ตอนที่ 6
1663 Words
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
ร้านอาหารเรือนอร่อย
“พี่โกเมนวันนี้ลดากลับบ้านเย็นหน่อยนะคะ วันนี้ที่บริษัทฯ คงจะยุ่งเอาการอยู่ เพราะว่าท่านประธานคนใหม่จะมาตรวจงานที่บริษัทแห่งนี้เป็นครั้งแรก ที่บริษัทเขาก็เลยต้องเตรียมตัวกันมากหน่อย เห็นบอกว่าทำงานเก่งมากทุกอย่างต้องเป๊ะ”
เพชรลดาได้ย้ายออกจากที่พักในชุมชนที่ตนเองและลูกน้อยเคยพักอาศัยอยู่ตามคำสั่งของโกเมน และย้ายเข้ามาอยู่ที่ร้านอาหารเรือนอร่อยซึ่งมีที่พักอยู่ในส่วนด้านหลังของร้าน ซึ่งมีความสะดวกสบายเป็นอย่างมาก ที่สำคัญหญิงสาวได้อยู่ร่วมกับพี่ชายอีกครั้งหนึ่งแถมยังปลอดภัยอีกด้วย
และที่สำคัญเพชรลดายังได้ชวนป้าแมวให้มาอยู่ด้วยกันกับหญิงสาวโดยจ้างให้มาเลี้ยงน้องเพชรโดยเฉพาะ ซึ่งเรื่องนี้โกเมนเองก็เห็นด้วยหากว่าป้าแมวนั้นเต็มใจมาอยู่กับพวกเขา ซึ่งป้าแมวเองก็ไม่มีปัญหาเพราะว่าก็ตัวคนเดียวและรับจ้างซักผ้าและเลี้ยงน้องเพชรอยู่กับบ้านเท่านั้น
“เจ้านายเป็นฝรั่งอีกแล้ว แล้วอย่างนี้ถ้าใครทำงานไม่ถูกใจขึ้นมามิถูกไล่ออกกันหมดเหรอ แต่ไม่เป็นไร ถ้าเขาไล่ลดาออกก็ออกเลยพี่เลี้ยงน้องได้สบายมาก ส่วนน้องเพชรไม่ต้องห่วงถ้าลูกค้าไม่มากเดี๋ยวพี่จะมาช่วยป้าแมวเลี้ยงเอง”
โกเมนรักหลานชายตัวน้อยมาก ว่างเมื่อไหร่ต้องเดินเข้ามาอุ้มมาหอมน้องเพชรอยู่ตลอด บางครั้งก็พาเดินอุ้มออกไปเดินเล่นที่หน้าร้านให้ลูกค้าภายในร้านได้ชักภาพถ่ายรูปกันเป็นประจำ จนตอนนี้น้องเพชรกลายเป็นขวัญใจของลูกค้าสาวๆ ไปเสียแล้ว
“คงไม่ถึงกับไล่ออกหรอกมั้งคะ”
“บริษัทฯ ที่ลดาทำอยู่นี่มันทำเกี่ยวกับอะไรนะพี่จำไม่ได้อ่ะ”
โกเมนถามน้องสาวอีกครั้งเพราะนึกไม่ออกว่าเพชรลดาทำงานบริษัทเกี่ยวกับอะไร
“แก่แล้วแก่เลยจริงๆ นะเนี่ยพี่โกเมนเนี่ย บริษัทฯ ที่ลดาทำงานอยู่ตอนนี้ชื่อว่าบริษัท K&K กรุ๊ป เป็นบริษัทเดินเรือของอังกฤษ แล้วก็นำเข้าสินค้าแบรนด์เนมต่างประเทศเกือบทุกชนิด และที่ทำกำไรให้กับบริษัทมากที่สุดก็คือเครื่องประดับอัญมณีทุกชนิดและรถหรูราคาแพงค่ะพี่โกเมน แล้วน้องสาวของพี่คนนี้ก็ทำงานในตำแหน่งเจ้าหน้าที่ประสานงานฝ่ายต่างประเทศด้วยค่ะ บอกเสียงดังฟังชัดขนาดนี้แล้วจะจำได้มั้ยคะ”
เพชรลดาป้องปากแล้วตะโกนบอกกับโกเมนดังๆ จนชายหนุ่มถึงกับร้องโวยวายขึ้นมาด้วยความตกใจที่อยู่ๆ น้องสาวของเขาเล่นพิเรนทร์เช่นนี้
“เฮ้ย! เบาๆ ก็ได้ ขี้หูสะเทือนหมดแล้ว ไปๆ จะไปทำงานก็รีบไปเลย” โกเมนออกปากไล่ให้น้องสาวรีบไปทำงานในทันที
“ถ้าอย่างนั้นลดาไปทำงานก่อนนะคะ ไปน้องเพชรไปหาป้าแมวดีกว่าลูก”
พูดพลางพร้อมกับอุ้มลูกน้อยเดินไปหาป้าแมวที่มารอเลี้ยงเด็กชายตัวน้อยอยู่ที่ห้องรับแขกแล้ว
“วันนี้ลดาอาจกลับเย็นหน่อยนะคะ แต่พี่โกเมนจะมาช่วยป้าแมวเลี้ยงด้วย”
“โอย ไม่ต้องช่วยเลี้ยงหรอก ป้าเลี้ยงน้องเพชรคนเดียวได้ น้องเพชรเลี้ยงง่ายจะตายไป แค่นี้ป้าก็จะเป็นง่อยอยู่แล้ว มันสบายเกินไป ให้พ่อโกเมนเขาดูแลลูกค้าไปเถอะ จ้างป้ามาแล้วป้าก็อยากทำงานให้คุ้มกับเงินค่าจ้างนะหนูลดา”
เพชรลดาไม่พูดว่าอะไร หญิงสาวได้แต่ยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างอ่อนหวานก่อนจะก้มลงหอมแก้มยุ้ยของลูกชายตัวน้อยอย่างแสนรัก
“แม่ไปทำงานก่อนนะครับน้องเพชร”
บริษัท K&K กรุ๊ป
ห้องประชุมใหญ่ของบริษัทถูกเปิดใช้เพื่อเป็นการต้อนรับท่านประธานที่เดินทางมาจากอังกฤษเพื่อมาประจำอยู่ที่สาขาในเมืองไทย เพชรลดาเดินเคียงคู่เข้ามาภายในห้องประชุมใหญ่กับเอริยาเพื่อนสาวคนสนิทที่ทำงานอยู่ในแผนกประสานงานฝ่ายต่างประเทศเหมือนกัน ในมือของทั้งสองหอบแฟ้มเอกสารที่จะใช้ในการประชุมครั้งนี้มาด้วย
“ขอบใจนะลดา อุตส่าห์ช่วยแก้วเอาเอกสารพวกนี้มาน่ะ”
“เรื่องแค่นี้เอง เล็กน้อยน่า แก้วอย่าลืมสิว่าลดาเองก็อยู่แผนกนี้เหมือนกันนะ”
เพชรลดาพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้เพื่อนสาว เพชรลดากับเอริยามีความสนิทสนมกันมากเนื่องจากหญิงสาวทั้งสองได้เข้ามาทำงานที่บริษัทนี้ในเวลาเดียวกัน แถมยังอยู่แผนกเดียวกันอีก และอายุก็อ่อนเดือนกว่ากันอยู่เพียงแค่สองเดือนเท่านั้น
“แหม...อยากเห็นหน้าท่านประธานจังเลย ไม่รู้ว่าจะหนุ่มหรือว่าแก่เนอะ แต่ถ้ายังหนุ่มยังแน่นอยู่ละก็แก้วก็อยากจะแจกใบสมัครขอเสนอตัวเป็นแฟนไม่รู้ว่าท่านจะรีบพิจารณาหรือเปล่า คิดแล้วก็อยากจะเห็นหน้าเร็วๆ จังเลย”
เอริยาพูดพร้อมกับหลับตาพริ้มแล้วจินตนาการถึงท่านประธานในความคิดของตนเองว่าจะมีรูปร่างหน้าตาเป็นเช่นไร เพชรลดาที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ได้แต่ส่ายหน้าไปมากับความช่างฝันของเพื่อนสาวคนนี้เสียจริง ก่อนจะรีบสะกิดเรียกเมื่อเห็นว่าพี่อมรศรีหัวหน้างานที่คราวนี้ผู้จัดการมอบหมายให้มาดูแลการประชุมในครั้งนี้เดินเข้ามาดูความเรียบร้อยของสถานที่
“แก้ว! แก้ว! พี่อมรศรีมา!”
“ห๊ะ! พี่อมรศรีมาเหรอ”
“เป็นไงจ๊ะ ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่มั้ย”
อมรศรีถามถึงความเรียบร้อยของงานที่สั่งให้สองสาวมาจัดการ
“เรียบร้อยดีค่ะ ไม่มีอะไรน่าห่วงหรอกค่ะ” เอริยาบอกกับหัวหน้างานเสียงใสทั้งใบหน้าและรอยยิ้ม
“อ้อ พี่มีเรื่องจะบอกกับเราสองคนด้วยนะ คือพอดีอาคมเขาเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดไส้ติ่งเมื่อคืนนี้คงทำหน้าที่ล่ามและคอยเทคแคร์ท่านประธานไม่ได้ พี่เห็นว่าลดากับแก้วใช้ภาษาได้ดีก็เลยอยากจะให้ช่วยมาเป็นล่ามและก็คอยอำนวยความสะดวกให้กับท่านหน่อยจะได้หรือเปล่าจ๊ะ”อมรศรีบอกความต้องการของตนเองออกไปทันที
“แล้วต้องใช้ถึงสองคนเลยเหรอคะพี่อมรศรี”เพชรลดาถามอย่างสงสัย เพราะงานนี้ใช้ล่ามเพียงคนเดียวก็น่าที่จะเพียงพอแล้ว
“คือคนหนึ่งพี่จะให้ดูแลท่านประธานโดยตรงน่ะจ้ะ ส่วนอีกคนก็จะเป็นบอดี้การ์ดของท่านเพราะว่าท่านไม่มีผู้ติดตามมาด้วยมีเพียงบอดี้การ์ดคนเดียว ท่านไม่ชอบไปไหนมาไหนเป็นขบวน อีกอย่างถ้าหากพี่ให้เราคนใดคนหนึ่งไปอยู่กับผู้ชายอีกสองคนถึงแม้จะรู้ว่าเป็นเจ้านายเรามันก็น่าเกลียดอยู่น่ะจ้ะ ลดากับแก้วคงเข้าใจความหมายที่พี่บอกนะจ๊ะ อีกอย่างเผื่อว่าท่านต้องการที่จะออกไปเที่ยวหรือว่าไปที่ไหนแก้วกับลดาก็จะช่วยท่านได้ในเรื่องนี้ แต่พี่ว่าไม่น่าจะเกินอาทิตย์หรอกจ้ะ ก็จนกว่าอาคมจะสามารถกลับมาทำหน้าที่นี้ได้น่ะ”
อมรศรีพูดไปก็หน้าแดงไป ด้วยเพราะตนเองนั้นคิดไปไกลมากกว่าลูกน้องสาวทั้งสองคนแล้ว
“อ้อ อย่างนี้นี่เอง แก้วเข้าใจแล้วล่ะค่ะ เอาไงดีลดา งานนี้อาจต้องมีการพาเจ้านายเที่ยวด้วยนะ”
เอริยาพยักพเยิดหน้าให้กับเพื่อนสาวว่าคิดอย่างไรกับเรื่องนี้
“สำหรับลดาถ้าตอนกลางวันก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้ากลางคืนด้วยคงต้องคิดมากหน่อยว่าสถานที่ที่ท่านประธานอยากไปน่ะมันเป็นที่ไหน ถ้าไม่ล่อแหลมมากนักลดาก็ทำได้ แล้วแก้วล่ะติดขัดอะไรหรือเปล่า” เพชรลดาถามความคิดเห็นของเพื่อนรัก
“สำหรับแก้วนั้นไม่มีปัญหา ยินดีรับใช้พี่อมรศรีทุกอย่างค่ะ” พูดพร้อมกับถอนสายบัวให้อย่างงดงาม
“แหม เรานี่น่ะยัยแก้ว ดูทำเข้าสิ เป็นอันว่าเธอสองคนตกลงรับงานนี้นะ เออ พี่ลืมบอกไปว่าถ้าหากท่านประธานต้องการไปเที่ยวหรือไปไหนนอกเหนือเวลาทำงานแล้วให้เธอสองคนไปเป็นไกด์ให้ แก้วกับลดาก็จะได้โอทีในวันนั้นไป แล้วถ้าเป็นวันหยุดก็สองแรงนะจ๊ะ และจะเป็นอย่างนี้ไปจนกว่าอาคมจะกลับมาทำงานได้ตามเดิมน่ะจ้ะ ตกลงตามนี้นะจ๊ะ เดี๋ยวไม่เกินสิบโมงท่านประธานก็จะมาถึง พี่ไปก่อนล่ะ”
อมรศรีพูดจบก็เดินยิ้มออกไปจากห้องเมื่องานต่างๆ เรียบร้อยและลงตัวหมดทุกอย่าง รอเพียงท่านประธานมาถึงที่บริษัทฯ เท่านั้น
“โห ได้โอทีด้วยอ่ะลดา แก้วช๊อบชอบ”
เอริยาร้องออกมาเสียงดังพลางยกชูสองแขนขึ้นพร้อมกับย่อตัวลงโบกสะบัดข้อมือไปมาอย่างดีใจ ที่งานนี้ได้มีโอกาสต้อนรับท่านประธานอย่างใกล้ชิดแล้ว ยังได้โอทีอีกด้วย จะไม่ให้ดีใจได้อย่างไรล่ะ ในเมื่อโอทีของบริษัทที่ได้มันน้อยซะที่ไหนล่ะ
“เบาๆ หน่อยแก้ว พี่อมรศรียังเดินไปไม่ได้ไกลเลย เซี้ยวใหญ่แล้วนะ”เพชรลดาเองก็อดหัวเราะให้กับท่าทางของเพื่อนสาวไม่ได้
ก่อนจะดึงมือเพื่อนสาวให้ออกไปจากห้องประชุมเพื่อที่จะได้ไปเตรียมตัวกับงานใหม่ที่เพิ่งได้รับมอบหมายมาอย่างสดๆ ร้อนๆ ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง
- Writer
