"Cehennemin dibine!"diye haykırarak evden çıktım. Çıkar çıkmaz kapının önünde bekleyen Onur'la karşı karşıya kaldım. Beni görür görmez bavuluma ve sırt çantama uzandı. Onları aldığında bir şey diyemeden babamın gür sesi kulaklarıma doldu.
"Nereye gittiğini sanıyorsun? Annen nerede!"diye öfkeyle bağırdığında tırnaklarım avucumu delecek kadar çok ellerimi sıktım. Ne söylenirdi? Onunla bir cümle konuşmak bile ne kadar zordu şimdi. Nefret ediyordum, ondan deli gibi nefret ediyordum ve bunu sonuna kadar hak ediyordu. Ona ihtiyacım yoktu. Kendi ayaklarımın üzerinde durabilirdim. Benim annem bugün benden vazgeçmişti, ben de babamdan vazgeçmiştim.
"Öldü!"diye haykırarak ona doğru döndüm."Öldürdün onu! Artık tamamen yalnızsın."
Yüzünde oluşan korkunun tek sebebi katil olduğunu sandığı içindi. An
