When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Fifty-eight Sobrang payapa n'ya sa loob ng kabaong. Habang pinagmamasdan ko si papa ay may isa akong nasabi kay Top na nasa tabi ko lang. "Matagal na nga talaga siyang handa, Top. Matagal na n'yang gustong magpahinga. Pero sa huling pagkakataon ay tiniyak pa rin n'yang okay ako." "Nasilayan pa n'ya si Coby." "Hinintay n'ya pa akong makapanganak at nabuhat n'ya pa ang apo n'ya." "Tignan mo, Inda. Sobrang payapa ng mukha n'ya. Para pa siyang nakangiti." Napangiti ako. Totoo ang sinabi nito. "Tiniyak lang n'ya na iyon ang huling alaala na matatandaan ko kapag siya ang nasa isip ko. Iyong nakangiti n'yang mukha, Top." "Masaya siyang umalis, Inda." "Oo. Alam ko iyon, Top." Napabuntonghininga ako. Umuwi kami ni Coby na ang inabutan namin dito sa bahay ay ang lamay ni papa.