Episode 7

1324 Words
I IGNORED his message. Kahit na may warning na siya ay hindi ko pa rin iyon pinansin. As soon as nakarating ako sa bahay ay kaagad akong nagbihis ulit at nagpaganda. I need to look attractive nang sa gano'n ay baka magbago pa ang isip ni Rhyzon. Dali-dali akong lumabas ng apartment at naghintay ng masasakyan. Pero kung minamalas ka nga naman, o! I saw Jordan—standing beside his car and cleaning it—grinning at me while rubbing his crotch. Naka-boxers lang siya at wala nang ibang suot pa kaya hindi ko maiwasang ma-distract sa ginagawa niya. Hindi ko siya pinansin dahil una sa lahat, hindi niya deserve ang attention ko. "Psst!" I played deaf. Bahala siya mamatay kakasitsit sa akin. Bwisit siya. Kung kating-kati na siyang makadutdot, maghanap siya ng iba! Kung sobrang sensitive lang talaga ako? Ini-report ko na sa pulis ang ginagawa niya sa akin. Pero hindi, e, kaya pasalamat siya. "Psst! Sibley!" Inilabas ko ang cellphone ko at nagkunwaring may ginagawa. f**k, bakit kasi ang tagal dumaan ng taxi or kahit pedicab man lang? Lumayo ako nang bahagya sa kinaroroonan ni Jordan dahil hindi ko na talaga kaya ang ginagawa niya. "Sibley, pagbigyan mo na ako, o! Isang round lang," libog na libog na saad nito kaya napapikit ako sa inis. Itinago ko sa purse ko ang cellphone ko at inis na tinignan si Jordan. Wala akong pakialam kung hinihimas niya ang p*********i niya habang nakatingin sa akin at nakangisi. "You know what, Jordan, nakakabwisit ka na, ha! Matagal na akong nagtitimpi sa kamanyakan mo. If you want to dig a hole, then f**k your hand, jerk! Huwag kang mang-istorbo ng ibang tao!" Umiling siya bago ipinasok ang kamay niya sa loob ng boxers niya. "But I want you, Sibley. I want to dig your hole, lick your clit, and f**k you 'til you scream," he said, licking his lower lip. "I'm sorry, but I am not a b***h. I am warming you, Jordan. Huwag mo nang uulitin ito dahil kapag ginawa mo ulit ito, mapipilitan akong i-report ka sa pulis!" duro ko sa kaniya bago pinara ang paparating na taxi. "Matitikman din kita, Sibley. Tandaan mo 'yan!" NAKATAYO ako sa harap ng opisina ni Rhyzon. At hindi ko alam kung ano na ang gagawin ko. Kung kanina ay sobrang tapang kong harapin siya, ngayong nasa harap na ako ng opisina niya, nababahag na ang buntot ko. I am now scared of his reaction. Hindi ko pa kasi nakikitang nagagalit si Rhyzon sa akin. Oo at nakita ko na siyang magalit sa iba, and he's really scary dahil hindi siya natatakot sabihin ang lahat ng masasakit na salita. "Ma'am, tawagin ko na ba si Sir?" tanong ni Sarah, ang secretary niya. Mabuti na lang talaga at palagi akong pinapapapunta rito ni Rhyzon noon, kaya kilala na ako ng halos ng mga empleyado rito. "N-No. Hindi niya kasi alam na pupunta ako. I am planning to surprise him," saad ko at pilit siyang nginitian. "Okay po," pagtango nito bago umalis at bumalik sa kaniyang cubicle. May sarili kasi siyang cubicle sa labas ng opisina ni Rhyzon. Ayaw kasi ng lalaking iyon na may ibang makapasok sa opisina niya maliban sa mga janitor at babae niya. Nakikipag-usap lang siya kay Sarah through phone. Pumikit ako at huminga nang malalim. Iminulat ko ang mga mata ko at walang pagdadalawang-isip na binuksan ang pinto at dire-diretsong pumasok. Kaagad siyang hinanap ng mga mata ko. And right there, sitting on a swivel chair, is Rhyzon Tuazon looking at me with rage. Natigilan ako at hindi napigilang kabahan. "What are you doing here?" matigas na tanong nito. Kitang-kita ko ang pag-igting ng panga niya at ang pagpipigil niya sa kaniyang sariling sigawan ako. "R-Rhyzon...I-I just want to talk to you." Humakbang ako papalapit sa kaniya pero kaagad ding napaatras nang makita ang biglaan niyang pagtayo. Mabilis siyang lumapit sa akin at marahas na hinawakan ang kamay ko at pilit akong hinila palabas. Napangiwi ako at pilit na nagpumiglas. "A-Ano ba, Rhyzon! Let me go! Nasasaktan ako, ano ba!" Huminga siya nang malalim bago niya marahas na binitawan ang aking kamay at hinarap ako. "I warned you already. Hindi pa ba malinaw sa 'yo 'yon, ha? Are you that stupid, Sib--" Pinutol ko ang pagsasalita niya sa isang malakas na sampal. Umalingawngaw ang tunog nito sa buong opisina niya. Halos mamanhid ang kamay ko sa ginawa ko, pero sumusobra na siya! "Wala kang karapatang tawagin akong bobo. Pumunta ako rito para makipag-usap sa 'yo nang maayos, so please let's talk, Rhyzon. Please," pagsusumamo ko. Damn myself, ako na nga itong sinabihang bobo, ako pa itong nagpapakumbaba at nagmamakaawang mag-usap kami. Siguro tama nga siya. I am stupid. Too damn stupid. "You just slapped me, and now, gusto mong mag-usap tayo nang maayos?" hindi makapaniwalang saad nito bago tumawa. "I-I j-just want to know kung may pag-asa bang maging tayong dalawa," I said, almost whispering. Ipinikit ko ang mga mata ko at inihanda ang sarili ko sa magiging sagot niya. "Wala. Lahat ng 'yon ay laro lang, Bley. We are just bedmates. No string attached, right?" Akala ko handa na ako sa sagot niya, pero hindi pa pala. Bumagsak ang balikat ko at kusang tumulo ang aking mga luha. I thought I already know how would it feels if I will hear him utter those words, but heck, mas masakit pala kung siya mismo ang magsasabi sa akin. Tinigan ko siya sa mata—sa kaniyang walang emosyon na mga mata. "P-Pero mahal kita, Rhy. M-Mahal kita simula pa noong college tayo," I said, desperately. "Is that so? Then congratulations! Shall I give you a reward then?" sarkastikong saad nito kaya naikuyom ko ang mga kamay ko. "Bakit ganiyan ka? Bakit ganiyan mo ako tratuhin? We've been together for years, Rhy! You've been f*****g me for years, pero bakit mo ako ginaganito?!" He smiled. "Together for years? Oh c'mon, Sib, wake up! Hindi lang ikaw ang kasama ko sa kama sa loob ng anim na taong 'yon. I've been f*****g different girls. At kung magkataon mang wala akong mahanap na bago, I always come to you dahil alam kong madali ka lang papayag." Nag-iwas ako ng tingin. Kinagat ko ang ibabang labi ko at pinigilan ang sariling himikbi. "Ni minsan ba, hindi mo naisip na mag-seryoso? Na mag-settle down at magkaroon ng pamilya? Ni minsan ba, hindi mo naisip na mahalin ako?" I know I am looking too damn desperate right now. But who f*****g cares? I really am desperate! I gave him everything! "I told you. Wala akong planong mag-seryoso. I hate commitments, dear. At kung mag-settle down man ako at mag-decide na magkapamilya, I am sure na hindi ikaw ang makakasama ko. You were nothing but a hole to f**k," dire-diretsong sabi niya. Mabilis na gumalaw ang kanang kamay ko at sasampalin na sana siya pero I stopped myself bago pa man lumapat ang kamay ko sa pisngi niya. Hinaplos ko ang mukha niya pero marahas niya itong inalis. "Can it be me, Rhy? Can I be the girl you grow old with? Please?" "Leave now, Sibley. Leave. Our dirty thing has ended. I no longer need you. Leave...and get lost." Lumuhod ako sa harapan niya at niyakap ang kaniyang binti. "Please, let's start all over again, Rhy. Kung ayaw mong mag-seryoso, okay lang. We can stay bedmates just like we used to be. Just...just don't push me away." Inalis niya ang kamay ko at itinulak ako dahilan para sumubsob ang ako sa sahig. "You are insane, woman. So damn insane. You got addicted with my thrusts," naiiling na sabi nito bago lumapit sa intercom. "Sarah, call the guards and get this woman out of my office now." Ilang sandali pa ay dumating na ang guards at hinatak ako palayo. "No! Rhyzon, please!" Humarap siya sa akin at seryoso akong tinignan. "Don't you ever dare come here again, because I am done f*****g you."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD