น้ำเสียงเย็นเยียบที่ดังมาจากด้านหลัง ทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีน้ำแข็งก้อนหนึ่งลูบลงกลางแผ่นหลังก่อนที่บางอย่างที่อุ่นอ้าวจะนาบลงมาแล้วรั้งตัวเธอเข้าหาเขาจนแนบชิดตัวเขา
คีตะ
“มึงเนี่ยนะ ตอนไหนวะ”
“ไปกันเถอะ หิวแล้ว”
ป๊อปลอบกลืนน้ำลายอึกหนึ่งลงคอ เมื่อเห็นสายตาของเขาที่มองลงมาสบตาเธอ สีหน้าของเขายังคงเรียบเฉยอย่างที่เป็นแต่กลับทำเธอใจเต้นแรงเมื่อเขาเอ่ยคำชวนนั้น
หิวแล้ว หิวอะไร
กิจกรรมร่วมรักที่เขาบริการเธอทั้งเมื่อคืนทั้งก่อนหน้านั้นยังติดตามันดุเดือดจนเธอลืมไม่ลง พอเห็นหน้าเขาภาพเหล่านั้นก็ฉายชัดขึ้นกว่าเดิม รู้สึกวูบวาบที่ท้องน้อยอย่างไม่มีสาเหตุ
“ค่ะ”
“กูคุยกับป๊อปอยู่” ไต้ฝุ่นท้วงเมื่อเห็นว่าตัวเองเหมือนจะเป็นอากาศไปแล้ว
มายืนสบตากันอะไรต่อหน้ากู ทั้งที่เขายังตกใจและสับสนอยู่ว่าสองคนนี้ไปรู้จักกันตอนไหน ที่ผ่านมาป๊อปคุยกับเขาตลอด
หรือจะเป็นช่วงที่เขากับเธอทะเลาะกัน ก่อนที่เขาจะไป
