แอ๊ด! เสียงประตูห้องถูกเปิดออก วินกับบัวตองจึงหันไปมองด้วยความตกใจเบิกตากว้างด้วยกันทั้งคู่เมื่อเห็นคนตรงหน้า
"คุณแม่!" วินเอ่ยขึ้น
"อธิบายมาว่าสิ่งที่แม่ได้ยิน มันไม่เป็นความจริง"เนตรนภามองหน้าวินกับบัวตองสลับกันไปมา
"ความจริงอะไรครับ มันไม่มีอะไรเลย ผมแค่เข้ามาคุยเรื่องงานกับบัวเท่านั้นเอง ใช่ไหม" วินหันไปถามหญิงสาวที่เอาแต่ยืนนิ่ง
"ค่ะ" รับคำพร้อมกับปาดคราบน้ำตาที่แก้มทิ้ง
"ร้องงมร้องไห้ขนาดนี้ แถมยังมีปากมีเสียงกันเสียงดังไปถึงข้างนอก ยังจะมาโกหกแม่อีก บอกมามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่"
"ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ คุณแม่" บัวตองยังคงปฏิเสธ
"วินทำอะไรน้อง บอกความจริงแม่มาเดี๋ยวนี้!"
"ผมไม่ได้ทำอะไรทั้งนั่นแหละ"
"ไม่ทำอะไรแล้วบัวจะท้องได้ยังไง แม่ได้ยินเต็มสองหู ว่าวินบอกให้บัวเอาเด็กออก แม่ไม่คิดเลยนะว่าวินจะเป็นคนใจร้ายใจดำขนาดนี้" เนตรนภามองหน้าลูกชายด้วยควา
