Kabanata4
979 Words
Napamura si Francisco at itinaas lang ang kamay sa ere. Kinapa ng isang lalaki ang katawan niya at nakuha sa bulsa niya ang isang puting pakete, na sa tingin ko ay druga.
.
My goodness! Heck! He's a user? Ano pa ba ang hindi ko alam sa kanya?
.
Alam ko naman na baliw siya magsalita. Pero hindi ko inakala na hahantong sa ganito ang lahat. Nalito akong tinitigan si Francisco at ngumiti lang siya sa akin. Nagyakapan na ang dalawang bakla sa gilid, na parang takot na takot.
Pinosas nila agad si Francisco at may iilang pulis na dumating na. Ngayon naka-uniporme na sila. Samantala ang tatlo kanina ay naka civilian lang.
"Hang-on. T-teka lang! Hindi niyo dapat - "
"Kasali ba ang babaeng 'to?" tanong ng isa sa kanila at kinabahan na ako.
"No. Don't touch her. She's my fiancée," baritoning boses nang isang lalaki na kakapasok lang din.
Napako agad ang paningin ko sa kanya.
He's walking with confidence towards me. We stared and my heart jolted. Nanlamig ako at nanayo ang balahibo sa katawan ko. He's lion gaze eyes are like burning in fire. Madilim at puno ng sekreto ang ma mata nito.
"Hello, my love." Dumampi agad siya nang halik sa labi ko at mas kinabahan na ako.
I shut my eyes, and I felt a sudden flick that's coming inside my chest. I felt like a bucket of cold water was thrown at me.
Mabilis lang ang dampi na halik na ginawa niya, pero bakit kakaiba ito sa akin. Hindi na tuloy ako makagalaw ngayon at parang nanginig na ang tuhod ko.
"I'm sorry, my love. It took me a while," he whispered.
What? My love? Sinong my love niya? Ako!?
Namilog na ang mga mata kong tinitigan siya.
There was no sympathy nor care for the way he stared at me. His eyes are fiery and wild. I swallowed hard, and I trembled. Mabilis lang niyang inilagay ang kamay niya sa baywang ko at parang nahipnotismo na ako.
"Sweetie pie? My sweet ice cream honey bunch? What fiancée? Sa akin magpapakasal si Viola at hindi sa lalaking ito!" kunot-noo na reklamo ni Francisco.
Nakuha pa niyang mag-reklamo sa kabila ng posas niya sa likod at hawak nang dalawang lalaki sa katawan niya.
Napalunok na ako nang maramdam ang higpit na pagkakahawak ng lalaki ngayon sa baywang ko. Nagtitigan silang dalawa ni Francisco at nalito ako.
I don't know what's happening right now.
Am I dreaming? Are we filming? If so, I want the director's cut right now.
Oo, tama, shooting lang ito ng pelikula ni Francisco. Biro lang ang lahat ng ito at hindi ito totoo.
Kumalakas ako mula sa pagkakahawak niya sa akin at itinulak ko siya. But to my surprised his body was like a steel iron. Ang tigas! At hindi umepekto ang pagtulak ko sa kanya. Tinitigan niya agad ako at walang ngiti sa labi nito. Napakurap ako at nilingon ang paligid.
I'm trying to look if everything was a set up. Pero wala akong makita ni isang camera man lang.
God! Ibig sabihin totoo ang lahat ng ito?
What the. . .who the hell is he?
"You! H-hindi kita kilala!" Pilit na tugon ko at parang umurong pa ang dila ko sa kanya.
Matapang ako. Pero ewan ko ba! There's something on him that I am not comfortable with and he's a stranger to me, a complete stranger. Hindi ko siya kilala at wala akong alaala sa kanya.
His jaw clenched while staring at me, and he looked at me seriously. He was so close that I could smell the minty taste coming out of his mouth.
"Penelope Viola Altera. DOB, October 8, 1994. Was born in Italy and - "
"Who the hell are you?" pinutol ko na agad siya at hindi na pinatapos pang magsalita.
Lumapit na agad ang isang opisyal na police sa paningin ko at natahimik na ako.
"She's with me and I can testify that I am her legal fiancé, Mr Bustamante," buong boses niya.
They stared and the police head nodded. Initusan niya agad ang mga tauhan niya na dalhin ni Francisco sa sasakyan na. Hanggang sa isa-isa sa kanila ay lumabas na. Parang nabunutan ako ng tinik dahil wala na ang mga pulis sa harapan ko.
"My goodness! Sabi ko na nga ba eh. Alam ko talaga na may illegal na ginagawa iyang si Francisco," tugon ni Tekla.
"Nakakatakot naman," si Mika.
"Mabuti na lang at to the rescue and fiancee mo, girl!" si Tekla na panay titig sa lalaking katabi ko ngayon.
Natauhan agad ako at napakurap na! Nakalimutan ko agad ang lalaking ito, dahil sa sobrang kaba ko kanina. Kaya napalingon ulit ako sa kanya.
"Thank you for saving me. But no, thank you!" agad na talikod ko. Lumapit na ako kay Kakay at agad na kinuha ang bag ko.
I can hear him smirked. Inis ko pang tinitigan ang dalawang bakla na nakangiting nakatitig sa baliw na lalaking ito! Lalabas na sana ako, pero humarang ang dalawang gwardiya sa harapan ko.
Galit ko silang tinitigan, pero hindi man lang sila umurong sa titig ko.
"The hell! Wala na ang amo niyo rito. Get out of my way!" sigaw ko. Pero baliwala lang ito at nakatitig lang sila sa lalaking nasa likod ko ngayon.
Okay, I get it. Ang akala ko mga tauhan sila ni Francisco, hindi pala! Kaya inis ko siyang nilingon sa likod ko. Pero umurong ang titig ko, nang makita na nasa harapan ko lang siya at halos sumubsub na ako sa dibdib niya. Ang gaga ko na talaga!
"It's okay. Let her out," utos niya.
"Okay, boss," tugon nila.
Hindi ko alam, pero naghalo ang inis at galit sa loob ko habang tinititigan siya. I glared at him and he just smirked again!
"Kakay!" tawag ko sa kanya habang papaalis sa area.
.
C.M. LOUDEN
- Writer
