ชีวิตผมที่ไม่มีมันตลอดสามวัน ยอมรับว่ามีความสุข
ส่วนพ่อผมน่ะเหรอ ไม่พูดกับผมตั้งแต่วันนั้น พ่อรู้ว่าผมทำอะไรซึ่งผมก็ไม่ปฎิเสธ ผมทำมันจริงๆ ผมโดนพ่อตบอีกครั้ง โดนบ่อยๆจนผมจะเริ่มชินแล้ว ผมยืนอยู่ตรงพื้นถนนหน้าบ้านพร้อมพ่นควันบุหรี่ออกจากปาก ชีวิตของผมมันช่างแสนสุขเหลือเกิน เพราะไม่เห็นหน้าพวกมันสองแม่ลูกมาสามวันแล้ว
ผมร้องเสียงดัง เมื่อรถมันพุ่งเข้ามาหาผม
บรืนนนนนนน!!! เอี๊ยดดดดด!!!
เสียงล้อเสียดสีกับพื้นถนนจนเกิดเสียงดัง เพราะแรงเบรก เป็นรถพ่อผมที่พุ่งมาจนผมหลบแทบไม่ทัน อีทองคำเปลวเดินลงมาจากรถ มันมองหน้าผมด้วยแววตาลุกโชน แต่หน้ามันนิ่งขัดกับแววตาของมันมาก มันขับรถพ่อมามันทำให้ผมโมโหมาก
นี่มันจะเอาทุกอย่างหมดจริงๆหรือไง
“ดวงแข็งดีนี่ กูนึกว่าจะตายไปแล้วซะอีก”
“กูจะตายได้ยังไง กูยังไม่เห็นหายนะของมึงเลย”
“มึงนั่นแหละที่จะหายนะ ถ้ามึงไม่ออกไป อีร่าน”
“หึหึ แต่มึงมันเลว”
“กูกับม
