่เจทก็ปฏิเสธทันทีโดยไม่ต้องคิดตรอง เพราะหัวใจทั้งดวงอยู่ที่นี่จะให้เขาหนีห่างไกลไปได้อย่างไร
"อืม...ขอบคุณเหมือนกัน" หญิงสาวตอบกลับด้วยรอยยิ้มเขิน
"วันนี้เจทมีความสุขที่สุด" ชายหนุ่มดึงร่างบอบบางกกกอดแน่น ส่ายไปมาเบา ๆ เพราะเขานั้นดีใจจนหาคำบรรยายไม่ได้กับการตอบรับรักของหญิงสาว
"ไอติมดีใจที่เจทยังไม่มีใคร" หญิงสาวกอดตอบพร้อมพูดพร่ำเสียงหวาน
"ก็รอไอติมไง...หัวใจของเจทไม่ได้มีพื้นที่เผื่อใครหรอกนะ" ชายหนุ่มพูดต่อด้วยคำหวานที่ไม่ได้ปั้นแต่งเสแสร้งแต่อย่างใด เขาพูดออกมาด้วยความจริงใจที่เปี่ยมล้นอยู่ในอก
....หญิงสาวดันร่างหนาให้ออกห่างเล็กน้อย ก่อนจะมองซ้ายแลขวาจนมั่นใจว่าไม่มีใครเพ่นพ่าน ร่างกายที่ต่ำกว่าเขย่งเท้าแล้วแตะชิดริมฝีปากหนาของเจท แม้จะเขินอายต่อการกระทำแต่หัวใจมันสั่งการเรียกร้อง...สิ่งที่ชายหนุ่มไม่คิดว่าหญิงสาวจะกล้าจนเขานั้นตั้งรับไม่ทันต้องเบิกตาโตตกใจ แต่ก็ยินดีต่อการกระทำนี้อย่างไม่โต้แย้ง
"รัก" เธอพูดออกมาสั้นๆ ด้วยรอยยิ้มจ้องมองหน้าชายหนุ่มอย่างเคอะเขิน
"รักมากกว่า....ไม่ได้เป็นเพื่อนกันแล้วนะ" ชายหนุ่มพูดตอบกลับอย่างไม่ยอม
"เอ๋?" หญิงสาวขมวดคิ้วชนกันสงสัยกับประโยคท้ายที่เจทพูด
"ก็ไม่ได้เป็นเพื่อน...แต่เลื่อนสถานะเป็นเเฟน" ชายหนุ่มให้คำตอบที่ทำเอาคนฟังนั้นยิ้มเขิน ก้มหน้ามองพื้นอย่างเขินอายกับคำหยอดที่แทบไปไม่เป็น
"เจทอ่ะ...ไอติมเขินนะ" หญิงสาวทุบลงอกแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเบา ๆ แก้เขินกับคำพูดหวานที่ออกจากปากอดีตเพื่อนรัก
"เขินแล้วน่ารัก" ชายหนุ่มหยอดต่อยิ่งทำให้เธอนั้นบิดตัวเขินมากกว่าเดิม
"อะ อื้อ" เมื่อสิ้นคำพูดหวานสองมือหนาจับกรอบหน้าเล็กให้แน่นิ่ง แตะชิดริมฝีปากหยักอุ่นกับเรียวปากสวยด้วยความลึกซึ้ง จูบดึงด้วยความรักที่อยากจะสื่อให้หญิงสาวนั้นรับรู้ด้วยหัวใจ จูบอย่างตราตรึงอ่อนหวานเพราะหัวใจที่ไม่อาจจะทัดทานได้ไหว จูบแรกที่เป็นของกันและกัน จะไม่มีวันที่ใครจะมาแย่งชิงไปได้
"เจท!!" หญิงสาวใช้มือทุบลงอกและต้นแขนของชายหนุ่มอย่างสะเปะสะปะ ดันหน้าให้ละออกห่างเมื่อเธอนั้นเริ่มหายใจไม่ออก พร้อมส่งสายตาเขม็งเอ่ยเรียกเสียงกร้าวเหมือนต่อว่าต่อการกระทำของเขาที่ทำเอาเธอนั้นขาดอากาศหายใจ
"จูบนิดเดียว มัดจำไว้" ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
"อายคนอื่นไหม เผื่อใครมาเห็นเข้า" หญิงสาวว่าต่อพร้อมกับมองซ้ายมองขวาอย่างนึกหวั่น
"ขนาดไอติมยังจูบเจทก่อนเลย" ชายหนุ่มยอกย้อนก็ก่อนหน้าเธอยังทำแล้วถ้าจะถลำลึกเอาคืนจะเป็นไรไป
"นี่!! ไอติมแค่แตะแป๊บเดียว แต่เจทจูบเลยนะแถมยังดูดดึงอีกต่างหาก...จะทำให้เขินไปถึงไหนเนี้ย" หญิงสาวพูดอย่างเอียงอาย
"ฮ่าฮ่า กลับบ้านกันนะ...เดี๋ยวเจทไปส่ง" ชายหนุ่มหัวเราะร่ากับคำต่อว่าที่น่ารัก ก่อนจะพูดบอกออกไปเพราะเวลาตอนนี้มืดสนิทแล้ว
"เดี๋ยวสิ ไอติมขอบอกพ่อก่อน เดี๋ยวพ่อมารับแล้วไม่เจอ...ไอติมกลัวโดนดุ" หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมกับล้วงหาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋า โดยที่ยังไม่รู้ว่าพ่อของเธอนั้นเพิ่งนึกได้ว่าติดธุระ จึงได้ไหว้วานให้เจทมารับแทนโดยลืมบอกให้ลูกสาวรับรู้
"อ้าว พ่อไม่ได้บอกเหรอว่าติดธุระ" เจทแย้งขึ้นอย่างสงสัย
"ไม่นะ ตอนที่ไอติมโทรไปพ่อยังรับปากว่าจะมารับเองเลย...ไม่เห็นบอกว่าติดธุระอะไร" หญิงสาวพูดตอบตามสิ่งที่ผู้เป็นพ่อนั้นตบปากรับคำ
"พ่อของไอติมโทรหาเจทบอกว่ามีธุระสำคัญมาก มารับไม่ได้ เจทถึงได้มารับไอติมนี่ไง" ชายหนุ่มยืนจับไหล่ของหญิงสาวว่ากล่าวกับสิ่งที่ได้รับมอบหมายมาเล่าสู่เธอฟัง
"สงสัยพ่อจะลืมล่ะมั้ง...ถ้าอย่างนั้นก็กลับกันเถอะ" หญิงสาวไม่ได้สนใจมากมาย เธอสบายใจและยินดีที่มีเจทมารับส่ง เพราะอยากใกล้ชิดเขาเช่นกัน มันทำให้เธออุ่นใจกว่าการนั่งแท็กซี่กลับเพียงลำพัง
"อืม...แล้วไอติมหิวไหมล่ะกินข้าวก่อนเข้าบ้านไหม?" เมื่อเข้ามานั่งในรถพร้อมออกเดินทางชายหนุ่มจึงเอ่ยถามขึ้นเพราะห่วงใย มันชินกับการถามแบบนี้เพราะปกติก่อนเข้าบ้านเธอต้องร้องขอหาของกินแทบทุกครั้ง
"จะหิวได้ไงก็ไอติมเพิ่งกินเมื่อกี้เอง" หญิงสาวพูดขึ้นทำให้คนที่ฟังนั้นนึกตาม จากที่มีรอยยิ้มละมุนแปรเปลี่ยนเป็นนิ่งเรียบทันทีเมื่อภาพที่เห็นก่อนหน้า ทำให้เขาเกิดไม่พอใจมือชายอื่นแตะตัวผู้หญิงที่เขารักอยู่หลายหน
".........ใช่สิคงอิ่มเพราะกินกับรุ่นพี่คนนั้นมาแล้ว..........." ชายหนุ่มนิ่งเงียบชั่วครู่ก่อนสตาร์ทรถและขับออกจากบริเวณทันที อาการที่เป็นทำให้หญิงสาวที่นั่งข้าง ๆ นั้นงวยงง ทั้งที่เมื่อสักครู่ยังบอกรักกันหวานหยดมดไต่ แต่ทำไมตอนนี้ถึงดูเย็นชานัก
"เจทเป็นอะไร" หญิงสาวเอ่ยถามพร้อมกับเอื้อมมือสัมผัสลงไหล่หนาแข็งแรง เมื่อหลายนานทีกับการที่รถยนต์เคลื่อนที่ออกมาไกล แต่ชายหนุ่มที่นั่งข้าง ๆ เงียบสนิทผิดแปลก
"เปล่า" ชายหนุ่มให้คำตอบด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเฉย ปากพูดแต่สายตาจ้องมองตรงไปยังถนนดั่งคนตั้งใจขับรถ
"งอนเหรอ...แค่กินข้าวเอง ไม่งอนนะ...ไอติมง้อ" หญิงสาวพูดต่อเมื่อคนที่งอนนั้นเฉยชาใส่ ส่งยิ้มหวานพร้อมกับซบหน้าลงไหล่หนาเป็นการง้อคนที่เง้างอน
"ชอบเป็นแบบนี้...ทำให้เจทใจอ่อนตลอด"
"ใจอ่อนแค่กับไอติมคนเดียวนะรู้ไหม?" หญิงสาวพูดต่อเมื่อเธอง้อคนตัวสูงสำเร็จ
"ครับ"
- Writer
