Chapter Twenty-one

2218 Words

Chapter Twenty-one             “Seraphiel,” napatingin ang anghel sa nagsalita at napatayo nang makitang ang Panginoon pala ang nasa kanyang likuran.  “Kayo po pala, Panginoon,” sabi niya at yumuko siya, tanda ng kanyang paggalang. Sumenyas ang Panginoon at muli na siyang tumayo. Nasa likod siya ng abandonadong silid-aklatan at doon nagpapahinga. Simula ng tagpo nila Berachiel at Gabriel sa pahingahan nila ay ayaw na niyang makita ang mga anghel lalo na si Gabriel. Masama pa rin ang loob niya dahil sa sinabi nito na palitan na sila Michael, Raphael at Uriel. “Anong ginagawa mo dito?” tanong sa kanya. “Wala naman po. Nagpapahinga lang po,” sagot niya. Umupo ang Panginoon sa isang mahabang upuan at sumenyas sa kanya na maupo sa tabi niya. Nag-aalangan man ay umupo na din siya sa tabi n

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD