6. ตราบาปในชีวิตของปาลิน
1395 Words
พยศรักเมียเก่า
ตอนที่ 6 ตราบาปในชีวิตของปาลิน
ฉันบีบมือตัวเองตลอดทางที่นั่งรถกับผู้ชายชุดดำ ฉันไม่รู้เลยว่าเขาจะพาฉันไปที่ไหน ฉันกดต่อสายหาพี่แซกเพื่อจะให้เขารู้ว่าฉันกำลังไปหาแม่ของเขา แต่ทว่าฉันกลับติดต่อเขาไม่ได้เลย
รถมาจอดที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ที่สำหรับฉันร้านอาหารหรูหราขนาดนี้ฉันจะไม่มาย่างกรายให้เสียดายเงินหรอกนะ ฉันเดินตามผู้ชายชุดดำมายังห้องอาหารที่เป็นส่วนตัวมาก
“ เธอเป็นแฟนลูกชายฉัน ”
ผู้หญิงสูงวัยมีอายุ แต่งตัวดีมีสกุลตรงหน้าฉัน เขาคือผู้แม่ของพี่แซก ฉันจำใบหน้าเขาในภาพถ่ายที่ติดอยู่ในห้องพี่แซกได้ เขานั่งรอฉันอยู่ สายตาของเขาที่มองฉันทำให้ฉันรู้สึกกลัวประหม่า
“ ค่ะ ปาเป็นแฟนของพี่แซก ”
“ ฉันไม่คิดเลยนะ ว่าตาแซกจะคว้าเอาเด็กเพิ่งจบมัธยมอย่างเธอมาเป็นแฟน ”
“ ………….. ” หน้าตาของฉันมันคงบ่งบอกถึงอายุฉันได้สินะ เขาคงสืบประวัติของฉันมาแล้วสินะและมันก็ทำฉันพูดไม่ออกเช่นกัน
“ ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารคับ ”
อาหารถูกจัดวางบนโต๊ะ ฉันรู้ว่าไม่มีใครจะทานอาหารเหล่านี้ลงได้หรอก แต่แค่เป็นมารยาทที่มานั่งที่ร้านคงต้องสั่งเป็นธรรมเนียม แต่ฉันไม่ได้เป็นคนสั่งหรอกนะ
“ นี่เธอท้องเหรอ ? ”
คำพูดของแม่แฟนของฉัน ทำฉันแอบตกใจ คงเป็นเพราะอาการเหม็นกลิ่นอาหารตรงหน้าที่ลอยมาแตะจมูก ทำฉันพะอืดพะอมจนต้องเลื่อนจานอาหารออกไปห่างจากตัว
“ ค่ะ ปาท้อง ” ฉันเอ่ยออกไปตามความจริง จากท่าทางของฉันจะปิดบังต่อไปก็คงไม่ได้
“ กับลูกชายฉัน ? ”
“ ค่ะ ปาท้องกับพี่แซก ”
“ มั่นใจเหรอ ” คำพูดประโยคนี้ที่ออกจากปากของแม่แฟน ทำฉันแทบกระอัก
“ ปาคบพี่แซกแค่คนเดียวค่ะ ”
“ จะให้ฉันเชื่อผู้หญิงที่พาตัวเองไปอยู่ในห้องผู้ชายง่ายๆอย่างเธอน่ะเหรอ ”
“ ปาไม่เคยนอกใจพี่แซกค่ะ ”
“ คิดจะจับลูกชายฉันเหรอ ? ” คำพูดมันตอกย้ำให้ฉันรู้ว่าเขากำลังไม่ให้เกียรติฉันสักนิดแล้ว
“ ปาเปล่าค่ะ ”
“ ปล่อยให้ท้องทั้งที่ยังเรียนไม่จบ ไม่รู้จักป้องกัน อย่างนี้ไม่เรียกว่าจับจะเรียกว่าอะไร ”
“ ……………. ” ฉันท้องเพราะฉันพลาด แต่มันคือความผิดพลาดทั้งสองคน ฉันพลาดกินยาคุมแล้วทำไมไม่โทษผู้ชาย ที่ทำไมพลาดไม่ใส่ถุงยางล่ะ
“ ไปเอาเด็กออกซะ ”
“ คุณป้าว่าอะไรนะคะ !! ” ฉันตกใจ เมื่อได้ยินอย่างนั้น จนไม่เชื่อหูตัวเอง
“ ไปทำแท้งซะ ”
“ !!! ”
แม่พี่แซกวางเงินหนาปึกใหญ่กระแทกโต๊ะเสียงดังตรงหน้าฉัน เขาไม่ชอบฉัน ฉันพอเข้าใจ แต่นี่หลานเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาแท้ๆนะ แต่เขากลับ…
“ ปาไม่อยากทำ พี่แซกรู้ก็คงไม่ให้ปาทำแบบนี้เหมือนกัน ”
“ ฉันต้องสนสิ่งที่เธอบอกไหม ”
“ ………… ”
“ ลูกชายฉันเรียนจบวิศวะ ต้องไปดูงานเมืองนอกเมืองนา อย่าเป็นตัวถ่วงชีวิตลูกชายฉัน ”
“ ปามั่นใจว่าพี่แซกไม่อยากให้ปาทำแบบนี้ ”
“ เธอกล้าพูดได้ยังไง เธอแค่ผู้หญิงที่รู้จักกันไม่นาน ฉันเลี้ยงลูกฉันตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย ลูกฉันเป็นคนยังไงทำไมฉันจะไม่รู้ ตาแซกไม่เลือกอะไรที่ทำให้ตัวเองดูต่ำ เธออย่ามาอวดเก่งกับฉัน ”
“ …………… ”
“ พี่แซกรักปา เรารักกันนะคะ ปาเชื่อว่าถ้าพี่แซกรู้ พี่แซกต้องรักลูกของเราเหมือนกัน ”
“ ตาแซกจะไม่มีวันรับรู้ ”
“ ……………. ”
“ คิดว่าตาแซกจะทิ้งธุรกิจร้อยล้านที่ฉันสร้างไว้ให้ ไปเลือกก้อนเลือดเน่าๆนี่น่ะเหรอ แค่คิดก็ตลกสิ้นดี ”
“ ทำไมคุณป้าต้องใจร้ายขนาดนี้ด้วยคะ เด็กในท้องของปาก็เป็นหลานของคุณป้านะคะ สงสารปากับลูกสักนิดไม่ได้เหรอคะ ”
“ จะคิดยังไงก็เรื่องของเธอ หวังว่าเงินนี้จะทำให้เธอหายไปจากชีวิตตาแซกได้ ”
“ …………….. ”
“ แล้วฉันก็หวัง ว่าเงินนี้คงทำให้เธอเอาก้อนเลือดเน่าๆไปไกลหูไกลตาลูกชายฉันได้ ถือซะว่าฉันจ้างเธอให้หายไปจากชีวิตลูกชายฉันก็แล้วกัน ”
“ …………. ”
แม่แฟนของฉันเดินออกไปเหลือไว้แค่เงินปึกหนาไว้ตรงหน้าฉัน เขาไม่ฟังเหตุผลหรือสงสารฉันเลย แม้ว่าในท้องของฉันกำลังท้องหลานแท้ๆของเขาอยู่ เขาต้องการกำจัดฉัน กำจัดลูกของฉันให้พ้นจากชีวิตของพวกเขา เขาปล่อยให้ฉันอยู่กับความจุกและน้ำตาที่ค่อยๆไหล ไม่เคยคิดว่าฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ ฉันวาดความฝันไว้ว่าฉันจะเป็นเจ้าสาวของคนที่ฉันรัก จะสร้างครอบครัวด้วยกัน ฉันคงหวังสูงไปสินะ ฉันต้องเลือกเงินตรงหน้าแล้วเหรอ…
สุดท้ายฉันก็ต้องกำเงินหนาก้อนนี้กลับมาคอนโดพี่แซก แม้ว่าแม่เขาจะเลือกทางเดินให้กับฉัน แต่ฉันยังแอบหวังว่าพี่แซกจะพาฉันก้าวผ่านเรื่องนี้ไปได้ แท่งตรวจครรภ์ที่ฉันจะมอบให้เขาได้รับรู้ เขาต้องทำให้เงินปึกหนานี้ดูไร้ค่าเพราะเขารักฉัน เขาต้องปกป้องฉัน มันแค่อุปสรรคเท่านั้น ฉันเชื่อในความรักของเรา…
ฉันเดินตัวลอยด้วยน้ำตาที่อาบแก้ม ฉันสูดลมหายใจเรียกสติ ปาดน้ำตาตัวเอง ยิ้มให้ประตูห้อง พี่แซกต้องพาฉันผ่านเรื่องนี้ไปได้แน่นอน ฉันยิ้มแล้วค่อยกดรหัสประตูเข้าไป แต่ฉันต้องชะงัก เมื่อ…
พี่แซกกำลังคุยโทรศัพท์แบบเห็นหน้ากัน ฉันติดต่อเขาไม่ได้ แต่ทำไมเขาโทรคุยกับเพื่อนเขาได้ ฉันกำลังจะเดินเข้าไปหาเขาพร้อมเงินในมือและเรื่องราวทุกอย่างที่เขาต้องรู้ตอนนี้ แต่…
“ ไอ้แซก เรียนจบแล้วจะแต่งเลยไหมว่ะ ”
“ เออ…บ้านมึงก็รวยจะมีข่าวดีเลยไหมว่ะ ”
“ คงยังว่ะ กูยังอยากทำอะไรหลายๆอย่าง ”
“ ไม่รีบเหรอว่ะ ”
“ อายุแค่นี้จะรีบแต่งไปไหนว่ะ ยังมีอะไรให้ทำอีกมากมาย แต่งงานจะแต่งเมื่อไหร่ก็ได้ มันต้องได้ทำสิ่งที่รักที่ชอบก่อนสิว่ะ ”
สนทนาที่คุยกับเพื่อน มันทำให้ฉันก้มมองกล่องของขวัญที่จะมอบให้เขา เงินปึกหนาที่แม่เขายัดเยียดให้ฉัน ทำไมมันเหมือนไม่มีความหมายอะไรเลยนะ ฉันหันไปมองภาพครอบครัวของเขาที่ติดอยู่ที่ฝาผนัง ตอนนี้ฉันรู้ความหมายของภาพถ่ายภาพนี้แล้ว ความสูงส่งของพวกเขา ไม่มีวันลดที่ผู้หญิงธรรมดาอย่างฉันจะขึ้นไปเทียบกับพวกเขาได้ คนรวยมันต้องคู่กับคนที่เหมาะสมเท่านั้นใช่ไหม...
ฉันแค่เด็กที่จบมัธยมปลายที่ท้องก่อนวัยอันควร ฉันพร้อมจะแต่งงานใช้ชีวิตกับเขา แต่เขากลับยังไม่พร้อม กล่องของขวัญนี้มันคงไม่มีค่าสำหรับเขาแล้วสินะ มันคงตัดสินได้ทุกอย่างแล้วว่าเขาไม่ได้เลือกฉันกับลูก…
‘ เราคงเป็นแค่ความผิดพลาดของกันและกัน ’
ปล่อยให้น้ำตาไหลพรากกับความรู้สึกทุกอย่าง ขาฉันที่คงเดินเข้าไปหาเขาอีกไม่ได้ ฉันคงเผชิญความรู้สึกที่เป็นตราบาปในชีวิตใครอีกไม่ได้ ฉันค่อยๆเดินถอยออกมา ฉันออกจากห้องเขา มันจบแล้วสินะ มันจบสิ้นทุกอย่างของฉันกับเขาแล้ว…
สุดท้ายฉันต้องหอบความรู้สึกแย่ๆกลับบ้านกับลูกในท้อง ไม่มีใครต้องการฉันกับลูก แม่แต่พ่อแท้ๆลูกในท้องของฉัน เขาเลือกชีวิตที่สวยหรูของเขา เขาไม่ได้เลือกความผิดพลาดของฉัน หอบน้ำตากลับไปหาคนที่กลัวที่สุด ที่ฉันคิดว่าเขารักฉันที่สุด
“ พี่เปา ฮือ… ”
“ ปาลิน!! ”
- Writer
