ตอนที่ 1 เจ็บเพราะคนที่ไว้ใจ
ใครจะไปคิดว่าแฟนที่คบกันมานานจะไปมั่วกับน้องรหัสของตัวเอง…
“โทรมาทำไมอีก”
(ป็อบอยู่ไหน ฟังพี่ก่อนครับ)
“พูดมา”
ป็อบพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ความร้อนระอุยังลุกลามอยู่ในโพรงอกถึงแม้ว่าตอนนี้จะนั่งในห้องโดยสารที่เปิดเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ
(พี่ขอโทษ เมื่อคืนน้องเขามันอ่อยพี่ละพี่ก็เมามาก เลย...)
เลวสิ้นดี ยังกล้าไปโทษคนอื่น
“เ****นมาก ใช่ไหม”
(ป็อบ พูดกันดีๆ)
“มันไม่จำเป็นหรอกพี่ไต้ฝุ่น จะเมามากเมาน้อยถ้าคนมันคิดดีแต่แรกมันไม่ทำอย่างนี้หรอก เพราะจิตใต้สำนักมันชั่วทั้งคู่ถึงได้พากันไปทำอย่างนั้น”
(พี่ชอบเรานะ ไม่ได้ชอบน้องเขาเลย น้องเขาเข้ามาคุยกับพี่ก่อน)
ไอ้ผู้ชายหน้าด้าน ดีแต่โทษคนอื่นทั้งที่ตัวเองก็ชั่วช้าพอกัน
ที่ผ่านมาเธอคุยกับผู้ชายคนนี้ไม่เคยเห็นด้านนี้เลยนั่นอาจเป็นเพราะมันเอาแต่ด้านดีมาหลอกกัน นึกอยากขอบคุณด้วยซ้ำที่พากันเมาแล้วทำให้ได้เห็นด้านนี้
“ก่อนจะโทษเหล้า โทษคนอื่นลองส่องกระจกแล้วดูสันดานตัวเองก่อนเถอะ”
(ขอโทษ พี่รู้ตัวว่าทำผิด)
เธอถึงกลับหัวเราะขบขันเมื่อได้ยินอีกฝ่ายยอมรับว่าตัวเองผิด
(เราไม่เลิกคุยกันนะ ดีกันนะที่รัก)
เธออยากจะเอาข้าวเช้าที่ทานมาไม่กี่คำอาเจียนทิ้งเสียตอนนี้กับคำว่าที่รักของคนปลายสาย ก่อนหน้านี้ถ้าได้ยินมันก็คงหวานชื่นลื่นหูอยู่หรอกแต่ตอนนี้มันรู้สึกสะอิดสะเอียนเสียจนแทบทนไม่ไหว
“เราไม่ใช่แฟนกัน พี่จะไปเอากับใครมันก็ไม่ผิด แต่มันก็ไม่ควรเป็นคนใกล้ตัวป็อบ แล้วอย่ามาเรียกที่รักเลย จะอ๊วก”
(ป็อบ เมื่อคืนพี่พลาดไปจริงๆ ให้โอกาสแก้ตัวได้ไหม)
“ไม่จำเป็น”
(ป็อบครับ)
“ออ ที่จริงป็อบก็ไม่ได้คุยกับพี่คนเดียวนะ อย่าสำคัญตัวผิด”
พูดจบเธอก็กดตัดสายทันที
Typhoon : พี่จริงจังกับเรานะ
Typhoon : ขอโทษ
Typhoon : ป็อบครับ
Typhoon : ยกโทษให้พี่นะ ต่อไปพี่จะไม่ทำอีกแล้ว เรากลับมาคุยกันเหมือนเดิมนะครับ
Typhoon : พี่ไม่เชื่อหรอกว่าเราจะมีใครคนอื่นนอกจากพี่
โอ๊ย คนอย่างยายป็อบมันไม่มีปัญญาหาผู้ชายแล้วหรือไง
เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะกับประโยคนั้นแต่มันเป็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่โคตรจะเจ็บปวดกับตัวเอง ที่ผ่านมาป็อบก็คุยกับมันคนเดียวนั่นแหละ เวลาคุยกับใครเธอก็คุยแค่คนเดียว ที่พูดไปนั้นก็เพื่อให้เขาเห็นว่าเธอไม่ได้โง่
แต่เธอรู้ตัวว่าโง่มากก็วันนี้
Pop : ขอโทษนะ ทำไมต้องคุยคนเดียว พี่ก็ไม่ได้มีอะไรดีขนาดนั้น ก็ต้องมีตัวเลือกเป็นธรรมดา
ป็อบก็อยากจะตอกหน้ามันให้หงาย คนอยากป็อบมันจะแพ้ให้กับเรื่องโง่ๆ แค่นี้ไม่ได้หรอก ไม่มีทาง
Typhoon : แล้วมันเป็นใครล่ะ อย่ามาโกหกพี่ดีกว่า พี่รู้ว่าเราชอบพี่มาก งั้นเราไม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนี้
ชั่วไม่พอยังมั่นหน้ามากด้วย ไอ้ใต้ฝุ่น ไอ้ชั่ว!
Pop : อยากรู้จักเหรอ ได้สิ วันหลังจะพาไปทำความรู้จักนะ
ป็อบพิมพ์ข้อความนั้นเสร็จก็ออกจากหน้าต่างสนทนาด้วยความรู้สึกหงุดหงิด เธอเกลียดที่ผู้ชายคนนั้นรู้ว่าตัวเธอคุยกับมันคนเดียวแล้วก็ชอบมันมากขนาดไหน
แต่คอยดูเถอะว่าเธอจะหาผู้ชายคนอื่นมาตอกหน้ามันให้ได้ เอาที่มีดีกว่ามันเป็นร้อยเป็นพันเท่า ต้องตัวท็อปเท่านั้น ท็อปของอะไรก็ค่อยว่ากันอีกที
ฝ่ายนั้นก็ยังโทรและส่งข้อความมาขอโทษไม่หยุด เมื่อทนรำคาญเสียงพวกนั้นไม่ไหวหญิงสาวจึงปิดเครื่องไปเพื่อตัดปัญหา
ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!
ยอมรับว่าระหว่างที่คุยกันเธอเองก็รู้สึกดีกับใต้ฝุ่นไปมากแล้วเพราะผู้ชายคนนี้ดีกับเธอมากช่วงที่คุยกัน พาไปดูหนัง กินข้าว พาไปเที่ยวและเกือบจะมีอะไรกันหลายครั้ง แต่เพราะป็อบยังไม่พร้อมเขาเองก็ให้เกียรติกันมาโดยตลอด สร้างภาพว่าเป็นสุภาพบุรุษ
มันเลยทำให้ป็อบตกหลุมรักผู้ชายคนนั้นโดยไม่ได้เผื่อใจไว้ว่าจะมาเจอเรื่องอย่างนี้ พอเจอเข้ามันก็เจ็บเป็นสองเท่า
เพราะคนที่ทำเธอคือน้องรหัสและผู้ชายที่ตัวเองตกหลุมรัก ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นมันจะไม่รู้สึกแย่เท่าตอนนี้เลย