“น้องโฮมน่ารัก แกหน้าเหมือนหมอมากระ แก้วก็น้อยใจว่าทำไมหมอดูไม่ออก” แก้วใสเอ่ย “ฉันคิดว่าหน้าคล้ายฉันตอนเด็กๆ แต่ฉันแค่ไม่กล้าคิดว่าเขาเป็นลูกฉันเพราะเธอบอกเธอมีครอบครัวแล้วไง” หมอไฮน์เอ่ย “หมอดีใจมั้ยค่ะที่จู่ๆก็มีน้องโฮม หรือหมอ..” “อย่าคิดอะไรไม่ดีนะแก้วใส ฉันดีใจซิที่มีลูก ฉันมีลูกกับคนที่ฉันนัก แต่แต่เสียใจที่ไม่มีโอกาศได้ดูแลเขาตั้งแต่ตอนที่เธอท้อง” หมอไฮน์เอ่ย “หมอ...” “ตอนนี้นมเธอดันอกฉันจนฉันขนลุกไปหมดแล้ว ถ้าฉันต่ออีกรอบ ไหวมั้ย” หมอไฮน์เอ่ย “มะ..หมอไหวเหรอค่ะ เมื่อกี้...” “สำหรับเธอ มากกว่านี้ก็ไหว” “อื้ออออ” “ขอเอาอีกรอบนะ” “อ๊างงงง” บทรักที่เพิ่งจบลงกลับเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง หลังสุขสมต่างพากันหลับสู่ห้วงนิทราจนกระทั่งเช้า บ้านสแน็ป-ของขวัญ “เอาตาหนูไว้กับพ่อก็ได้ เดี๋ยวพ่อเลี้ยงให้” สแน็ปเอ่ย “เรื่องเห่อไม่พ้นพี่จริงๆนะคะ” ของขวัญเอ่ย “หลานพี่นิ ฟ่อดดดด” “โฮมจะอ