เขิน
1217 Words
...หนึ่งคนที่ยืนแอบยืนอยู่ในความมืดใช้ต้นไม้ใหญ่เป็นที่กำบังการมองเห็นจากผู้อื่น ทุกการกระทำของชายและหญิงเขาฝืนมองอย่างจับจ้องไม่วางตาแม้จะบาดลึกลงขั้วหัวใจ เขามองด้วยแววตาที่ราวโกรธ ผู้หญิงที่หมายตากำลังยืนจูบอยู่กับผู้ชายที่เพิ่งมีปากเสียงกันก่อนหน้า
"ผู้หญิงคนนี้กูต้องได้" ผู้ชายที่ดูอบอุ่นต่อหน้าหญิงสาว ความใสซื่อที่เธอนั้นหาช่องโหว่ไม่เจอ เพราะเธอนั้นมองโลกในแง่ดีและเขาที่เป็นรุ่นพี่ก็ไม่เคยแสดงทีท่าไม่ดีหรือมีพฤติกรรมที่ไม่น่าไว้ใจ เธอจึงวางใจในตัวเขาได้
...ชายหนุ่มรุ่นพี่กำสองมือแน่นอย่างเคียดแค้นกับภาพที่บาดลึกเต็มสองตา แม้ว่าจะอยู่ในความมืดสลัวแต่เงาเลือนลางก็มองออกได้ไม่ยากว่าชายและหญิงนั้นทำอะไรกัน คำพูดทั้งหมดที่พูดคุยเขาได้ยินมันชัดเจน ก่อนเดินออกมาจากหลังต้นไม้เมื่อรถยนต์ของเจทขับเคลื่อนออกไป เขาได้แต่มองตามหลังอย่างนึกชิงชังชายหนุ่มที่เป็นรุ่นน้องและมารหัวใจ ทั้งที่เขาหมายปองหญิงสาวไว้นานตั้งแต่ที่พบเจอกันในวันเปิดเรียนวันแรก ถูกใจตั้งแต่เจอในกิจกรรมรับน้อง พยายามเข้าหาด้วยความอ่อนโยนเพราะไม่อยากผลีผลามให้เธอตกใจ ด้วยใบหน้าที่สวยหวานจึงไม่อยากจะทำอะไรที่รุกเร้าเพราะเธอน่าทะนุถนอมกว่านั้น .... แต่ความล่าช้ามันทำให้เขาแทบหมดโอกาสแล้วในตอนนี้
"เมื่อมีของที่อยากได้เหมือนกันมันต้องแย่งชิง!" ชายหนุ่มรุ่นพี่พูดขึ้นอย่างตั้งมั่นเมื่อเขานั้นต้องการที่จะครอบครองไอติมเหมือนกัน แต่กลับโดนปาดหน้าไปเสียก่อน หากเขาไวกว่านี้คงไม่พลาดที่จะมีเธอเคียงข้างเป็นแน่
********************
"เจท...แวะร้านนั้นให้หน่อยสิ" หญิงสาวที่มองเห็นร้านบะหมี่ริมทางชี้นิ้วบอกจุด สั่งการให้ชายที่ขับรถให้หยุดจอด เพราะเธอต้องการจะซื้อเมนูที่เธอโปรดปราน
"หิวเหรอ?...ไหนบอกกินอิ่มมาแล้วไง" ชายหนุ่มทักท้วงแต่ก็ยอมจอดตามที่หญิงสาวนั้นสั่ง
".....ปะ" เธอไม่ตอบอะไรมากส่งยิ้มหวานก่อนจะเอ่ยชวนเมื่อเจทนั้นจอดรถยนต์สนิท และเปิดประตูลงจากรถโดยที่ไม่รอเขา
"เดี๋ยวสิไอติม!" ชายหนุ่มที่ยังคงคาดเข็มขัดตั้งตัวไม่ทันกับอารมณ์ของหญิงสาวที่เริ่มเอาแต่ใจ
"เจทช้าอ่ะ...เร็วสิ" หญิงสาวที่หาที่นั่งได้เอ่ยตำหนิเมื่อชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งตามมาก่อนจะหย่อนก้นนั่งลงตรงข้าม เธอส่งยิ้มจนตาหยีให้เขา สองมือประสานสอดใต้คางจ้องมองหน้าคนที่หน้าบึ้งด้วยรอยยิ้ม
"อย่ามายิ้มแบบนั้นนะ" ชายหนุ่มต่อว่าเมื่อตอนนี้หางตาของเขามองเห็นใครต่อใครมองมาที่เธอด้วยรอยยิ้ม...ทั้งที่เจ้าของรอยยิ้มนั้นยังไม่รู้ตัว
"อ้าว...แล้วไอติมต้องยิ้มแบบไหนล่ะ?" หญิงสาวหุบยิ้มสวยทันทีเมื่อชายหนุ่มเพื่อนเกลอ ที่เธอเลื่อนสถานะให้เป็นเเฟนพูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม
"ไม่ต้องยิ้ม...หุบเดี๋ยวนี้เลย เจทไม่ให้ยิ้ม!" ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับเอื้อมมือหนาบีบแก้มของหญิงสาวอย่างหยอกเย้า
"เจท!! งื้อ ปล่อยๆ ...เจทไอติมเจ็บแก้ม" หญิงสาวยู่หน้าพลางต่อว่า เมื่อมือหนาของเจทบีบกำจนปากของเธอยู่แทบชิดกันไปอีกฟากฝั่ง
" :) แล้วคิดไงมานั่งในนี้ล่ะหรือว่าหิว" ชายหนุ่มปล่อยมือจากแก้มสวยให้เป็นอิสระ ยกยิ้มลึกจนเห็นลักยิ้มลึกตรงกลางแก้ม ก่อนจะเอ่ยถามคนตรงหน้าอย่างสงสัย
"......อ่าบะหมี่หน้าตาน่ากินมาแล้ว....ขอบคุณนะคะ" หญิงสาวไม่สนใจในคำถามของเจท แต่กลับสนใจชามบะหมี่ที่ถูกวางตรงหน้าแสดงความดีอกดีใจตื่นเต้น เหมือนกับเด็กที่ได้ของเล่นและขนมที่ถูกใจ
"โธ่...เจอของกินไม่คิดจะสนใจกันสักนิด" ชายหนุ่มเอนหลังพิงกับพนักเก้าอี้กอดอก พูดออกไปอย่างคนน้อยใจเมื่อหญิงสาวให้ความสนใจสิ่งอื่นมากกว่าตัวเอง
"ขี้น้อยใจจัง...อ่ะ!" หญิงสาวพูดแซวด้วยรอยยิ้ม แต่อีกคนนั่งบึ้งตึงจ้องมองหน้าเธอเท่านั้น ก่อนจปรายสายตาลงต่ำจ้องมองหน้าชามบะหมี่ที่ถูกมือสวยเลื่อนมาหยุดตรงหน้าพร้อมกับการปรุงรสให้พร้อมสรรพ
"...คืออะไร?" ชายหนุ่มมองชามบะหมี่แล้วเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ
"กินสิ...ไอติมสั่งมาให้" หญิงสาวพูดบอกเพราะเธอรู้ว่าเขานั้นคงยังไม่ได้ทานมื้อเย็นเป็นแน่ "ไอติมรู้ว่าเจทคงยังไม่ได้ทานอะไรก่อนที่จะมารับไอติมใช่ไหม?"
"ไอติมรู้ได้ไง" ชายหนุ่มถามต่อ
"รู้สิ...เพราะเจทเป็นคนเดียวที่ไอติมใส่ใจ" หญิงสาวหยอดคำหวานใส่ อยากเอาใจและอยากรู้ว่าผู้ชายตัวโตอย่างคนตรงหน้าจะเขินเป็นไหม
"....อะไรของไอติมเนี้ย!!" ชายหนุ่มที่ใบหน้าเห่อร้อน แก้มเริ่มเปลี่ยนสีเพราะเขินอายต่อคำพูดหวานที่หญิงสาวเปรยออกมา ทำเอาผู้ชายตัวโตอย่างเขาไปแทบไม่เป็น หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดร่วงจากอก
"เขินเหรอ?" หญิงสาววางศอกลงกับโต๊ะ สองมือเท้าคางแล้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มกริ่มชอบใจกับกิริยาเขินอายของชายหนุ่มตัวโตตรงหน้า...ท่าทางเคอะเขินที่ดูน่ารักไปอีกแบบที่น้อยคนจะได้เห็นมัน
"เขินอะไรเล่า เจทเปล่าซะหน่อย" ชายหนุ่มก้มหน้าพูดพร้อมกับคีบเส้นบะหมี่ยัดเข้าในปาก ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามองหญิงสาวที่จ้องมองเขาอยู่ไม่วางตา
"ระวังบะหมี่ติดคอนะ" หญิงสาวพูดขึ้นพลางลอบยิ้ม
"แค่ก แค่ก แฮ่ก" เพียงสิ้นประโยคที่หญิงสาวพูดออกมา ชายหนุ่มตัวโตก็สำลักบะหมี่ทันทีเหมือนดั่งฟ้ากลั่นแกล้ง
"เอ้า!! พูดไม่ทันขาดคำสำลักซะแล้ว...อ่ะน้ำ คิกคิก" หญิงสาวนึกขำที่เจทนั้นสำลักบะหมี่หน้าดำหน้าแดง จึงแกล้งพูดแซวแล้วยื่นแก้วน้ำให้
"ก็ไอติมอ่ะ...อย่าแซวสิ" ชายหนุ่มพูดดั่งต่อว่าเมื่อหญิงสาวใบหน้าสวยเปื้อนยิ้มจ้องมองเขาอยู่ตลอดเวลา และไม่วายจะสรรหาคำแซวให้เขาได้อายอยู่ร่ำไป
"อ่ะ อ่ะ...ไอติมไม่แกล้งแล้ว เจทรีบกินให้อิ่มจะได้กลับบ้านกันเดี๋ยวจะดึก ส่งไอติมแล้วต้องขับรถกลับบ้านอีก" หญิงสาวพูดตัดบทแล้วปล่อยให้คนตัวใหญ่ได้ทานบะหมี่อย่างตั้งใจ...
"แล้วไอติมไม่กินเหรอ? ชอบไม่ใช่เหรอ?" ชายหนุ่มที่ปากยังเคี้ยวเส้นบะหมี่เอ่ยถามเมื่อนึกขึ้นได้
"ชอบเจทอะเหรอ" หญิงสาวยังไม่วายแซวต่อ
"ไอติม~~~" ชายหนุ่มพูดขึ้นเสียงยานเขาอายหน้าร้อนผ่าวทุกครั้งกับคำแซวของเธอที่เอ่ยมา.....
*****14
- Writer
